«صندلي سكوت» نام يك روش تنبيهي است كه در برخي مهدكودكهاي تهران رايج شده تا به زعم اجراكنندگان آن «كودكان روي اين صندلي درباره كارهاي بد خود فكر كنند.» اما خيلي از اين كودكان فرداي روز تنبيه حاضر نيستند به مهد بروند.
بعضي از مهدكودكها از روشهاي عجيبي براي تنبيه كودكان استفاده ميكنند، روشهايي كه اگرچه با تنبيه بدني همراه نيست اما اثرات روحي و رواني آنها به مراتب بيشتر از تنبيه بدني است.
در يكي از مهدكودكهاي غرب تهران نوعي روشِ تنبيه اجرا ميشود كه براي بسياري از والدين تعجبآور و ناراحتكننده است. نام اين روش «صندلي سكوت» است.
در اين روش مربيان به بهانه نافرماني و شلوغكاري، كودك را مقابل چشمان هم سن و سالانش روي يك صندلي مينشانند و به او ميگويند «درباره كار زشتي كه انجام دادهاي فكر كن»! كودك بايد از كار زشتي كه انجام داده از مربي خود عذرخواهي كند.
مادر «تارا» يكي از كودكاني كه با صندلي سكوت تنبيه شده است به خبرنگار قانون ميگويد: «دختر من صبح از خواب بيدار شد و گريهكنان گفت كه ديگر به مهد نميرود.»
وي ادامه ميدهد: «مربي مهدكودك به خاطر اينكه تارا سر كلاس نقاشي دوبار صدايش كرده يا به قول مربي با كودك ديگري شلوغ كرده، تنبيه شده است و او را مقابل چشمان دوستانش روي صندلي سكوت نشانده است.»
او در ادامه ميگويد: « وقتي علت تنبيه كودكم با اين روش را از مدير مهد جويا شدم، وي وجود اين روشِ تنبيه را تأييد كرد و به من گفت بچه شما زيادي حساس است.»
تأييد استفاده از صندلي سكوت
يك مربي مهد كودك ضمن تأييد استفاده از صندلي سكوت در برخي مهدكودكها به خبرنگار قانون ميگويد: «از اين صندلي استفاده ميكنيم تا كودك را وادار به فكر كردن درباره اعمال ناپسندش كنيم.»
وي ادامه ميدهد: «تا وقتي كودك درباره كار ناپسندش عذرخواهي نكند، روي اين صندلي مينشيند.»
وي در جواب به اين پرسش خبرنگار قانون كه «آيا تنبيه كودكان در برابر كودكان ديگر با اين روش باعث تحقير شخصيت كودك و فراري دادن او از درس و كلاس در آينده نميشود» به اين جمله اكتفاء كرد: «استفاده از صندلي سكوت بايد با روشهاي تنبهي و تشويقي ديگري هم همراه باشد.»
كارشناسان معتقدند مهدكودكها بايد جايي براي رشد و تربيت كودك باشند، ضمن اينكه كودك بايد بتواند در آنجا انرژيهاي خود را تخليه كند و برخوردهاي تنبيهي با كودكان بايد در حداقل سطح ممكن و به ظريفترين شكل باشد، به گونهاي كه كودك احساس سرخوردگي نكند.
مادر تارا ميگويد: «دختر ما به شدت ترسيده است. در ماه 180 هزار تومان به مهد كودك تارا پرداخت ميكنيم تا دخترمان رشد كند نه اينكه تحقير شود.»
استفاده از روشهاي تنبيه رواني براي كودكان و خردسالاني كه شخصيت آنها در حال شكلگيري است تأثيرات مهمي در آينده آنها ميگذارد. مادر تارا ميگويد كه كودكش به شدت آسيب ديده و اگر يك بار ديگر اين اتفاق براي او پيش بيايد شايد «تارا ديگر به هيچ مدرسهاي نرود.»