درگذشت "عبدالجواد فلاطوري" انديشمند مسلمان و مؤسس دانشكده علوم اسلامي هامبورگ (1375ش)
پروفسور عبدالجواد فلاطوري در سال 1304ش در اصفهان ديده به جهان گشود و تحصيلات ابتدايي و متوسطه را در اين شهر به پايان رسانيد. وي سپس براي تحصيل علوم ديني، راهي حوزه علميه مشهد شد و از محضر: ميرزا هاشم قزويني و ميرزا محمدتقي اديب نيشابوري و... بهره برد. عبدالجواد فلاطوري پس از آن به تهران آمد و به ادامه تحصيل علوم ديني نزد استادان نامآوري همچون: علامه محمد تقي آملي، ميرزا مهدي آشتياني، محمد علي شاهآبادي و سيد احمد خوانساري پرداخت. دكتر فلاطوري در همان زمان در رشته فلسفه اسلامي از دانشگاه فارغالتحصيل شد و از آيتاللَّه شيخ محمدرضا كلباسي به اخذ اجازه اجتهاد نائل آمد. وي در سال 1333 براي آگاهي از علوم انساني و فلسفه غرب عازم آلمان گرديد و در رشته فلسفه و دينشناسي تطبيقي و روانشناسي تحصيل نمود. ايشان در سال 1341 موفق به اخذ درجه دكتري در فلسفه شد و در دانشگاه كُلنِ آلمان تدريس در كرسيهاي فلسفه تطبيقي، حقوق، تاريخ ايران، اسلام معاصر، كلام و علوم اسلامي را بر عهده گرفت و دمي از تدريس، تحقيق و تأليف باز نايستاد. دكتر فلاطوري در راه بسط و توسعه تفكر اسلامي در اروپا، فعاليتهاي چشمگيري داشت و براي نيل به اين هدف دانشكده علوم اسلامي هامبورگ آلمان را تاسيس كرد. اين انديشمند مسلمان، در آلمان به عنوان يك مرجع اسلامي و دانشمند فلسفه و علوم اسلامي مطرح بود. هر زمان كه محافل علمي اروپا در تجزيه و تحليل و بيان مسائل اسلامي و تفاهم و همفكري و گفتوگوي بين پيروان اديان اسلام و مسيحيت و يهوديت، دچار مشكل ميشدند، به وي مراجعه ميكردند. وي در طول بيش از چهل سال اقامت در آلمان، مقالات متعدد در نشريات معتبر آلماني در جهت دفاع از اسلام نگاشت. استاد فلاطوري براي ايجاد مباحثه، همفكري و همكاري بين پيروان اديان مختلف تلاش ميكرد. از جمله آثار وي ترجمه تاريخ ايران در قرون نخستين اسلامي، تأليف اخلاق عملي كانت و دگرگوني بنيادي فلسفه يوناني در اثر طرز انديشه اسلامي، ميباشد. دكتر فلاطوري سرانجام در 11 دي 1375ش بر اثر سكته قلبي در 71 سالگي درگذشت و به سراي باقي شتافت.
تجاوز سپاه عثماني به خاك ايران (1293 ش)
پس از شروع جنگ جهاني اول، دولت ايران براي بر كنار ماندن از آسيبهاي جنگ، اعلام بيطرفي كرد، اما اين اقدام ايران از طرف متخاصمين رعايت نگرديد و هر كدام به نحوي به خاك ايران يورش آوردند. سپاه عثماني با كمك كُردها شروع به تجاوز به خاك ايران نمود و شهرهاي بيدفاع تبريز و اروميه را به تصرف خود درآورده، به سمت شمال كشور پيشروي كرد. پس از تجاوز عثماني، دولت روسيه نيز قواي خود را وارد ايران نمود و بر سر تصرف آذربايجان، جنگ شديدي بين نيروهاي روسيه و عثماني درگرفت. در اين نبرد سهمگين، عده زيادي از مردم آذربايجان مقتول و مجروح شده، اموال آنان به غارت رفت و سرانجام قواي روس بر سپاه عثماني پيروز گشت. در نهايت عثمانيها عقبنشيني كردند و روسها منطقه آذربايجان را به تصرف درآوردند. در اين حال، با ورود انگليسيها به خاك ايران، خاك اين مرز و بوم عملاً به يكي از جبهههاي جنگ جهاني تبديل شد كه حاصلي جز قحطي و قتل و غارت مردم ايران در پي نداشت.
