خبرگزاری مهر-مربیان باید توجه داشته باشند که کیفیت طرح مسائل اخلاق برای کودکان، باید با رشد ذهنی آنان مطابقت داشته باشد و تا کودک به مرحله درک مسائل اخلاقی و ارزشی نرسیده است، نباید با توضیحات پیچیده و فلسفی موجب گیجی و سردرگمی کودک شود.


رشد اخلاقی کودک با سایر جنبه‏های رشد و به خصوص رشد ذهنی او ارتباط دارد و تا کودک قدرت فهم و درک لازم را پیدا نکند امر و نهی بزرگترها باعث رشد اخلاقی او نمی‏شود. دستورهای اخلاقی ما به کودکان نشان دهنده توقعات ما از آنان است اگر این توقعات در حد توانایی آنان نباشد بدون شک برآورده نخواهد شد. همین طور اگر کودک در حدی نباشد که اندرز ما را درک کند، نصیحت‏ها جامه عمل نخواهد پوشید و با شکست مواجه می‏شود.

روایتی منسوب به حضرت رسول(ص) (ازکتاب اصول کافی) که در حقیقت در برگیرنده دستورهای فراوانی در زمینه رشد اخلاق است. آن حضرت فرمود:« خدای رحمت کند کسی را که در پرورش رفتار نیک به فرزند خویش یاری کند» سؤال شد که چگونه فرزندان خود را در نیکی یاری کنیم؟ حضرت فرمود به چهار طریق: بیش از توانمندی وی از او وظیفه نخواهید، آنچه کودک انجام داده است قبول کنید (با اعمال خود او را تشویق کنید)، او را به گناه و سرکشی وادار نکنید، به او دروغ نگویید و در برابر وی اعمال نادرست انجام ندهید.

کودک ارزش‏های اخلاقی خود را از محیط کسب می‎کند و بزرگترها باید کودک را در این امر یاری کنند و نباید رفتاری را که شایسته نمی‏دانند و نمی‏خواهند فرزندشان به آن مبادرت ورزند انجام دهند. درواقع از مهمترین نکات تربیت اخلاقی کودک این است که پدرومادر مواظب رفتار خود باشند و گرنه دستورات اخلاقی بدون آنکه والدین به آنها، پایبند باشند سودی ندارد.

اگر پدر و مادر صادق، درستکار، وقت شناس و ملزم به رعایت رفتارهای پسندیده اخلاقی باشند، کودکان به آسانی چنین رفتار و صفاتی را می‎پذیرند و به آنها عمل می‎کنند، همچنان که علی(ع) می‏فرماید: « پندی که زبان گفتار از آن خاموش و زبان کردار بدان گویا باشد، هیچ گوشی بیرون نمی‏افکند و هیچ نفعی با آن برابری نخواهد کرد». بنابراین آنچه در رشد اخلاق اهمیت دارد امر و نهی یا تنبیه کودکان برای انجام دادن کارهای نادرست نیست. بلکه اجتناب والدین از رفتار ناصحیح و غیر معقول و نیز دروغ نگفتن به کودک، او را در معرض یادگیری اعمال صحیح قرار می‏دهد.

لازم است یادآوری شود که تربیت اخلاقی کودک به معنای منع نکردن کودک از انجام دادن هر کاری نیست، بلکه بهتر است تاجایی که به ضرر کودک تمام نمی‏شود، آزادی‏های او سلب نشود.

مربیان باید توجه داشته باشند که کیفیت طرح مسائل اخلاق برای کودکان، باید با رشد ذهنی آنان مطابقت داشته باشد و تا کودک به مرحله درک مسائل اخلاقی و ارزشی نرسیده است، نباید با توضیحات پیچیده و فلسفی موجب گیجی و سردرگمی کودک شود.