وفات حضرت سكينه بنت الحسين(ع) (117 ق)
اشاره:
حضرت سكينه بنت الحسين(ع) از زنان بزرگ اسلام و نواده‏ي امام علي(ع)، در حدود سال 42 هجري قمري در مدينه به دنيا آمد. آن حضرت داراي اخلاقي فاضله، صفاتي حميده، بلاغت، فصاحت و جود و كَرَم بود. آستان بيانش، مرجع ادبا و فضلا و شعراء و ارباب كمال بود و در شعر و ادب مهارت داشت. او همسر عبداللَّه بن حسن(ع) پسر عموي خود بود و از مادري با نام رباب به دنيا آمد. آن حضرت به همراه پدر، عموها و ديگر اعضاي خانواده از مدينه راهي كربلا شد و در نوزده سالگي پدر و بستگان را از دست داد و رنج اسارت كشيد. از آن پس راهي مدينه شد تا سرانجام در 75 سالگي در مدينه وفات يافت.
افتتاح مدرسه‏ي "دارالفنون" به همت اميركبير در زمان "ناصرالدين شاه" (1268 ق)
درگذشت حجت ‏الاسلام شيخ "مهدي واعظ خراساني" (1370ق)
اشاره:
وی حدود سال ۱۲۸۶ (قمری) در مشهد به دنیا آمد. پدرش شیخ احمد واعظ ، فرزند شیخ محمد حسین واعظ مشهدی بود. در چهارده سالگی پدرش را از دست داد و در محضر حاج فاضل خراسانی و حاج سید عباس شاهرودی فقه و اصول، تفسیر و حکمت آموخت و تحت ارشاد شیخ مهدی کبیر و آخوند بمانعلی به تمرین وعظ و خطابه پرداخت و احادیث و روایات بسیاری را به خاطر سپرد. واعظ خراسانی سالیان متمادی در ایوان رواق دارالسیاده حرم علی بن موسی‌الرضا و زمستانها در شبستان مسجد گوهرشاد منبر می‌رفت و همه ساله در ماه رمضان در زمینه عقاید و تفسیر بحث می‌کرد و منبرهای او توسط طلاب حوزه همچون درس دنبال می‌شد. در واقعه مسجد گوهرشاد مشهد (۱۳۱۴) شب هنگام به کمک اهل خانه و همسایگان از شهر متواری شد و مدت چهار سال زندگی مخفیانه داشت، سپس به اتفاق پسرش محمد واعظ زاده خراسانی به عتبات رفت و تا سال ۱۳۲۱خورشیدی در نجف بود و در مسجد هندی آن شهر و نیز در کربلا در صحن حرم حسین بن علی و منزل علمای بزرگ منبر می‌رفت. وی ضمناً با مراجع و علمای حوزه علمیه نجف و کربلا مانند میرزا محمدحسین نائینی، آقا ضیاء الدین عراقی، حاج سید عباس شاهرودی، حاج میرزا حسن بجنوردی، شیخ محمد علی کاظمینی و دیگران رابطه صمیمی داشت. وی در نجف خطابه‌ های زیادی ایراد کرد. شب ها در صحن حرم علی بن ابی‌طالب در زاویه نزدیک مسجد خضراء منبر می‌رفت. آخوند خراسانی در شمار کسانی بود که به سخنرانیهای وی ارج می‌نهاد و در زمان مرجعیت سید ابوالحسن اصفهانی سالیان متمادی به دعوت او به نجف می‌رفت و خود وی شخصاً در پای منبرش می‌نشست. وی پس از سقوط رضاخان به اشاره آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی، در سال ۱۳۲۱خورشیدی به ایران بازگشت و تا سال ۱۳۲۹خورشیدی در مشهد و شهرهای دیگر منبر می‌رفت. وی سرانجام پس از حدود هفتاد سال تبلیغ تشیع، طی سفری به تهران در روز ۲۴ آذر ۱۳۲۹خورشیدی ، برابر ۵ ربیع الاول ۱۳۷۰(قمری) در سن ۸۲ سالگی در این شهر درگذشت. تشییع جنازه وی در تهران با حضور علما و روحانیان بلند پایه برگزار شد و سید ابوالقاسم کاشانی بر وی نماز خواند. جنازه او را به مشهد انتقال دادند و پس از تشییع در رواق دارالضیافه حرم علی بن موسی‌الرضا، زیر طاق سمت چپ چسبیده به رواق دارالسیاده و در میان قبرهای قائم مقام و میرزا مهدی اصفهانی به خاک سپردند.

17 ژانويه در گذر تاریخ
* تولد "آنيسيس بوئس" سياست‏مدار و فيلسوف ايتاليايي (475م) (ر.ك: 3 اوت)
* مرگ "آبْراهام دوپرون" مستشرق فرانسوي و بنيان‏گذار ايرانشناسي در جهان (1805م)
* تعطيلي دادگاه مخوف تفتيش عقايد در اسپانيا به دستور ناپلئون بُناپارت (1808م)
* كشف "اِوِرِسْت" بلندترين قله جهان
در رشته كوه هيماليا (1841م)
* تولد "آنتوان چخوف" نويسنده شهير و برجسته روسي (1860م)
* تولد "ايليا اِرِنْبورْگْ" اديب و نويسنده بزرگ روس (1891م) (ر.ك: 2 سپتامبر)
* مرگ "ريچارد هايْز" نوزدهمين رئيس جمهور امريكا (1893م) (ر.ك: 4 اكتبر)
* قتل "پاتْريس لومومْبا" مبارز افريقايي
و باني استقلال كنگو (1961م)
* حمله نيروهاي متحد غربي به سركردگي امريكا به عراق (1991)