6شهریور - 20شوال - 28آگوست

6 شهریور دردفاع مقدس


* شهادت ناصر کاظمی؛ فرمانده سپاه پاوه (1361ش)



* شهادت شهید ایرج بائوج لاهوتی (1366ش)



6شهریور در گذر تاریخ



* ارتحال عالم مجاهد و مرجع استکبارستیز شیعه آیت ‏الله «محمد تقی حائری شیرازی» (1299 ش)



اشاره:



آیت‏الله میرزا محمدتقی گلشن حائری شیرازی در حدود سال 1232 ش (1270 ق) در شیراز و در خاندانی صالح به دنیا آمد. او پس از طی دوران کودکی، به همراه پدر راهی کربلا شد و پس از اتمام مقدمات و سطوح، در درس میرزای بزرگ شیرازی در سامرا، شرکت کرد. آیت‏الله شیرازی پس از چندی در شمار فاضل‏ترین شاگردان میرزای بزرگ قرار گرفت و خود نیز به تدریس پرداخت. پس از رحلت میرزای شیرازی، جمع زیادی از شاگردان وی، جذب حوزه درسی آیت‏الله محمدتقی شیرازی گردیدند و در همین ایام بود که به میرزای دوم شهرت یافت. در این میان شاگردان فاضلی پرورش یافتند که حضرات آیات شیخ عبدالکریم حائری یزدی، شیخ آقابزرگ تهرانی، سیدجمال الدین گلپایگانی، سید شهاب‏الدین مرعشی نجفی،



محمدعلی شاه آبادی و محمدجواد بلاغی نجفی از آن جمله‏اند. اواخر عمر میرزای دوم، با اشغال عراق توسط استعمارگران



انگلیسی مواجه گردید. ایشان یکی از مشهورترین چهره‏های



‏شناخته شده در علم و تقوی و غیرت و شهامت دینی، پرچمدار و رهبر انقلاب مسلمانان علیه اشغالگران انگلیس بود. همزمان با تجاوز انگلیسی‏ها به جنوب عراق، میرزای شیرازی



با فتوای معروف خود، همگان را به قیام علیه نیروهای انگلیسی دعوت کرد و انقلاب معروف به 1920 در عراق شکل گرفت. پس از مدتی، انگلیس می‏خواست فردی مسیحی را بر عراق حاکم سازد که این امر با مخالفت میرزای شیرازی دوم و علمای دیگر قرار گرفت. میرزا، به خوبی احساس می‏کرد که هدف دولت انگلیس از درخواست پذیرش نماینده دولت بریتانیا به عنوان رییس حکومت عراق تسلط بر کشورهای اسلامی است. صدور فتوای میرزا بار دیگر لرزه بر ارکان حکومت استعمار پیر افکند و دولت انگلیس را به عقب‏نشینی از مواضع خود وادار نمود. حضور این عالم مجاهد و فقیه آگاه برای انگلیس بسیار خطرناک بود.



از این رو، تصمیم گرفتند که او را به هر نحو ممکن از میان بردارند. گویند که وی با دسیسه یکی از عمّال انگلیسی‏ها مسموم شد و در ششم شهریور 1299 ش برابر با سیزدهم ذی‏حجه 1338 ق در 68 سالگی به لقاءالله پیوست. پیکر این عالم ربانی پس از تشییعی با شکوه در صحن مطهر امام حسین(ع) به خاک سپرده شد.



* مرگ «مستوفی الممالک» صدر اعظم مشروطه و سیاستمدار (1311 ش)



* اجازه حضرت «امام خمینی (ره)» در مورد مصرف صدقات در راه مبارزه با رژیم صهیونیستی (1347ش)



* افشای خروج دو میلیارد دلار ارز توسط 177 نفر از مقامات رژیم طاغوت (1356ش)



20 شوال در گذر تاریخ



* وفات ابوطاهر مقری؛ محدث و نحوی شهیر بغدادی



اشاره:



ابوطاهر مقری محدث، مقری و نحوی بغدادی،



ادبیات عرب را نزد «‌‌‌‌‌ ابن درستویه» فرا گرفت و در قرائت، ملازم درس « ابوبکر بن مجاهد» بود به‏طوری‏که از او



با عنوان «غلام ابن مجاهد» یاد می‌‎کردند. ابوطاهر در نحو و قرائت به کوفه گردش داشت و به بسیاری از شیوخ بغداد علم قرائت آموخت. از جمله آثار ابوطاهر مقری، رساله‎ای



در اخبار نحویان است که نسخه خطی آن در «دارالکتب مصری»



نگهداری می‌‎شود هم‏چنین اثر دیگری در قرائت  تحت عنوان «البیان» از مقری به‏وسیله «خطیب بغدادی» رسیده بود که وی از آن استفاده کرده است. حلقه درس او در بغداد بسیاری از علاقه‌مندان به قرائت را به خود جذب کرد که از آن میان می‌توان «ابوالحسن ابن حمامی»، «عبیدالله بن عمر مصاحفی»، «علی بن محمد جوهری»، «ابوالحسین سوسنجردی»، «ابوبکر دوری» و «ابراهیم بن مخلد معدل» را نام برد. ابوطاهر به‏عنوان یک حلقه مهم در زنجیره‌های روایت قرائات مورد توجه قرار گرفته و روایات او در کتب مختلف قرائت چون «التیسیر ابوعمرو دانی» و «المستنیر ابن سوار» و «الکامل هذای» ثبت شده است. ابوطاهر مقری سرانجام در تاریخ بیستم شوال‏المکرم سال ۳۴۹ هجری قمری دار فانی را وداع گفت.



