ائمه (ع) در تمام مناقب و فضایل پسندیده مشترکاند. زیرا آنان همه از یک نور و یک طینت سرشته شدهاند و هر کدام در برخورداری از صفات پسندیده سرآمد مردم روزگار خویش بودهاند اما از آنجا که مقتضیات هر دوره و بازنمودهای این صفات در ائمه، بر حسب اختلاف هر عصر و دوره، متفاوت است هر یک مناقب خاص خود را دارند.
امام جعفر صادق (ع) نیز نمونه کامل همه فضائل همچون شجاعت، سخاوت، عبادت، کرامت، فراوانی صدقات و آزاد کردن بندگان و...است. گرچه بروز صفت علم در امام جعفر صادق (ع) و پدر بزرگوارش امام باقر (ع) بیش از سایر ائمه(ع) به چشم میخورد.که این به خاطر شرایط خاص زمان امام جعفر صادق (ع) و پدر بزرگوارش (نابودی حکومت بنی امیه و جایگزینی حکومت بنی عباس) و نهایت استفاده امام جعفر صادق (ع) و پدر بزرگوارش از این شرایط در جهت نشر معارف اسلامی بوده است.