اعدام «آنتوان لاوازیه» دانشمند فرانسوی در جریان انقلاب کبیر فرانسه (1794م)

آنتوان لاوازیه کاشف و دانشمند شهیر فرانسوی و از بنیان‏گذاران علم شیمی نوین، در 26 اوت سال 1743م در پاریس به دنیا آمد. وی در ابتدا رشته حقوق را به پایان رساند ولی به دلیل علاقه زیاد به علوم پایه، وارد این عرصه گردید. از این رو از جوانی زیر نظر استادانی ماهر، نجوم، گیاه‏شناسی و شیمی و زمین‏شناسی را به خوبی فراگرفت و در 25 سالگی به عضویت فرهنگستان سلطنتی علوم برگزیده شد. از این زمان بود که تحقیقات خود را بر روی شیمی و فیزیولوژی متمرکز نمود و به اکتشافات مهمی نائل آمد. لاوازیه در ضمن تحقیقات خود، هوا را تجزیه کرد و عناصر تشکیل دهنده آن را شناخت. او بدین ترتیب گاز اکسیژن و اهمیت آن را در عمل احتراق کشف نمود و هم‏چنین موفق شد، هوا را از ترکیب عناصر اولیه آن بسازد. او اولین کسی بود که ثابت کرد حرارتی که بدن دارد نتیجه احتراق کندی است که به طور مداوم در بدن ایجاد می‏شود. به مناسبت همین تحقیقات، او را بنیان‏گذار علم فیزیولوژی و بیوشیمی می‏دانند. وی پژوهش‏ها و آزمایش‏های گسترده‏ای در علم شیمی انجام داد آزمایش‏ها، قانون بقا و پایندگی ماده را به اثبات رسانید. به موجب این اصل، هیچ چیز نه به خودی خود به وجود می‏آید و نه از بین می‏رود. این قانون پایه و اساس فرمول‏های مهم شیمی امروز است. مأموریت‏ها، مسئولیت جمع‏آوری مالیات مردم فرانسه به او داده شد. اما پس از انقلاب کبیر فرانسه، بر اثر جو سازی‏هائى که علیه این دستگاه صورت گرفت، مسئولان آن به صورت افرادی خون‏خوار و منفور معرفی شدند که از آنها مالیات می‏گرفته‏اند. لذا همگی را دستگیر و محاکمه کردند. لاوازیه هم که نتوانسته بود بی‏گناهی خود را در این محاکمه جنجالی ثابت کند، محکوم به اعدام شد و سرانجام در روز هشتم مه 1794م، در 51 سالگی به زیر تیغ گیوتین رفت.