* دستگیری امام کاظم (ع) به دستور هارون (179ق)



اشاره:



هارون یکی از خلفای ستمگر عباسی هم‏دوره با امام موسی ابن جعفر (ع)، از بیم محبوبیت و نفوذ امام، کسانی را در مدینه بر حضرت گماشته بود تا از آن‏چه در گوشه و کنار خانه امام (ع) می‌گذرد، وی را آگاه کنند. او از محبوبیت بسیار و معنویت نافذ امام (ع) سخت بیمناک بود. نفوذ معنوی امام موسی (ع) در دستگاه حاکم به‏حدی بود که کسانی مانند علی بن یقطین صدراعظم (وزیر) دولت عباسی، از دوستداران حضرت موسی بن جعفر (ع) بودند و به دستورات حضرت عمل می‌کردند. سرانجام بدگوئی‏هائی که اطرافیان از امام کاظم (ع) کردند در وجود هارون کارگر افتاد. وی در سفری نیز که در سال ۱۷۹ق به حج رفت، بیش از پیش به عظمت معنوی امام (ع) و احترام خاصی که مردم برای امام موسی الکاظم (ع) قائل بودند، پی برد. هارون سخت از این جهت، نگران شد. وقتی به مدینه آمد و قبر منور پیامبر اکرم (ص) را زیارت کرد،



تصمیم بر جلب و دستگیری امام (ع) یعنی فرزند پیامبر (ص) گرفت. وقتی قرار شد آن حضرت را از مدینه به بصره آورند،



دستور داد چند کجاوه به کجاوه امام (ع) ببندند



و بعضی را نابهنگام و از راه‏های دیگر ببرند، تا مردم ندانند



که امام (ع) را به کجا و با کدام کسان بردند، تا یأس بر مردمان چیره شود و به نبودن رهبر حقیقی خویش خو گیرند و سر به شورش و بلوا برندارند و از تبعیدگاه امام (ع) بی‌خبر بمانند. و این‏همه بازگوکننده بیم و هراس دستگاه بود. هارون، امام موسی کاظم (ع) را  با چنین احتیاط‌ها و مراقبت‏هائی از مدینه تبعید کرد و چندین سال امام (ع) از این زندان به آن زندان انتقال می‌یافت. شگفت آن‏که، هارون با توجه به شخصیت والای



موسی بن جعفر (ع) پس از درگذشت و شهادت امام (ع) نیز اصرار داشت تا مردم این خلاف حقیقت را بپذیرند که



حضرت موسی بن جعفر (ع) مسموم نشده بلکه به مرگ طبیعی



از دنیا رفته است.



* وفات «محمدبن یعقوب فیروزآبادی‏ شیرازی» عالم بزرگ اهل سنّت(817 ق)



اشاره:



ابوطاهر محمد بن یعقوب بن محمد شیرازی فیروزآبادی عالم بزرگ اهل‏سنت دارای حافظه‏ای قوی و معلومات زیاد بود. وی برای تحصیل علوم، مسافرت‏های متعددی انجام داد و در فقه، تفسیر، حدیث و لغت متبحر شد. ابوطاهر بیش از بیست سال قاضی القُضاة سرزمین یمن و سپس شیخ الاسلام آن دیار بود. الاحادیثُ الضَّعیفَه، قاموس اللُّغَه، المُثلَّث و جَلیسُ الاَنیس از آن جمله‏اند. ابوطاهر شیرازی در حدود 90 سال عمر کرد و پس از مرگ در یمن مدفون شد.



* درگذشت فقیه امامی آیت ‏الله «میرزاجواد نوری» (1323 ق)



اشاره:



حاجی میرزا جواد بن حاجی ملا محمدعلی نوری،



فقیه امامی، مجتهد، اصولی، و از مراجع تقلید به شمار می‏رفت. این عالم وارسته، نزد سیدمحمدشهشهانی کسب علم کرده و در اصفهان، ریاست مذهبی وقت به ایشان منتهی می‏شد. کتابٌ فی الاصول، کتابٌ فی الفِقه الاستدلالی، رسالاتی در طهارت و صلوة و نکاح و تجارت از جمله آثار میرزا جواد نوری می‏باشند. این فقیه جلیل در اصفهان رحلت کرد و در آن شهر به خاک سپرده شد.



28 آگوست درگذر تاریخ



* بنیان‏گذاری سلسله اشکانیان



توسط «اَرَشْک» در پارْتْ



(256 سال قبل از میلاد)



* کشف دماغه «امید نیک» در جنوب آفریقا توسط «بارتولو میو دیاز» (1488م) (ر.ک: 13 ژانویه)



* کشف راه دریائی هندوستان توسط «واسکو دوگاما» دریانورد پرتغالی (1498م)



* تولد «یوهان گوته» شاعر و نویسنده شهیر آلمانی (1749م)



* تولد «شارْلْ بودْلِر» ادیب و شاعر برجسته فرانسوی (1821م)



* پرتاب اولین موشک قاره ‏پیما توسط دانشمندان شوروی (1957م)



* تظاهرات 300 هزار سیاهپوست آمریکا جهت تصویب قانون مدنی (1963م)



* امضای قرارداد صلح بین «یاسر عرفات» و «اسحاق رابین» (1993م)