در بین کشورهایی که بیشترین سهم از انتشارات فناوری نانو را در ۵ سال اخیر داشتند، سنگاپور، استرالیا، عربستان و سوئیس به ترتیب بالاترین متوسط ارجاع به مقالات نانو را داشتند.
به گزارش ایسنا، متوسط ارجاع به مقاله یکی از شاخص‌های ارزیابی سطح کیفی مقالات و نشان دهنده کیفیت و بار علمی آن مقاله است و مقدار این شاخص نسبت سهم مقالات پر ارجاع و کم ارجاع یک محقق، موسسه یا کشور را نشان می‌دهد. به عنوان مثال مقدار بالای این شاخص برای یک کشور به این معنا است که در طیف توزیع مقالات این کشور، تعداد مقالات کم ارجاع کمتر و مقالات پرارجاع یا با تعداد ارجاعات متوسط بیشتر است.
کشورهای اروپای غربی مخصوصا کشورهایی نظیر دانمارک، هلند، سوئیس و سوئد، با وجود انتشارات نسبتا کم، همواره از متوسط ارجاع به مقاله بالایی برخوردار هستند، اما در دهه اخیر کشورهای آسیایی و اقیانوسیه مخصوصا در حوزه فناوری نانو در صدر این شاخص قرار گرفته‌اند.
بر اساس آخرین آمارها سنگاپور در بازه پنج ساله (۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹) نزدیک به ۱۲ هزار مقاله نانو منتشر کرد که هر مقاله به طور متوسط در همین بازه زمانی به طور متوسط ۲۲.۶ ارجاع گرفته است و این عدد برای ایالات متحده ۱۶.۶ و برای چین به عنوان بزرگترین منتشرکننده علوم نانو در جهان ۱۴.۵ است.
پس از سنگاپور، استرالیا دارای بالاترین متوسط ارجاع به مقالات نانو است و در رده دوم قرار دارد. عربستان، سوئیس و هلند در جایگاه‌های بعدی قرار دارند.
مطابق شکل بالا که توزیع ۴۰ کشور برتر را بر اساس تعداد مقالات نانو و متوسط ارجاع به مقاله در ۵ سال اخیر نشان می‌دهد، به غیر از چین، کره جنوبی، آلمان و انگلستان نیز در این شاخص در رده متوسط قرار می‌گیرند. درحالی که موقعیت هند به عنوان سومین کشور منتشرکننده مقالات نانوی جهان در این جدول نشان دهنده این امر است که سهم مقالات نانو کم ارجاع این کشور به طور نسبی بیشتر است.
روسیه، مکزیک و اکراین نیز در پایین جدول قرار دارند.
بر اساس اعلام ستاد نانو، گرچه این شاخص به تنهایی نشان‌دهنده کیفیت مقالات یک کشور نیست، ولی چون از نظر تعداد مقالات نرمال شده است می‌تواند برای مقایسه نسبی کیفیت انتشارات علمی کشورها مورد استفاده قرار گیرد.