درگذشت اديب و نويسنده برجسته "يوسف اعتصامي" پدر پروين اعتصامي (1316 ش)
يوسف اعتصامي آشتياني ملقب به اعتصام الملک سال 1291 قمري (1253 شمسي) به دنيا آمد.او از نويسندگان و مترجمان برجسته ايران معاصر و سالها رئيس کتابخانه مجلس شوراي ملي بود. از آثار وي مي توان مجله هاي بهار و گنجينه فنون را نام برد. اعتصامي 2 دوره مجله بهار را منتشر کرد که بيشتر مقالات آن ، انشاء يا ترجمه خود اوست . همچنين جلد نخست «تيره بختان» يا «بينوايان» اثر ويکتور هوگو را نيز ترجمه و منتشر کرد که معروف است . اعتصام الملک پدر پروين اعتصامي (1285 - 1320 شمسي) شاعره نامدار ايران نيز هست که در حقيقت بايد پرورش اين شاعر برجسته را بهترين اثر او دانست . مرحوم يوسف اعتصامي در 11 دي 1316 (1356 قمري) دارفاني را وداع گفت و فرزند فرزانه اش را تنها گذاشت .
ولادت با سعادت عقيله ي بني هاشم حضرت زينب (س) دختر امام علي(ع)(5 ق)
زينب در لغت به معناي درخت نيكو منظر آمده و گاهي به معناي زينت پدر ميباشد. حضرت علي(ع) دو يا سه دختر به نام زينب داشته و دختر بزرگ آن حضرت، زينب كبري است و اوست كه در واقعهي عاشوراي سال 61 هجري به همراه امام حسين(ع) بوده است. حضرت زينب(س) از زنان فاضله، عالمه و شجاع تاريخ است و فضايل آن بانو و جلالت شأنش بسيار والاست. آن حضرت، همسر پسرعمويش عبداللَّه بن جعفر بن ابيطالب بود و پنج فرزند داشت. حضرت زينب به هنگام عزيمت امام حسين(ع) به عراق، برادر را همراهي كرد و در واقعهي كربلا دو پسرِ آن بانو به نامهاي محمد و عَون به شهادت رسيدند. ايشان از سوي حضرت امام حسين(ع) سرپرستي اهلبيتِ آن حضرت و حفظ و نگهداريِ مقام ولايت كبري، امام سجاد(ع)، را در هنگام بيماري برعهده داشت. شيرزن كربلا با روحيهاي قوي و شهامت زايد الوصف خود توانست آن امانت بزرگ را در آن شرايط سخت و سنگين اسارت به درستي و شايستگي به منزل رساند. خطبههاي مردانه و رسواكنندهي حضرت زينب(س) در مجلسِ ستم عُبيداللَّه بن زياد در كوفه و يزيد بن معاويه در شام كه كاخ ظلم و جورِ فرعون زمان را به لرزه در آورد، شهرهي تاريخ است.
روز پرستار و بهورز
به پاس زحمات شبانه روزي پرستاران و بهورزاني كه در مراكز بهداري، وظيفهي نگهداري، مراقبت و درمان بيماران را برعهده دارند و با تأسي به بانوي بزرگوار اسلام، حضرت زينب كبري(س) كه از بيمار كربلا، حضرت امام سجاد(ع) و كودكان، مراقبت ميكرد، پنجم جمادي الاول برابر با زاد روز آن اسوهي صبر و شكيبايى به عنوان روز پرستار و بهورز در نظام جمهوري اسلامي ايران نامگذاري شده است. اين روز، ضمن يادآوري رشادتهاي دختر بزرگوار اميرالمؤمنين(ع) در صحنههاي خطر و رويارويي با سختيهاي زمان، زمينهاي براي سپاسگزاري و ارج نهادن به مقام پرستاران و تقدير از بهورزانِ اين مرز و بوم است كه خاطرهي شيرزن كربلا را فراموش نخواهند كرد.
