معرفي عراق به عنوان متجاوز از سوي سازمان ملل متحد (1370ش)
يازده سال پس از آغاز جنگ هشت ساله تحميلي رژيم بعث عراق عليه ايران و سه سال پس از صدور قطعنامه 598 شوراي امنيت و اتمام جنگ و با تلاشهاي پيگير سياسي مسؤولان نظام جمهوري اسلامي، حقانيت ايران در دفاع مشروع به اثبات جامعه جهاني رسيد. خاوير پرز دكوئيار، دبير كل وقت سازمان ملل متحد در 18 آذر 1370 طي يك گزارش رسمي به شوراي امنيت اعلام كرد كه عراق در 31 شهريور 1359 به ايران حمله كرده و متجاوز است. اعلام اينكه در جنگ تحميلي، عراق آغازگر و مسؤول جنگ بوده است، يك پيروزي بزرگ سياسي است. اين دفاع و نبرد، در حالي ادامه و پايان يافت كه جهانيان، باني جنگ را ميشناختند و حتي به كمك او شتافته بودند. آنان زماني به خود آمدند كه سلاحهاي ارسالي به عراق، عليه خودشان به كار گرفته شد و عراق، منطقه خليج فارس را درگير جنگي مهيب و عظيم كرد. متجاوز بودن عراق، گرچه بسيار دير اعلام شد، اما از پيروزيهاي مهمي است كه در تاريخ كشورمان به عنوان واقعهاي بزرگ ثبت شده است.
رحلت آيت اللَّه العظمي "سيدمحمد رضا گلپايگاني" زعيم عاليقدر حوزه علميه قم (1372 ش)
آيتاللَّه العظمي سيد محمدرضا موسوي گلپايگاني در سال 1277 ش (1316ق) در منطقه گوگد گلپايگان به دنيا آمد. وي پس از طي دروس مقدمات در زادگاه خود، راهي اراك گرديد و در 21 سالگي وارد درس خارج فقه و اصول آيتاللَّه حائري يزدي شد. ايشان پس از هجرت به قم، در حلقه اصحاب خاص استاد قرار گرفت و پس از تاسيس حوزه علميه قم و رحلت آيتاللَّه حائري يزدي تدريس خارج فقه و اصولِ خود را آغاز كرد. حاصل تدريس هفتاد ساله ايشان پرورش دهها شاگرد مجتهد و عالم ميباشد كه هر كدام استوانه مهمي در حوزه علميه محسوب ميشوند. حضرات آيات: مرتضي حائري يزدي، شهيد مرتضي مطهري، شهيد محمدعلي قاضي طباطبايي، شهيد سيداسداللَّه مدني، شهيد دكتر محمد مفتح، شهيد دكتر سيدمحمدحسيني بهشتي، علي مشكيني، ناصر مكارم شيرازي، جعفر سبحاني، لطف اللَّه گلپايگاني، حسن حسنزاده آملي، احمد جنّتي، عليپناه اشتهاردي، رضا استادي و علي احمدي ميانِجي و دهها عالم فاضل از جمله شاگردان آن مرجع بزرگ ديني ميباشند. آيتاللَّه گلپايگاني داراي نگاشتهها و تقريرات فراواني ميباشد و در دوران سي و دو ساله مرجعيت، يكي از اركان فقاهت بوده و به ضرورت، در تمام ابواب فقه، فتوا داده است. كتاب الحج، كتاب القضاء و حاشيه بر عروة الوثقي و... از جمله تاليفات آن فقيه بزرگوار به شمار ميروند. ايشان همچنين در جريان انقلاب اسلامي و پس از آن، همواره حمايت خود را از قيام و رهبري آن اعلام ميكرد. آيتاللَّه گلپايگاني سرانجام پس از عمري خدمت و تدريس و تأليف، در هجدهم آذرماه 1372 ش برابر با 24 جماديالثاني 1414 ق در سن 95 سالگي دار فاني را وداع گفت و پس از تشييعي با شكوه، در مسجد بالاسرِ حرم حضرت معصومه(س) به خاك سپرده شد.
