عفونت ویروسی هپاتیت B می تواند باعث هپاتیت حاد و مزمن، سیروز کبدی و کارسینوما کبدی «HCC» در انسان شود.
بیماران مبتلا به هپاتیت B مزمن بوسیله «IFN-α» و آنالوگ های نوکلئوزیدی مانند لامیوودین تحت درمان قرار می گیرند اما این داروها دارای عوارض جانبی می باشند و همچنین جهش های ایجاد شده در ژنوم ویروس باعث ایجاد سوش های مقاوم به دارو می شود.
امین فرزانگان کارشناس ارشد ویروس شناسی ضمن بیان این مطلب به استفاده از برخی گیاهان دارویی به عنوان راههای جدید درمان اشاره کرد و افزود: گزارش های زیادی از ترکیبات گیاهی دارای اثرات بالقوه در پیشرفت روش های جدید برای مقابله با بیماریهای غیر قابل درمان بدست آمده از سویی درخواست برای درمان بهتر و جدید نیز وجود دارد. سماق از جمله گیاهانی است که تحقیقات بر روی آن اخیرا در حال اجرا است.
وی در خصوص اهداف طرح تحقیقاتی خود گفت: هدف از این مطالعه بررسی اثر مهاری عصاره آبی سماق روی تکثیر ویروس هپاتیت B در محیط آزمایشگاه است. برای بررسی میزان اثر درمانی عصاره آبی سماق از اندازه گیری «پروتئین HBSAg» (که به طور مستقیم نشان دهنده میزان تکثیر ویروس می باشد) از روش الایزا در زمانهای مختلف با غلظت های مختلف عصاره استفاده شد.
فرزانگان در تشریح یافته های این پژوهش گفت: نتایج نشان میدهد که مقدار «HBSAg» در گروه تیمار شده با غلظت های عصاره آبی سماق در مقایسه با گروه کنترل تیمار نشده با عصاره آبی سماق، کاهش قابل توجهی را نشان داد.
همچنین میزان کاهش قابل توجه در «HBSAg» در سلول های تیمار شده با غلظت های مختلف عصاره با گروه کنترل مثبت که سلول های تیمار شده با لامیوودین است، مشاهده شد.
این ارشناس ارشد ویروس شناسی افزود: در مجموع مطالعه ما نشان می دهد که سماق دارای فعالیت ضد HBV در شرایط آزمایشگاه است. این مطالعه فواید جدیدی از عصاره این گیاه و اثرات آن روی سلول های «Huh-7» «ترنسفکت شده با پلاسمید» را نشان می دهد.
این پژوهش با راهنمایی دکتر فرزانه صباحی عضو هیات علمی دانشکده علوم پزشکی دانشگاه اجرا شد.(ایرنا)