آغاز سال ميلادي
سال نو روزی است که آغاز یک سال گاهشماری جدید را رقم میزند، و در آن سالشمارِ یک تقویم مشخص افزایش داده میشود. در بسیاری از فرهنگها، این رویداد را به مناسبت پایان سال قدیم و شروع سال جدید جشن میگیرند.امروز در استفاده جهانی، سال جدید از گاهشماری میلادی در ۱ ژانویه اتفاق میافتد که عادتی از گاهشماری رومی میباشد. در کشورهایی که از گاهشمار (تقویم) میلادی استفاده میکنند، سال نو معمولا در اول ژانویه برگزار میگردد. راسته ماهها در گاهشمار رومی، از زمان پادشاه نوما پومپیلیوس در حدود ۷۰۰ پیش از میلاد، از ژانویه تا دسامبر میباشد. در حال حاضر، جشن گرفتن سال نو یکی از بزرگترین رویدادهای جهانی میباشد. در شب ۳۱ دسامبر هر سال، آخرین روز یک سال میلادی و روز قبل از روز سال نو در بسیاری از کشورهای جهان، عموما قارههای اروپا، آمریکا، استرالیا و بخشهایی از آسیا و آفریقا مراسم سال نو برگزار میشود. در فرهنگ جدید غرب این روز با گردهماییهایی در مجالس و مهمانیها برگزار میشود که انتقال سال را ساعت ۱۲:۰۰ شب جشن میگیرند. بسیاری از فرهنگها در این شب از آتشبازی و دیگر روشهای پرصدا برای جشن گرفتن استفاده میکنند. شب سال نو به صورت جهانی مطابق با تولد مسیح یا عرفنامه پس از میلاد (به انگلیسی: Anno Domini) در کشورهای مسیحی و حتی غیر مسیحی در ۳۱ دسامبر برپا میشود. شب سال نو همچنین به عنوان هفتمین روز کریسمس در مسیحیت غربی شناخته میشود. نمونههایی از آتشبازیهای شب سال نو را میتوان با شهرهای سیدنی، ولپریسو، لندن و نیویورک مثال زد. سیدنی، ۸۰،۰۰۰ آتشبازی را در نیمهشب برگزار کرد و بیش از یکونیم میلیون شرکتکننده داشت. همچنین این رویداد بزرگترین رویداد دیده شده در سال ۲۰۰۹ از تلویزیون بود. در ولپریسو شیلی بیش از دو میلیون تماشاچی، نظارهگر بزرگترین آتش بازی بودندکه در مکانی بزرگتر از ۲۱ کیلومتر از آتشبازی در بندر تجارتی شهر در ۲۵ دقیقه از شادی و سرور برگزار شد. لندن زمانی که ساعت بیگ بن نیمهشب را در شب سال نو اعلام میکند، در اطراف چشم لندن با آتشبازی بسیاری بزرگی همراه میباشد. در نیویورک در کنار میدان تایمز جشن روی یک توپ کریستالی بزرگ متمرکز میشود که یک دقیقه تا شروع سال جدید را ثانیهشماری میکند.
اعلام منع بردهداري و دستور آزادي بردگان در امريكا (1863م)
امريكا در قرن نوزدهم، يكي از مراكز مهم خريد و فروش برده بود و با بردگان سياهپوست، به صورتي غيرانساني و وحشيانه رفتار ميشد. مخالفت با اينگونه اعمال باعث بروز جنگهاي داخلي امريكا از سال 1861 تا 1865 گرديد. در نهايت، هنگامي كه آتش جنگ داخلي بين نيروهاي شمال و جنوب ادامه داشت، آبراهام لينكُلْن، رئيس جمهور وقت امريكا فرصت را غنيمت شمرده و در روز اول ژانويه 1863م، اعلاميه معروف آزادي بردگان در سراسر امريكا را صادر نمود كه به موجب اين اعلاميه، بيش از سه ميليون برده در سراسر امريكا آزاد شدند. اين اعلاميه موجب طغيان سياهان در ايالات جنوبي كه طرفدار بردهداري بودند گرديد و جنگهاي داخلي را به نفع ضدبردهداري پيش برد. همچنين پارهاي از مورخين غربي معتقدند سياست جمهوريخواهان در امر آزادي بردگان، به خاطر قبح و زشتي اسارت سياهان نبوده، بلكه اقدامي بوده است براي جذب آراء مثبت سياهان كه رقم قابل ملاحظهاي از جمعيت امريكا را تشكيل ميدادند. هرچند با تصويب قانون منع بردهداري در امريكا، گام ديگري در راه مبارزه با خريد و فروش بردگان برداشته شد، با اين حال، تبعيض نژادي عليه سياهپوستان در اين كشور همچنان ادامه دارد.
