یک کارشناس دینی در تشریح اینکه کودکانمان را با چه استدلال و برهانی با مهدویت آشنا و علاقهمند کنیم، گفت: باید کودکان را با زیست مؤمنانه و زیست در فضای مهدوی، با رفتارهایی که بوی انسانیت، مهربانی، عشق به خویشتن و عشق به الله دارد، آشنا کنیم؛ در این صورت کودکان ما یقیناً عاشق شخصیتی میشوند که قرار است به زندگی طبیعی و به رشد معنوی ما کمک کند.
سبحانی نسبآموزش تعالیم دینی به کودکان جزو آن دسته از واجبات زندگی افراد است که نیاز به آموزش دارد، باید کار بلد بود تا راه را اشتباه نپیمود و ستونهای اعتقادی را به درستی شکل داد. در این میان معرفی حضرت مهدی(عج) به کودکان به عنوان امام حی و حاضر از ظرافتهای بیشتری برخوردار است.
حجتالاسلام علیرضا سبحانینسب، کارشناس دینی در گفتوگو با ایکنا درباره چگونگی آشنایی کودکان با امام زمان(عج) گفت: در جامعه اسلامی که انسانها موظف هستند مهدوی زندگی کنند و همواره به امید انتظار فرج، رفتارهایشان به سمت قبله ظهور باشد، زندگیها باید به گونهای باشد که کودکان در اتمسفر مهدویت زندگی کنند. یعنی با صلوات بر پیامبر(ص) با «عجل فرجهم» که یک رفتار زبانی است، آشنا میشوند تا اینکه یک سال منتظر نیمه شعبان باشند و در جشنهای شعبانیه به عشق ثبت در لیست سرباز امام زمان(عج) فعالیت، تلاش و کوشش کنند و در طول سال بارها با مناجاتها و گفتوگوهای عاشقانه و از صمیم قلب با امام زمان(عج)، خود را سرباز حضرت حجت تلقی کنند.
وی با بیان اینکه این رفتارها از یک کودک، عاشق امام زمان(عج) میسازد، افزود: کودکان ما برای عاشق حضرت حجت شدن، چندان نیاز به برهان، استدلال و عقلانی کردن ماجرای ظهور و میزان عمر حضرت حجت ندارند. کودکان ما بعد از اینکه حقیقت خداوند را به عنوان موجودی قدرتمند میپذیرند، معجزاتی، چون قرآن، شتر از دل کوه بیرون آوردن، در دل آتش رفتن و نسوختن، در دل نهنگ رفتن و زنده بیرون آمدن و دهها معجزه دیگری که برای پیامبران و اهل بیت(ع) پیش آمده است، دیگر برایشان دشوار نیست، چون میدانند که با «اِنَّ اللّهَ عَلی کُلِّ شَیءٍ قَدیرٌ» طرف هستیم.
چگونه زیست مهدوی داشته باشیم
حجتالاسلام سبحانینسب با تأکید بر اینکه آنچه نیاز داریم، زیست مهدوی و ایجاد اتمسفری که همواره نام و یاد حضرت حجت در آن باشد، نیاز داریم، ادامه داد: خانوادهای که رفتارش مهدوی است، کودکان درون آن خانواده هم عاشق حضرت حجت میشوند و در برابر بسیاری از شبهات به راحتی حرف حق را میپذیرند و با کمترین استدلال و هزینه با مسئله مهدویت و بسیاری از مسائل دیگر که مقداری بالاتر از عقل معمولی انسان است، کنار میآیند و میپذیرند و طبق آن رفتار میکنند.
وی تصریح کرد: در پاسخ به اینکه کودکانمان را با چه استدلالها، برهانها و معونه معنویتشناسی به مهدویت علاقهمند کنیم، باید گفت؛ با زیست مؤمنانه و زیست در فضای مهدوی، با رفتارهایی که بوی انسانیت، مهربانی، عشق به خویشتن و عشق به الله باشد؛ در این صورت کودکان ما یقیناً عاشق کسی میشوند که قرار است به زندگی طبیعی و به رشد معنوی ما کمک کند، همچنین به قطع کردن دست ظالمانی که ستم میکنند و غزه را با ۳۰ هزار کشتهای که عمدتاً کودکان هستند، به وجود میآورند. بچههای ما عاشق این موجود مهربان و دلسوز میشوند و روزشمار میگویند، ای کاش یک ساعت دیگر بیاید؛ بنابراین آنچه برای آشنایی کودکان با امام زمان نیاز داریم این است که منِ پدر، مادر، خانواده، حکومت و ... فضایی را به وجود بیاورم که زندگی مهدوی در آن وجود داشته باشد و این مهمترین نیاز جامعه ما به عنوان یک نیاز کل و نیاز خانوادههای ما به عنوان بخشی از اجتماع است که کودکان خود را در این فضا تربیت کنیم.
