آيتالله محمدتقي بهجت (ره) در تاريخ سهشنبه 27 فرودين سال 1308 هجري شمسي در حالي كه تنها 12 سال داشت، نامهاي به پدر خويش مينويسد و وي را «قبلهگاه» خطاب ميكند.
نامه مرحوم آيتالله محمدتقي بهجت با عنوان «قبلهگاها» خطاب به پدر بزرگوارش در تاريخ 7 ذيالقعده سال 1347 هجري قمري نوشته شده است.
به گزارش فارس اين موضوع نشان از اهميت جايگاه والدين در دين اسلام و مكتب تشيع دارد و مرحوم آيتالله بهجت، احترام ويژهاي براي پدر و مادر خود قائل ميشده است.
نقل است كه مرحوم بهجت هنگامي كه در نجف اشرف تحصيل ميكرد، بيش از پرداختن به تحصيل، به عبادت ميپرداخت و ساعتهاي مديد را در حرم اميرالمؤمنين (ع) ميگذراند. طلاب مدرسه علميه نجف كه نگران سلامتي ايشان بودند، گزارش اين رفتار را به پدرش دادند و پدر نيز نامهاي به فرزند خود نوشت و فقط اجازه يكبار زيارت حرم حضرت علي (ع) در روز را براي فرزند صادر كرد.
پس از اين نامه بود كه آيتالله بهجت عليرغم ميل باطني، به منظور جلب رضايت پدر، از عبادت بسيار خود كاست تا به تحصيل بپردازد. البته پس از اين ماجرا، پدر مرحوم بهجت بار ديگر اجازه زيارت و توقف در حرم حضرت علي (ع) را به ميزان معمول به فرزند داد.