روز بيست و چهارم ذي حجّه، به خاطر برخي از رويدادهاي مهم و سر نوشت ساز در آن،روز شريف و عزيزي است و شايسته است که مؤمنان و درسالکان،اين روز توشه بيشتري برداشته و خويشتن خويش را با خالق و پروردگارشان نزديکتر نمايند.
براي أعمال عبادي اين روز بزرگ، مواردي چند ذکر گرديد که در اين جا به آنها اشاره مي کنيم:
1- غسل نمودن و لباس نيکو،نظيف و پاکيزه پوشيدن و خود را معطر کردن.
2-خروج از خانه و رفتن به مشاهد مشرفه و اماکن متبرکه و يا جايگاه هاي خلوت، سرسبز و دامنه هاي کوه و فضاي طبيعي،جهت راز و نياز با پروردگار خود
3- حالت آرامش و وقار به خود دادن و اجتناب از عصبانيت و تنگ خلقي.
4- روزه گرفتن براي شکر نعمت هاي الهي.
5- خواندن دو رکعت نماز و پس از آن هفتاد بار استغفار نمودن.
6- خواندن دعاي: الحمدلله رب العالمين، فاطر السماوات والارض.
7- خواندن دعاي: اللهم اني اسئلک من بهائک بابهاه و کل بهائک بهّي...
8- تصدّق و انفاق به مستمندان و بيچارگان.
9- زيارت امير مؤمنان حضرت علي(ع)