این کارشناس دینی در ادامه بیان کرد: در حقیقت، این تربیت نیست و وقتی این اتمسفر را به وجود آوردند کودکان خودشان میپذیرند که این مسیر را بروند و خودشان انتخاب میکنند و در این صورت عاشقانه انتخاب میکنند و حاضر هستند برای آن هزینه بدهند و باورمندانه وارد این میدان شوند و میبینیم که اکنون سربازان سه، چهار سالهای داریم که عاشق مهدویت و امام زمان(عج) هستند و هر چقدر از نظر عقلی رشد میکنند، عشقشان عمیقتر و باور و ایمانشان ژرفتر میشود و هر شبههای هم که باشد به راحتی جا خالی میدهند و عبور میکنند و اصلاً شبهههایی مانند اینکه مگر میشود عمر امام زمان یا یک انسان ۱۴۰۰ سال باشد، برایشان تحت اشراف «اِنَّ اللّهَ عَلی کُلِّ شَیءٍ قَدیرٌ» حل شده است و میگویند موجوداتی هستند که میلیونها سال زنده هستند و خدایی وجود دارد که آن موجودات را به وجود آورده است، پس همان خداوند میتواند حضرت حجت را هزار سال و حتی بیشتر نگه دارد؛ بنابراین بحث من از روی معرفت شناختی است که استدلال و برهان را به سمت سبک زندگی میبرم که آنچه جامعه ما امروز نیاز دارد، یک سبک زندگی انسانی مهربانانهای است که ما اسم آن را سبک زندگی مهدوی مینامیم.
مصادیق محبت به امام زمان(عج)
وی در ادامه به مصادیقی درباره چگونگی محبت به امام زمان(عج) اشاره کرد و گفت: باید مهربانیهای ائمه(ع) را برای کودکان بگوییم، مانند آنچه امام علی(ع) به یتیمان کمک میکرد و به خانوادههای یتیمان سر میزد، گاهی برای بچهها اسب میشد تا دل بچه یتیمان شاد شود. یا به امام حسن و امام حسین(ع) که میرسیم پر از لطف و مهربانی به کودکان و حتی بزرگسالان هستند که داستانهای بسیاری هم از آنها بیان شده است و اگر این داستانها را نقل کنیم، کودکان با مهربانی آنها آشنا میشوند. کرامات زیادی هم از امام زمان(عج) نقل شده است، اگر این مسائل را برای آنها بیان کنیم، میفهمند که شخصیت امام زمان(عج) یک شخصیت مهربان و دلسوز است؛ از این رو برای اینکه یار امام زمان باشد، باید او هم مهربان و دلسوز باشد و دیگران را یاری کند و حق را به مظلوم بدهد و در رسیدن به حقش یاری کند. شناساندن صفات نیک اهل بیت(ع) به کودکان یکی از راههای علاقهمند کردن آنها هم به ائمه(ع) به ویژه امام زمان(عج) است. آشنا کردن کودکان با امام حسین که هرگز ظلم و ذلت نمیپذیرند، سبب میشود به کودکان بگوییم که نوه او امام زمان، هم هیچگاه زیر بار ذلت و ظلم نمیرود و ما هم باید چنین باشیم.
حجتالاسلام سبحانینسب اضافه کرد: سبک زندگی اهل بیت(ع) و سبک زندگی مهدوی، براساس روایات، قابل تأمل است و خوب است که بچهها یاد بگیرند و طبق آن یک رفتار کنند. تمام صفات نیکی که برای انسانها به شمار میرود، در اهل بیت(ع) وجود داشته است، بنابراین وقتی آنها را با داستان و سخنان نورانی اهل بیت به کودکان بگوییم، بچهها عاشق محتوا و مهربانی انسان به انسان میشوند و چون امام این رفتارها را داشته است، عاشق او نیز میشوند و میگویند من هم باید همرنگ امام شوم، مهربانی باشم و به دیگران کمک کنم. اگر یک زن ناتوان، باری داشت کمک بدهم. اگر مرد ناتوانی نابینا بود یا جایی میخواست برود، کمک کنم و همه اینها تأسی به امامان و امام زمان(عج) است. اینها نمونههایی است که بچههای ما به صورت فطری، به سمت خوبیها و نیکیها میروند و وقتی الگو و اسوهای مانند امام به آنها معرفی میشود و داستانی از خوبیها و نیکیهای امام به او میگوییم، عاشق رفتار و شخصیت امام میشود. بنابراین یکی از مهمترین نکات در تربیت نسل این است که ببینیم خوبان روزگار چه کارهایی کردند و وقتی عاشق آن رفتارها شدیم، همان رفتار در ما به وجود میآید.
گفتوگو از سمیه قربانی