دکتر محمد ذوالعدل اظهار کرد: تنبیه یکی از شیوه‌های تربیتی است که در سال‌های اخیر با توجه به آموزش عمومی، تا حدودی به شکل صحیح خود مورد استفاده قرار می گیرد، اما شیوه‌های غلط آن نیز هم‌چنان رواج دارد که باید در این زمینه اطلاع‌رسانی شود.وی اضافه کرد: فلسفه اصلی تنبیه آگاه نمودن فرد نسبت به خطای خود تعریف می شود، که هم اکنون به دست فراموشی سپرده شده است و در مواردی ابراز خشم و پرخاشگری جایگزین این شیوه تربیتی می‌شود.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از وب دا ؛ این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، در رابطه با شرایط صحیح به کارگیری تنبیه در تربیت کودکان توصیه کرد: لازم است فرآیند تنبیه به شیوه‌ای باشد که کودک از خطای خود آگاه شود و بداند به چه علت مورد تنبیه قرار گرفته است، که این امر به مرور زمان به رفع رفتار غلط کودک می‌انجامد.ذوالعدل با بیان اینکه لازم است عامل تنبیه در تربیت، همیشگی باشد، اضافه کرد: مولفه همیشگی بودن در روش تنبیه، بدین معنی است که همواره برای هر خطایی فارغ از شرایط شخصی و روحی والدین، همان میزان تنبیه اعمال شده و تفاوت در میزان تنبیه برای یک خطا مانعی در مقابل تاثیر مثبت تنبیه شناخته شده است.وی افزود: علم روانشناسی، تنبیه جسمی را کاملا مردود می‌داند و ثابت شده است این شیوه، پس از مدتی اثرات خود را از دست داده و نمی‌تواند از رفتار اشتباه کودک جلوگیری کند.