به گزارش جام جم آنلاین، ویکتوریا در پی مرگ عمویش ویلیام چهارم که دارای فرزندی نبود ، به عنوان جانشین بلافصل وی در سن 18 سالگی ملکه بریتانیا شد. دوران سلطنت ویکتوریا طولانی ترین دوران سلطنت در تاریخ محسوب می شود.
ملکه ویکتوریا در روز 28 ژوئن سال 1838 میلادی در کلیسای وست مینستر رسما تاجگذاری کرد.
ویکتوریا در 24 مه سال 1819 میلادی در کاخ کنزینگتون لندن متولد شد. نام نوزاد را الکساندرینا ویکتوریا هانوور نهادند. او تنها فرزند ادوارد، دوک کنت و پرنسس ماریا لوییزا دوساکس - کوبورگ بود.
ملکه ویکتوریا در روز 10 فوریه سال 1840 میلادی با پسردایی اش پرنس آلبرت دوساکس - کوبورگ - گوتا ازدواج کرد. زوج سلطنتی صاحب نه فرزند به اسامی ویکتوریا ، ادوارد ، آلیس ، آلفرد ، هلنا ، لوییز ، آرتور ، لئوپلد و بئاتریس شدند.
21 سال پس از ازدواج آنها پرنس آلبرت در سن 42 سالگی در 14 دسامبر سال 1861 میلادی بر اثر ابتلا به بیماری تیفوئید در گذشت. ویکتوریا در پی مرگ شوهر مدت 10 سال کنج انزوا را برگزید و به ندرت از کاخ خود خارج می شد.
وی بیش از 40 سال پس از مرگ شوهرش همواره سوگوار بود و لباس سیاه را از تن درنیاورد. در دوران سلطنت ویکتوریا ، بریتانیا به ابرقدرت دنیا تبدیل شد و دامنه متصرفات خود را در آفریقا و آسیا گسترش داد.
هندوستان در دوره ویکتوریا به اشغال کامل بریتانیا درآمد و ویکتوریا لقب امپراتریس هندوستان را یافت.
دوره سلطنت 64 ساله ویکتوریا به اندازه ای طولانی و توام با تحولات بود که این دوره از تاریخ جهان به عصر ویکتوریا شهرت یافت. اغلب فرزندان ویکتوریا، با خاندان های سلطنتی اروپا ازدواج کردند و به همین دلیل خاندان های بزرگ سلطنتی اروپا با خاندان سلطنتی بریتانیا پیوند خونی داشتند. ویکتوریا لقب « مادربزرگ» اروپا را داشت.
ملکه ویکتوریا در 22 ژانویه سال 1901 میلادی در سن 82 سالگی در خانه خود اوزبورن در جزیره وایت انگلستان به مرگ طبیعی درگذشت و عصر ویکتوریا به پایان رسید.
بهرام افتخاری / جام جم آنلاین