آغاز هشتمين كنفرانس سران كشورهاي اسلامي در تهران (1376ش)
هشتمين اجلاس سران كشورهاي اسلامي در تهران با شركت قريب به اتفاق سران كشورهاي اسلامي و مقامات عالي رتبه پنجاه و پنج كشور مسلمان در هجدهم آذرماه 1376 و با سخنان مهم مقام معظم رهبري آغاز شد. حضرت آيتاللَّه خامنهاي در اين سخنان با تكيه بر سه محور عمده اسلام، امت اسلامي و سازمان كنفرانس اسلامي و با اشاره به وضعيت موجود ملل مسلمان و كشورهاي اسلامي در دنياي امروز و تصوير و دورنماي آن، بر ضرورت شناسايي و شناساندن اسلام، پيشينه و دورنماي امت اسلامي و ظرفيت، قدرت و وظايف سازمان كنفرانس اسلامي تاكيد كردند. ايشان همچنين پيشنهادهاي تشكيل بازار مشترك اسلامي، تشكيل پارلمان مشترك اسلامي، تشكيل ديوان داوري اسلامي و تلاش براي عضويت دايم دنياي اسلام در شوراي امنيت سازمان ملل تا زماني كه حق وتو به قوت خود باقي است را به سران كشورهاي اسلامي ارايه نمودند. هشتمين اجلاس سران كشورهاي اسلامي در حالي در تهران برگزار شد كه جهان اسلام با مشكلات عديدهاي از قبيل: فرايند به اصطلاح صلح خاورميانه و حمايت بيچون و چراي آمريكا از رژيم صهيونيستي، ادامه برادركشي و جنگ در افغانستان و نيز بحران جامو و كشمير، بوسني و هرزهگوين و... روبرو بود. در پايان اجلاس سه روزه كنفرانس اسلامي در بيستم آذر 1376، اعضاي سازمان متعهد شدند كه با تروريسم مقابله كنند و براي بازپسگيري قدس و مسجدالاقصي و حق ملي مردم فلسطين و بازگشتن به سرزمينشان و ايجاد كشور مستقل فلسطين با حاكميت قدس شريف به عنوان پايتخت، تلاش كنند. از ديگر نتايج اين اجلاس ميتوان به اتحاد رهبران جهان اسلام عليه رژيم صهيونيستي و محكوم كردن جنايات آنان اشاره كرد. اجلاس تهران از موفقترين نشست سران كشورهاي اسلامي بود كه بازتاب گستردهاي در رسانههاي كشورهاي غربي و آمريكا داشت. در اين اجلاس، جمهوري اسلامي ايران، رياست كنفرانس اسلامي را تا سه سال برعهده گرفت.
تولد "جان ميلتون" شاعر و نويسنده بزرگ انگليسي (1608م)
جان ميلْتون، شاعر بزرگ قرن هجدهم انگلستان، در 9 دسامبر 1608م در لندن به دنيا آمد. او از كودكي به شعر و ادبيات علاقهاي ويژه پيدا كرد و در 21 سالگي اولين اثر مشهور خود را به نام سرود تولد مسيح(ع) سرود. وقايع دوران زندگي ميلتون او را به شدت آزار ميداد به طوري كه تصميم گرفت عليه بيدادگري قيام كند. ميلتون از سي سالگي وارد مبارزات شديد سياسي عليه پادشاه و استبداد و براي دفاع از آزادي قلم و بيان شد و اين مبارزه را بيست سال ادامه داد. با اين حال اين مبارزات به هدف مطلوب او نيانجاميد و او خسته و رنجور، گوشه انزوا گزيد و به خلق آثار هنري خويش پرداخت. در اين حال بود كه بر اثر نوشتن و مطالعه زياد، بينايى چشمان خود را از دست داد و با آغاز دوباره استبداد، سوزناكترين اشعار خود را به نظم درآورد. ميلتون در سال 1660م، كور و خسته و نوميد، اثر جاويدانش با نام بهشت گمشده را سرود. وي در اين اثر، داستان عصيان شيطان در برابر خدا و سرگذشت آدم و حوا را به منظور توجيه مشيت الهي نسبت به بشر باز ميگويد. اين اثر، يكي از بزرگترين حماسههاي منظوم جهان به شمار ميرود و از لحاظ استحكام كلام، در ادبيات انگليس بينظير است، به طوري كه ميلتون را پس از شكسپير، در رديف اول قرار ميدهد. ويژگي شعر