داروها، بهداشت شخصي، ماسك و قرنطينه به پيشگيري از گسترش آنفلوآنزا كمك ميكنند.
اما پژوهشگران اكنون پيشنهاد ميكنند كه به سه راهبرد آخر بايد توجه بيشتري در طراحي براي مقابله با همهگيري آنفلوآنرا شود.
به گزارش هلثدي نيوز، دكتر تام جفرسن و همكارانش در گروه عفونتهاي تنفسي حاد كاچرين در رم در ايتاليا نتايج 59 بررسي در مورد تاثيربخشي راهبردهايي براي كاهش انتشار عوامل ويروسي ايجادكننده بيماري تنفسي مانند آنفلوآنزا و سارس را مورد تجزيه و تحليل قرار دادند. اين بازبيني بررسيها به صورت آنلاين در شماره 22 سپتامبر جورنال پزشكي بريتانيا منتشر شده است.
اين پژوهشگران بررسيهايي را مورد بازبيني قرار دادند كه شماري از راهبردها (قرنطينه/جداسازي)، فاصله دادن افراد بيمار از افراد سالم از طريق ساير روشها؛ بهداشت شخصي بهتر و ساير مداخلات و بالاخره هيج كاري نكردن را مورد مقايسه قرار ميداد.
اين بازبيني نشان داد كه پوشيدن دستكش، روپوش و ماسك به خصوص هنگامي موثر هستند كه افراد بيش از يكي از اين روشها را مورد استفاده قرار دهند.
اين بازبيني نشان داد كه پوشيدن دستكش، روپوش و ماسك و نيز شستن دستها بيش از 10 بار در روز روشهايي موثر هستند. اين راهبردها را در صورتي كه افراد بيش از يكي از آنها را مورد استفاده قرار دهند، حتي موثرتر هستند.
گروه جفرسون همچنين دريافتند كه بررسيها با بالاترين كيفيت نشانه دادهاند كه انتشار بيماري را ميتوان از طريق رعايت بهداشت در خانه و در ميان كودكان كمسن كاهش داد.
اين پژوهشگران دريافتند كه تنها شواهد چنداني در مورد برتري مورد ماسكهاي صورتي به اصطلاح N95 ناراحتكننده و گران قيمت هستند، نسبت به ماسكهاي جراحي ساده وجود ندارد.
همچنين آنها يادآور شدند كه روش نيست كه آيا لازم است مردم مواد ضدعفونيكننده را به آب و صابون معمول اضافه كرد يا نه.
اين پژوهشگران از برنامههاي ملي مدارس خواست تا شستن دستها را تشويق كنند و تاكيد كرد كه استفاده دستكش، روپوش و ماسك و جداسازي برخي از بيماران تنها هنگامي مناسب است كه خطر بالايي براي انتشار بيماري تنفس وجود دارد.