اولين اكتشاف نفت در ايران (1287 ش)
در پنجم خردادماه 1287 ش برابر با 26 مي1908 م در حالي كه عمليات اكتشاف نفت به يأس تبديل شده بود، نخستين چاه نفت ايران در شهرستان مسجد سليمان از شهرهاي استان خوزستان در عمق 600 متري زمين به نفت رسيد و نفت تا ارتفاع 25 متر از سطح زمين فوران كرد. اين واقعه، باعث شد كه امپراتوري انگليس، جهت حفظ منابع نفتي، اقدام به احداث و گسترش تأسيسات عظيمِ استخراج، تصفيه، صدور نفت و توليدات نفتي در جنوب ايران نمايد. يك سال بعد ساخت پالايشگاهي در اين منطقه آغاز شد و به بنا نهادن شهر آبادان منجر گرديد و پالايشگاه آبادان، براي مدتهاي طولاني بزرگترين پالايشگاه جهان به شمار ميرفت. شهر مسجد سليمان از نظر وجود معادن و تأسيسات نفتي از اهميت بسياري برخوردار است و تاكنون بيش از 250 حلقه چاه نفت در آن حفر شده است. يكي از نويسندگان انگليسي در اينباره نوشته است: "به اين ترتيب، صنعتي آغاز شد كه در طي دو جنگ جهاني، نيروي دريايي انگلستان را نجات داد ولي براي ايران زحمتي ايجاد كرد كه از مجموع مزاحمتهاي دولتهاي ديگر، بيشتر بود".
آغاز مجدد جنگ شهرها از سوي عراق در اوج جنگ تحميلي (1364ش)
رژيم بعثي عراق، در طول هشت سال دفاع مقدسِ غيور مردان سپاه اسلام، همواره پس از شكست در جبهههاي جنگ و از كف دادن بخشي از مواضع خود، از درماندگي، تنها راهِ چاره را در بمباران مناطق مسكوني و غيرنظامي ميديد و به اين روش غيرانساني متوسل ميشد تا به زعم خود، شكستش را پنهان كند. با فرار بعثيان به عمق خاك عراق و خارج شدن شهرهاي زيادي از زير آتش توپخانه و موشكهاي بُردِ متوسطِ عراق، ابرقدرتها، موشكهايي با بُرد بلند در اختيار رژيم بعث گذاشتند و بار ديگر، سياست بمباران مناطق مسكوني، از سر گرفته شد. در جريان اين بمبارانها، عده زيادي از مردم بيپناه در شهرهاي مختلف كشور به خاك و خون كشيده شدند و برگ ننگين ديگري به كارنامه سياهِ رژيم بعث و حاميانِ مزوّر آنان اضافه گشت. در اين ميان به منظور مقابله به مثل، خلبانان متهور ايراني نيز، بارها مناطق حساس و استراتژيك عراق را هدف حمله خود قرار دادند.
درگذشت دكتر "علي اكبر سياسي" بنيانگذار و پدر روانشناسي جديد ايران (1369 ش)
علي اكبر سياسي در سال 1273 ش در تهران به دنيا آمد. پس از اتمام تحصيلات دانشگاهي، در روزگار احمدشاه قاجار، در امتحانات اعزام دانشجو به خارج، شاگرد اول شد و بعدها در فرانسه دكتراي علوم تربيتي و روانشناسي گرفت. علي اكبر سياسي تحت تأثير جريانهاي فكري و اجتماعي ناشي از زندگي در اروپا، با چند تن از دوستانش كه در فرنگ تحصيل كرده بودند، حزب ايران جوان را تأسيس كرد. او پس از بازگشت از اروپا به تدريس در مدرسه دارالفنون، نظام و علوم سياسي پرداخت و با تأسيس دانشگاه تهران به استادي اين دانشگاه نائل آمد. وي بعدها كه انجمن روانشناسي ايران تأسيس شد به رياست آن انجمن برگزيده شد و رياست مؤسسه روانشناسي دانشگاه تهران را برعهده گرفت. دكتر سياسي همچنين مدت دوازده سال رياست دانشگاه تهران را به عهده داشت. دكتر سياسي، وزير فرهنگ در دولت احمد قوام و علي سهيلي و نيز وزير مشاور در هيئت دولت مرتضي قلي بيات، وزير فرهنگ دولت ابراهيم حكيمي و وزير امور خارجه دولت ساعد بود. او در پايهگذاري يونسكو همكاري داشت و عضو فرهنگستان ايران و شوراي عالي فرهنگ بود. وي پس از كنارهگيري از رياست دانشگاه، با استادي و تدريس در دانشكده ادبيات خدمت ميكرد و به مقام استادي ممتاز رسيد. دكتر سياسي، ده سال پاياني عمر را در اروپا و امريكا زندگي ميكرد و به كارهاي علمي ميپرداخت. از دكتر سياسي آثار متعددي بر جاي مانده كه اصول روانشناسي، روانشناسي پرورشي، روانشناسي جديد، منطق و فلسفه، هوش و خرد و... از آن جملهاند. وي اصول روانشناسي جديد را در ايران بنياد نهاد، از اين روبه نام بنيانگذار و پدر روانشناسي جديد در ايران معروف ميباشد. دكتر علي اكبر سياسي پس از سالياني كه در اروپا زندگي ميكرد، در سال 1368 به ايران بازگشت و سرانجام در خرداد 1369 در 96 سالگي در تهران درگذشت.