ميلتون، در استحكام، صراحت و ظرافت آنهاست. تعادل و تركيب شعر با موضوع و هماهنگي آن دو با هم با پيچيدگيهاي اوزان، در تمامي آثار ميلتون به چشم ميخورد. ميلتون، شعر آزاد را با چنان استحكام و صراحت و ظرافتي ميسازد كه هيچ يك از معاصرانش به آن دست نيافتهاند. اشعار مختلف او، ادراك بينظيرش را در پيچيدگيهاي اوزان خوشآهنگ نشان ميدهد. آهنگي كه از تعادل ساختمان و تركيب استادانه شعر با بيان موضوع، اعم از خطابهنويسي يا داستانپردازي، حاصل ميشود. نثر ميلتون نيز بسيار فصيح و استوار است و هنر نمايشي او نيز در حد قابل قبولي قرار دارد. نفوذ عظيم ميلتون در آثار نويسندگان انگليسي و آلماني نيز به خوبي ديده ميشود. به طور كلي، شعر ميلتون، ثمره وقوف كامل او بر ادبيات يوناني و لاتيني است كه بر اثر استعداد و نبوغ خاص شاعر، به ادبيات انگليسي ميپيوندد و با آن تكامل مييابد. ميلتون آثار ديگري نيز دارد كه بهشت بازيافته، روح شادمان و روح اندوهناك نيز از آثار معتبر جهان به شمار ميروند. جان ميلتون سرانجام در هشتم نوامبر 1674م در شصتوشش سالگي درگذشت، در حالي كه هرگز نتوانست آنچه را ميخواست، به چشم ببيند.
تولد "كارل شيل" شيميدان برجسته سوئدي و از بنيانگذاران شيمي جديد (1742م)
كارْلْ ويلهم شيل، شيميدان سوئدي در 9 دسامبر1742م در سوئد به دنيا آمد و با پشتكار و علاقه بسيار به تحصيل ادامه داد. شيل كه در عصر شكوفايى علم شيمي ميزيست، پس از پنج سال تلاش و مطالعه پيگير در اكتبر 1772م موفق به كشف گاز "كُلر" شد كه يكي از عناصر مهم شيميايى است و موارد استفاده بسياري در صنعت دارد. وي همچنين در سال 1774م موفق به كشف اكسيژن شد و نام آن را "هواي آتشين" نهاد اما اين عنصر در همان سال توسط لاوازيه دانشمند فرانسوي كشف شده و اكسيژنْ نام گرفت. اين محقق سوئدي همچنين منگنز و گليسيرين را كشف كرد. كارل شيل سرانجام در 21می سال 1786م در 44 سالگي درگذشت.
تأسيس "كاخ كِرمْلين" در مسكو، مركز سياست روسيه (1840م)
در تاريخ نهم دسامبر 1840م، كاخ بزرگ كِرِمْلين كه يكي از زيباترين ابنيه تاريخي امروزي روسيه محسوب ميشود در شهر مسكو، افتتاح شد. اين كاخ در زمان نيكلاي اول، تزار روسيه در شهر مسكو پايتخت اين كشور و در ساحل چپ رود مُسكوا بنا شده است و تا قبل از اين كه حكومت شوروي، مقر خود را در اين كاخ اعلام كند، كاخ موقتي تزار ناميده ميشد. كِرِمْلْ به معناي اَرگ دولتي و دژي است كه داخل شهري بسازند، داراي ديوارهاي سنگي بزرگ باشد و همچنين ادارات دولتي، داخل آن واقع شوند. هرچند در روسيه، كِرِمْلهاي زيادي وجود دارد ولي از همه مهمتر و معروفتر، كاخ بزرگ كرملين است كه اكنون ادارات مركزي دولت روسيه در آن واقع است. در كاخ كرملين مهمترين مجمعهاي عمومي، جلسات شوراي عالي و كنفرانسهاي بزرگ بينالمللي تشكيل ميشود. آن چه امروزه و در زبان سياسي، سياستهاي كاخ كرملين خوانده ميشود، مجازاً به معناي سياستهاي روسيه و مقامات آن و يا نظرات و خط مشيهاي روسيه است، در حقيقت نام محلي است كه مقر رسمي حاكمان سياسي اين كشور ميباشد.
شکست بنی امیه در اردبیل (730م)
نهم دسامبر در تقویم گرگوری،در همچنین روز از سال 730 میلادی ، اقوام خزر در حوالی اردبیل شکستی مفتضحانه به قوای بنی امیه وارد کرده فرمانده آنها جراح حکمی را به قتل رساندند.