* 6 تیر
در گذر تاریخ
* قتل «قائم مقام فراهانی» از رجال نامدار دوره قاجار و صدر اعظم محمدشاه قاجار (1214ش)
اشاره:
محمدشاه قاجار چون به پادشاهی رسید، وزارت خود را به پیشکارش میرزاابوالقاسم فراهانی داد. او وزیری
با تدبیر و با نفوذ بود.
اما چون محمدشاه مردِ ضعیف النفسی بود در اداره امور مملکت به رأی او کمتر توجه داشت. وی در مقام صدارت اعظمی، شاهزادگان خودسر قاجار را با خشونت و قساوت رام ساخت.
قائم مقام با همه هوش و کفایت، کاردانی، قدرت بر تقریر و تحریر، درایت در امور اجتماعی و سیاسی و احاطه عجیب بر ادب فارسی و عربی،
مردی خودپسند و مغرور بود که در پیشبرد مقاصد خود از کشتن و کور کردن مخالفان و دروغ و نیرنگ خودداری نمیکرد و در این راه، دوست و دشمننمیشناخت.
این هیبت و صلابت و قدرت و برّندگی که خواه ناخواه با سنگدلی و حقناشناسی و استبداد رأی و بلندپروازی و خودپسندی و دریدگی همراه بود موجب شد
قائم مقام در بین طبقات مردم، محبوبیتی در خور نداشته بلکه همواره مورد حسد و بغض درباریان و بدگمانی شاه قاجار باشد.
حسودان و دشمنان قائم مقام، سرانجام محمدشاه را به اعدام او موافق کردند و با کمک حاج میرزا آقاسی فرمان قتل قائم مقام را از
شاه گرفتند.
او را در شب آخر صفر 1251 ق برابر با ششم تیرماه 1214ش با دستمالی خفه کرده و جسدش را در حرم
شاه عبدالعظیم دفن نمودند.
قائممقام فراهانی علاوه بر مقام سیاسی، دارای تبحّر علمی در بسیاری از فنون، مخصوصاً علوم و فنون ادبی و سادهنویسی بود و سبکی جدید در نثر فارسی به وجود آورد.
از آثار مشهور این سیاستمدار و نویسنده ایرانی میتوان به کتابهای منشات، جلایر نامه و دیوان اشعار او، اشاره کرد.
* قیام مردم تبریز به رهبری ستارخان و باقرخان علیه استبداد
محمدعلی شاه قاجار
(1287 ش)
اشاره:
بیاعتنائی محمدعلی شاه قاجار به مشروطیت و مخالفت با مشروطهخواهان و سرکوبی آنان و نیز به توپ بستن مجلس شورای ملی، مردم ایران را
به شورش واداشت و در این راه، مردم تبریز از دیگران پیشی گرفتند.
در این میان دو تن از رادمردان تبریز به نامهای ستارخان (سردار ملی) و باقرخان
(سالار ملی) به جمع مردم پیوستند و
به رهبری قیام مردمی پرداختند.
این دو با همراهی مردم، در مقابل قشون عظیم محمدعلی شاه قاجار به مدت یازده ماه مقاومت کرده و از ورود نیروهای دولتی به شهر ممانعت مینمودند.
در اواخر، چون کار اهالی تبریز
به خاطر محاصره و نرسیدن آذوقه سخت شده بود، پس از مذاکره
با نمایندگان روس و انگلیس و تصویب
آن دو دولت، قرار بر این شد که عدهای از نیروهای روس وارد
تبریز شوند.
با ورود نیروهای روسیه به تبریز، محاصره این شهر پایان یافت و قشون غارتگر محمدعلی شاه از اطراف تبریز متفرق شدند.
در عین حال، چون به دلیل حضور قوای روس در تبریز، موقعیت خطرناکی برای ستارخان و باقرخان ایجاد شده بود، این دو به همراه تعداد دیگری از آزادی خواهان به سفارت عثمانی در تبریز پناهنده شدند.
* شاه از فنلاند به رومانی رفت.(1349ش)
* هویدا اعلام کرد اگر مسئله پس گرفتن جزائر با مسالمت حل نشود با قدرت نظامی پس خواهیم گرفت.
