جام جم آنلاين: پرهاكلامپسي، يا توكسمي، يا افزايش فشار خون حاملگي عارضهاي است كه در دوران بارداري برخي خانمها را به دردسر مياندازد و به طور عام به تشنج يا هر شرايطي اطلاق ميشود كه سبب ايجاد تشنج در زنان باردار شود.
متخصصان، فشار خون حاملگي را به چهار گروه تقسيم كردهاند: معمولي، مزمن، اضافه بر مزمن و گذرا. نشانههاي آن در سه ماهه سوم بارداري ظاهر و اغلب نيز چندي پس از زايمان برطرف ميشود.
تظاهرات آن معمولا شكلي خفيف دارد و با افزايش آنزيمهاي كبدي، پلاكت كم، دفع پروتئين بيشتر در ادرار و تجزيه خون جاري در رگها همراه است، اما شكل شديد آن هم ممكن است بروز كند.
اگرچه نشانه قابل اعتمادي براي پي بردن به آن طي آزمايشها در دسترس نيست، اما معمولا از نيمه دوم حاملگي، پروتئين موجود در ادرار و مقدار فشار خون به گونهاي پياپي بررسي و اندازهگيري ميشود و اگر ادم يا تورم بخصوص در نواحي دست و صورت مادر مشاهده شود امكان ابتلا به پرهاكلامپسي محتمل است.
در شكل خفيف مقدار فشار خون به 90/140 ميليمتر جيوه ميرسد و در بروز شديد آن تا بيش از 110/160 هم پيش خواهد رفت كه در اين حالت خطرات ديگري چون سكته مغزي، سلامت مادر را تهديد خواهد كرد.
گفته ميشود اختلالاتي در عروق خوني غيرطبيعي جفت باعث و باني پرهاكلامپسي است ولي هنوز برخي متخصصان چنين گفتهاي را سخني مطمئن و قابل اثبات نميدانند.
خطر وجود نوع خفيف آن گاهي با مشاهده يك يا چند مشخصه خاص در زناني كه اولين حاملگي خود را طي ميكنند، حدس زده ميشود: فشار خون بالا، ديابت حاملگي، لوپوس يا ديابت قبل از حاملگي، دوقلوزايي، سابقه قبلي در خانواده، بيماري كليوي، حاملگي قبل از 20 سالگي يا بعد از 35 سالگي.
خطر نوع شديد نيز با فشار خون 110/160 همراه با سردرد طويلالمدت و حالت تهوع، تاري يا دوبيني يا هر اختلالي در ديد، كاهش دفع ادرار، اختلالهاي كبدي و... در بررسيهاي سونوگرافي از جنين هم رشد كند و اندك جنين مشهود بوده، مقدار مايع اطراف جنين در رحم كم ميشود.