روز ملي فلسطين (1965م)
سرزمين فلسطين از قديميترين مناطق مسكوني جهان محسوب ميشود كه در ساحل شرقي درياي مديترانه، و در همسايگي كشورهاي اردن، مصر، سوريه و لبنان قرار دارد. فلسطين داراي 3/330/000 نفر جمعيت و مساحت 6/263 كيلومتر مربع است كه بخش اعظم آن تحت اشغال رژيم صهيونيستي است. پايتخت فلسطين قدس شريف و شهرهاي غزه و رام اللَّه نيز مراكز اداري موقت هستند. ضمن اينكه خان يونس و نابلس نيز از شهرهاي مهم اين كشورند. مليت و زبان رسمي مردم فلسطين عربي است و بيش از 87% مردم آن پيرو آيين مقدس اسلام هستند. پيشبيني جمعيت فلسطين تا سال 2020م نزديك به 7 ميليون نفر خواهد بود. سرزمين فلسطين بين سالهاي 1517م تا جنگ جهاني اول توسط دولت عثماني اداره ميشد و از آن پس تحت قيموميت انگليس درآمد. از اواخر قرن 19م با اوجگيري نهضت صهيونيسم و گسترش موج مهاجرت يهوديان به فلسطين، جمعيت يهوديان رو به افزايش گذاشت. در پي تشديد اختلافات و درگيريها ميان اعراب و صهيونيستها، طرحي در سازمان ملل به تصويب رسيد كه به موجب آن فلسطين به دو قسمت يهودي و عربنشين تقسيم شد. طبق اين طرح بيش از 56% از كل اراضي فلسطين به يهوديان و بقيه به اعراب واگذار گرديد. در سال 1948م پس از خروج نيروهاي انگليسي، دولت جعلي و غصبي اسرائيل در سرزمين فلسطين اعلام موجوديت نمود و طي مدت كوتاهي نزديك 80% از خاك فلسطين را به اشغال خود درآورد. در اثر فقدان يك موجوديت ملي در فلسطين، اداره نوار غزه به مصر و اداره كرانه باختري به اردن واگذار گرديد كه اين مناطق نيز در سال 1967م به اشغال رژيم صهيونيستي درآمدند. آغاز نبرد مسلحانه عليه رژيم صهيونيستي در اول ژانويه 1965م به عنوان روز ملي فلسطين نامگذاري شده است. فلسطين در 15 نوامبر 1988م استقلال خود را اعلام كرد. نوع حكومت فلسطين دولت خودمختار با يك مجلس قانونگزاري است. (ر.ك: 15 نوامبر)
رسميت يافتن "يورو" به عنوان پول واحد اروپا (2002م)
با پايان جنگ جهاني دوم و با توجه به گستردگي دامنه خسارات و تلفات آن، مسئله شكلگيري وضعيتي كه به پديد آمدن جنگهاي فراگير و همگاني، مانند دو جنگ جهاني كه هر دو از اروپا آغاز شد، پايان دهد، از ذهن و فكر به بيان و عمل تبديل شد. در سال 1957م براساس "پيمان رم"، جامعه اقتصادي اروپا به وجود آمد و اين روال با انعقاد پيمانها و اتحاديههاي ديگر ادامه يافت تا اينكه گام اساسي در جريان اجلاس سران اروپا در دسامبر 1991م در ماستْريخْتِ هلند برداشته شد. براساس توافق سران اروپا، از سال 1993م "اتحاديه اروپا" شكل ميگرفت و شهروندان هر كشور اروپايى، تابعيت اتحاديه را نيز به دست ميآوردند. اهدافِ اصليِ اين اتحاديه گسترش هرچه بيشتر همكاريها و هماهنگيهاي اقتصادي، مالي، سياست خارجي، امور دفاعي و قضايى بود. از ژانويه سال 1999م در جهت عملي ساختن اين اهداف، پول واحدي به نام "يورو" به جريان افتاد. اين پول ابتدا در مبادلات بانكي نقل و انتقالات حوالهاي ميان كشورها رايج گرديد و سپس از اول ژانويه 2002م در دوازده كشور اروپايي به صورت سكه و اسكناس رواج يافت. هرچند سه كشور انگلستان، دانمارك و سوئد همچنان از پول ملي خود استفاده ميكنند، اما ساير كشورها طي مدت 2 ماه پول ملي خود را از گردونه مبادلات اقتصادي خارج نمودند.