(1350ش)
* وزیر بهداری مصر در رأس هیئتی وارد تهران شد(1350ش)
* زد و خورد شدیدی بین مأموران ژاندارمری و هفت تن از عمال عراقی در مرز ایران و عراق روی داد(1351ش)
* گرمای تهران از مرز 40 درجه گذشت(1352ش)
* امتحانات عمومی
دانشگاه ها و مدارس عالی در سطح کشور با شرکت
190 هزار داوطلب انجام گرفت.(1354ش)
* سوء قصد به جان آیت الله «خامنهای» امام جمعه تهران در مسجد ابوذر (1360ش)
اشاره:
بعد از تشکیل نظام جمهوری اسلامی در ایران، توطئههای استکبار جهانی علیه حکومت نوپای اسلامی فزونی گرفت و باتجهیز و تقویت گروهکها و
جریانات ضد انقلاب، درصدد نابودی نظام اسلامی برآمد.
در همین راستا، عوامل ضد انقلاب که تا چندی قبل، با حیله و تزویر، خود را انقلابی معرفی میکردند، نقاب از چهره برداشتند و با
سوء استفاده از موقعیت به وجود آمده، به سلب آسایش و امنیت مردم
مشغول شدند.
یکی از این گروهها، سازمان منافقین خلق (مجاهدین خلق) بود که با ترور شخصیتهای اسلامی و انقلابی، سعی داشت به اهداف پلید و شومِ خود دست یابد.
مقام معظم رهبری که در آن وقت، نماینده امام خمینی(ره) در شورای عالی دفاع و نیز امام جمعه تهران بودند، با روشنگریهای خویش، مردم را نسبت به ماهیت پلید این گروهکها آشنا و نظرات آنان را
در سخنرانیها مطرح میساختند. همین امر، موجب گردید که گروهک منافقین، از میان بردنِ معظمٌ له را در برنامه کار خود قرار دهد.
در نهایت در ششم تیرماه 1360، حضرت آیتاللّه خامنهای که به منظور ایراد سخنرانی در مسجد ابوذر واقع در میدان ابوذر در شرق تهران حضور داشتند، در حین پاسخگوئی به پرسشهای حاضرین، بر اثر انفجار بمبی که توسط منافقین در یک دستگاه ضبط صوت کار گذاشته شده بود، از ناحیه کتف، گردن و دست به شدت زخمی شدند و به بیمارستان منتقل گردیدند. اما ایشان به طور معجزهآسائی زنده ماندند و این از الطاف الهی بود که این گنجینه گرانمایه و عزیز برای رهبری امت اسلام
بعد از حضرت امام، حفظ شود تا سکاندار شایسته و لایقی جهت هدایت کشتی انقلاب اسلامی در اقیانوس متلاطم تحولات جهانی باشند. کینهتوزیهای منافقین همچنان ادامه یافت و فردای آن روز با منفجر کردن دفتر مرکزی حزب
جمهوری اسلامی، جنایتی دیگر را ورق زدند.
* 20 رمضان
در گذر تاریخ
* فتح مکه ی معظمه توسط سپاهیان اسلام به فرماندهی پیامبر اسلام بنا به روایتی(8ق)
اشاره:
به دنبال نقض پیمان صلح حدیبیه توسط کفار قریش که در سال ششم هجری میان پیامبر و قبیلهی قریش امضاء شده بود سپاه ده هزار نفری اسلام به فرماندهی حضرت محمد(ص) شهر مکه را فتح کرد. پیامبر اسلام(ص) پس از فتح مکه، اهالی آن را امان دادند،
در حالی که آنها در مقابل گسترش اسلام مقاومت کرده و پیامبر اکرم(ص) و بسیاری از مسلمانان را آزار و شکنجه داده بودند. این رفتار محبتآمیز پیامبر(ص)، باعث شد تا قبیلهی قریش به اسلام ایمان آورد. بدین ترتیب، مکه بدون هیچ گونه درگیری و خونریزی
فتح شد.
سپس حضرت محمد(ص) گروهی را به اطراف مکه فرستاد تا بتخانهها را ویران کنندو خود نیز به همراه
امام علی(ع) بتهای داخلِ خانهی کعبه را درهم شکستند. فتح مکه را در دوم ماه رمضان سال هشتم هجری
نیز گفتهاند.
* وفات «ابن شجری بغدادی» ادیب و نحوی مسلمان(542 ق)
اشاره:
ابوالسّعادت هِبَةُ اللّه بن علی
عَلَوی حَسَنی، نحوی، لغوی، ادیب و شاعر شیعی در سال 450 ق به دنیا آمد.
