رابطه ديابت بارداري با عوامل ميكروبي
جام جم آنلاين: با افزايش سن بارداري، عوامل ميكروبي در شكم و روده مادر به ميزان قابل توجهي افزايش مي‌يابد و در نتيجه احتمال اين‌كه مادر در معرض خطر ابتلا به بيماري ديابت قرار گيرد نيز بيشتر مي‌شود.
اگرچه به نظر مي‌رسد اين تغييرات تهديدي عليه سلامت مادر نيست، اما مي‌تواند موجب افزايش قند خون و تجمع چربي در بافت شكم مادر شود پيش از اين تحقيقات بسياري درباره مجموعه‌اي از عوامل ميكروبي كه در بدن انسان‌ها يافت مي‌شود، انجام شده است، اما اين نخستين بار است كه درباره تغييرات عوامل ميكروبي بدن در دوران بارداري مطالعاتي انجام مي‌شود.

نتايج به دست آمده از مطالعات پيشين در اين زمينه حاكي از آن است كه ميكروب‌هاي مستقر در روده و شكم مي‌توانند در افزايش احتمال ابتلا به سندرم متابوليك نقش مهمي داشته باشد كه پيش زمينه‌اي براي ابتلا به ديابت بوده و با علائم و نشانه‌هايي از قبيل افزايش سطح علائم و نشانه‌هايي كه از ايجاد التهاب و تورم در بدن خبر مي‌دهند و همچنين افزايش قند و چربي خون همراه است.

از آنجا كه در دوران بارداري نيز بدن تغييرات مشابهي را تجربه مي‌كند بنابراين دور از انتظار نخواهد بود كه در ايجاد اين تغييرات در دوران بارداري نيز عوامل ميكروبي به عنوان متهم اصلي شناخته شود.

اگرچه در فاصله بين سه ماهه اول و سوم بارداري تنوع باكتري‌ها در بدن مادر كمتر مي‌شود، اما فراواني بعضي از انواع باكتري‌ها مانند پروتئوباكتر و آكتينوباكتر كه در بدن افراد مبتلا به سندرم متابوليك به وفور يافت مي‌شود از سه ماهه سوم بارداري افزايش مي‌يابد و اين زمان دقيقا زماني است كه بيشترين تاثير را در رشد و تكامل جنين ايفا مي‌كند.

تزريق نمونه ميكروبي بدن مادر در سه ماهه سوم بارداري به بدن موش‌ها، حساسيت بدن آنها را به انسولين كاهش مي‌دهد و موجب اضافه وزن موش‌ها مي‌شود. اين يافته‌ها نشان مي‌دهد ميكروب‌ها نقش مهمي در تغييرات بدن مادر در سه ماهه سوم بارداري ايفا مي‌كنند.

در حقيقت تغييرات فيزيولوژيكي در بدن زنان باردار بر فراواني و تعداد عوامل ميكروبي تاثير مي‌گذارد كه اين نيز به نوبه خود در يك حلقه بازخوردي مثبت موجب ايجاد عوارض و پيامدهايي مي‌شود كه نشانه ابتلا به سندرم متابوليك است.

بسياري از محققان براين باورند كه بدن از ميكروب‌ها به عنوان ابزاري براي ايجاد تغيير در متابوليسم بدن استفاده مي‌كند تا شرايط مناسب‌تري را براي رشد جنين فراهم كند.

اگرچه ممكن است ايجاد اين تغييرات با پيامدهاي نامطلوبي نظير ابتلا به ديابت بارداري همراه باشد كه در اغلب موارد اين تغييرات موقتي بوده و پس از تولد جنين خود به خود درمان مي‌شود. (جام جم - ضميمه سيب)

مترجم: زهرا هداوند
منبع:scientific american