یک عضو هبأت علمی دانشگاه می‌گوید زنگ انشا از سوی معلم‌ها جدی گرفته نمی‌شود، این در حالی است که انشا می‌تواند زمینه ایجاد تفکر انتقادی در دانش‌آموزان را فراهم کند.
محمد پارسانسب، عضو سابق گروه تألیف کتاب‌های درسی، در گفت‌و‌گو با خبرنگار ادبیات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، درباره اهمیت درس انشا گفت: انشا یعنی خلاقیت و پرداختن به خلاقیت در دانش‌آموزان اهمیت بسیار زیادی دارد. در کتاب‌های درسی ادبیات از متونی استفاده می‌کنیم که خلاقیت دانش‌آموزان را کمی تحریک کند، اما بحث نگارش و انشا کاملا به خلاقیت صرف و تولید برمی‌گردد، این‌که به دانش‌آموزان میدان داده شود تا بنویسند.
او در ادامه اضافه کرد: موضوع مهم‌تر این است که باید در مدرسه نوعی نگاه انتقادی در دانش‌آموزان ایجاد شود و بهترین جا برای ایجاد این نگاه انتقادی کلاس انشاست. اگر در انشا به دانش‌آموز اجازه بدهیم منویات خود را درست یا غلط بنویسد، میدان را باز کرده‌ایم که نگاه انتقادی او پرورش پیدا کند. به نظرم این جنبه حتی از آموزش چگونه نوشتن مهم‌تر است. اگر تفکر دانش‌آموز تقویت شود نوشتن در ادامه آن خواهد آمد. اگر دانش‌آموزی خوب فکر کند خوب هم می‌نویسد. برای همین باید دست دانش‌آموز را باز بگذاریم تا بتواند بیاندیشد و تفکر انتقادی‌اش تقویت شود و سپس بنویسد.
پارسانسب با بیان این‌که برخی زنگ انشا را زنگ تفریح می‌دانند گفت: این ضعف سیستم آموزشی ماست که انشا را جدی نمی‌گیرد و برای برخی زنگ انشا هنوز زنگ تفریح است. معلمی که به تدریس انشا می‌پردازد باید ریسک کند. اگر معلم قالبی فکر کند و براساس تفکری مشخص جلو برود و کلیشه‌یی فکر کند نباید اجازه تدریس انشا پیدا کند. این البته به نظام آموزشی برمی‌گردد که معلم‌های ما متأسفانه خودشان الفبای نوشتن بلد نیستند. اگر ما می‌خواهیم در دانش‌آموز توسعه فکر و فرهنگ ایجاد کنیم باید نیروهای خلاق را هم به‌کار بگیریم. معلمی که خلاق نباشد راه‌های اندیشیدن را می‌بندد و نمی‌گذارد دانش‌آموز بیاندیشد و بنویسد.