نَسَبِ ابن شجری به امام
حسن مجتبی(ع) میرسد و به همین سبب علوی حسنی نامیده شده است. وی از نوجوانی به فراگیری ادب، نحو، حدیث و علوم زمانه پرداخت و هرگز از دانشاندوزی نیاسود، چنانکه در سن پیری نیز در درس بزرگان حاضر میشد، هرچند که او خود در فنون ادب، تجارب بسیار اندوخته و در بغداد، سروَرِ نحودانان گشته بود.
ابن شَجَری مدت هفتاد سال به تدریس علم نحو اشتغال داشت و در این مدت طولانی، بسیاری از مشاهیر نحو و لغت از او دانش آموختند. از این عالم بزرگ، آثار فراوانی برجای مانده که از میان آنها میتوان به الاَمالی، الحماسه و منظومهی ابن الشجری اشاره کرد.
ابن شجری سرانجام در 92 سالگی در بغداد چشم از جهان فرو بَست و در کَرْخ که محلهی شیعهنشین بغداد بود به خاک سپرده شد.
* درگذشت «یاقوت حِمَوی» جغرافیدان شهیر اسلام
(626 ق)
اشاره:
عبداللّه یاقوت بن عبداللّه رومی معروف به یاقوت حِمَوی از ادبای شهیر قرن هفتم هجری در سال 539 ق در بغداد به دنیا آمد. او سفرهای بسیار کرد و ضمن این سفرها به مطالعه نیز میپرداخت، تا این که در جریان حملهی چنگیز خان مغول به ماوراءالنهر، او به موصل و سپس به حلب در سوریه گریخت و سرانجام در همان شهر نیز درگذشت. از آثار برجسته و ماندنی این ادیب میتوان به مُعْجَمُ البُلدان و مُعْجَمُ الاُدَ
با اشاره کرد.
* درگذشت «ابن ساعی بغدادی» ادیب و مورخ مسلمان(674 ق)
اشاره:
شیخ تاجُالدین ابوطالب علی
بن اَنجُب بن عثمان بغدادی مشهور به ابن ساعی در سال 593 ق
در بغداد به دنیا آمد. او در آغاز، علوم متداول زمان را نزد اساتید فن آموخت و از بزرگان علم و دانش گردید.
ابن ساعی سالها کتابدار مدرسهی نظامیهی بغداد بود و پس از سقوط بغداد توسط مغولان، از سوی خواجه نصیرالدین طوسی، برای نظارت بر کتابخانههای بغداد منصوب شد. در روزگاری که باید آن را دورهی رواج تاریخ نویسی
به شمار آورد، ابن ساعی از نویسندگان بسیار پرکار آن زمان به شمار میرفت که از این راه ظاهراً مال فراوانی
به دست آورد.
از ابن ساعی آثار متعددی به جای مانده که ویژگی آنها، توجه مؤلف به تاریخ حاکمان عباسی است، به طوری که برخی از آثار او از منابع مهم این دوره و منبع اصلی نویسندگان پس از وی بوده است. کتاب اخبارُ الخُلَفاء که به تاریخ
ابن ساعی نیز مشهوراست از جمله آثار این مورخ مسلمان میباشد.
همچنین اَخبارُالاُدَبا در 5 جلد، اَخبار الحَلاّج و اخبارُ قضاة بغداد از اوست. ابن ساعی سرانجام در 81 سالگی در بغداد درگذشت و در همان شهر به خاک سپرده شد.
و زاهد عارف، سرانجام در هفتاد سالگی دار فانی را وداع گفت و در بهارِ همدان به خاک سپرده شد.
* 26 ژانویه
در گذر تاریخ
* تولد «مارکو پولو» سیاح و
جهانگرد معروف
ایتالیائی در ونیز
(1254م)
* تولد «ویلیام تامسون»
معروف به «لُرد کلوین»
فیزیکدان انگلیسی (1824م)
* اختراع سینمای ناطق توسط «جان سابتیل» آمریکائی (1927م)
* درگذشت «کریستین اِسْنوک» مستشرق و اسلامشناس معروف هلندی (1936م)
* امضاء منشور سازمان ملل متحد در سانفرانسیسکو (1945م)
* روز ملی و استقلال «ماداگاسکار»
از استعمار فرانسه (1960م)
* روز استقلال کشور
آفریقائی «سومالی» از استعمار انگلستان
(1960م)
* روز جهانی مبارزه با قاچاق و استعمال مواد مخدر
* روز بین المللی ملل متحد
در حمایت از قربانیان شکنجه