درگذشت حكيم و متكلم شهير "امام فخر رازی" (606 ق)
فخرالدين محمد بن عمر رازي معروف به امام فخر رازي در سال 544 قمري در ري به دنيا آمد. او از علما، حكما و متكلمان معروف اسلام است. اعتراضها و شكهاي فراوان وي در مورد مسائل مختلف سبب شد كه او را "امامُ المَشَكّكين" بنامند. فخر رازي با آن همه تبحّر علمي، شبهههاي بسيار سختي در دين وارد ميكرد و خود از حلّ آنها عاجز ميماند. وي عاقبت به خوارزم رفت و با علماي آن سامان به مذاكرات ديني پرداخت. پس از طرح شبهات خود، از جانب بزرگان شهر، از آن ديار اخراج گرديد. فخر رازي سپس به ماوراءالنهر عزيمت نمود و باز به همان سبب تبعيد شد و سرانجام به ري رفت و در همان جا ماندگار گرديد. در حلقهي درس فخر رازي بيش از دو هزار تن از فقها، به تحصيل علوم ميپرداختند. ايشان در علم كلام، از مذهب اشعري و در فقه، از مذهب شافعي پيروي مينمود و به اكثر علوم زمان خود احاطه داشته، كسي توانايي مناظره با او را نداشت. از امام فخر رازي، دهها اثر نفيس به جاي مانده كه مفاتيح الغَيب يا تفسير كبير، عِصمةُ الانبياء، اسرارُ النُّجوم و تحصيلُ الحَق و... از آن جملهاند. امام فخر رازي در سال 606 قمري در 62 سالگي در شهر هرات درگذشت.
درگذشت "امام بخاري" محدث بزرگ اهل سنَّت(256 ق)
ابوعبداللَّه محمد بن اسماعيل بن ابراهيم مشهور به امام بخاري از محدثين بزرگ و مورد اعتماد راويان حديث ميباشد. وي جهت تحصيل و تصحيح احاديث نبوي به سرزمينهاي بسياري سفر كرد و از بزرگان حديث استفاده نمود. كتاب جامع صحيح معروف به صحيح بخاري، يكي از معروفترين كتب حديثي اهل سنت و شيعه، توسط امام بخاري تدوين گشته است. الادب المفرد، تاريخ اَوسط و السُّنن نيز از اوست.
خودكشي "هاينْريشْ هيمْلِرْ" رئيس سازمان اطلاعات و امنيت آلمان نازي (1945م)
هاينريش هيملر از سران جنايتكار آلمان نازي در 7 نوامبر 1900م در شهر مونيخ آلمان به دنيا آمد. وي از خانوادهاي اشرافي بود اما براي امرار معاش به مشاغل گوناگون دست زد و در جريان تأسيس حزب نازي از نخستين اعضاي آن شد. هيملر در سال 1929م به رياست گروه پليس سياسي نظامي آلمان موسوم به اساس رسيد. ايدئولوژي ناسيونال سوسياليسم مبتني بر تفوق و برتري نژاد آريايى و سركوب دشمنان داخلي و خارجي آلمان به رهبري يك پيشوا بود و هيملر نيز در پستهاي گوناگون خود، اين تفكر و ايدئولوژي را دنبال ميكرد. هيملر در سال 1936 به رياست شهرباني آلمان رسيد و در سالهاي مياني جنگ جهاني دوم به وزارت كشور منصوب گرديد. وي در تمامي دوران مسئوليتهاي مختلف و گوناگوني كه برعهده داشت با بيرحمي و شدت عمل هرچه بيشتر رفتار ميكرد و دامنه اين برخورد آنچنان گسترده بود كه حزب نازي نيز تابع نظرات آن شده بود. هاينريش هيملر در اين زمان از سفاكترين افراد حزب نازي به شمار ميرفت و عامل شكنجه و قتل عده بسياري از انسانها در اردوگاههاي مرگ بود. در واقع در چند سال آخر حكومت نازيها بر آلمان، هيمْلِر به سانِ يك ديكتاتور واقعي رفتار ميكرد و حتي رؤسا و كارگردانان حزبي را هم دچار وحشت و اضطراب كرده بود. با اين همه، وي در آستانه شكست آلمان در جنگ جهاني دوم، در آوريل 1945م به متفقين پيشنهاد داد كه آلمان بين انگلستان و فرانسه تقسيم شود ولي متفقين اين پيشنهاد را نپذيرفتند. وي يك ماه پس از آن توسط نيروهاي انگليسي بازداشت گرديد، اما قبل از رسيدگي به جرائمش به وسيله سيانور خودكشي كرد و در 25 ماه مه 1945م در 45 سالگي به عمرش خاتمه داد.