قطع روابط سياسي فرانسه با ايران در جريان جنگ تحميلي (1366 ش)

دولت فرانسه از ابتداي شروع جنگ، حمايت وسيع و همه‏جانبه‏اي از عراق به عمل آورد و در طول جنگ، اين حمايت، ابعاد وسيع‏تري يافت. فرانسه با در اختيار گذاشتن تسليحات پيشرفته‏اي چون هواپيماهاي سوپر اتانداردْ و هلي‏كوپترهاي سوپرفرلون مجهز به موشك‏هاي اگزوسه به عراق، باعث برتري مسلم عراق براي حمله به كشتي‏هاي ايران گرديد. دولت عراق با استفاده از اين هواپيماها و هلي‏كوپترها، از سال 1363 جنگ نفتكش‏ها را با شدت و گسترش بيشتري از سر گرفت و طي سال‏هاي جنگ، صدها كشتي را با استفاده از همين تسليحات، مورد هدف قرار داد. در سال‏هاي 1364-65، فرانسه حدود پنج ميليارد دلار وام ديگر در اختيار بغداد گذاشت و به اين ترتيب به بزرگترين شريك اروپايي عراق تبديل شد. همزمان با اين اقدامات، پاريس همواره از پرداخت بدهي يك ميليارد دلاري خود به ايران طفره مي‏رفت. سياست‏هاي غير دوستانه فرانسه در دوران جنگ نسبت به جمهوري اسلامي ايران همچنان ادامه داشت تا سرانجام در 26 تير 1366 برابر با هفدهم ژوئيه 1987، به طور يك‏جانبه، روابط سياسي خود را با جمهوري اسلامي ايران قطع كرد.

تصويب قانون اساسي مشروطيت ايران(1324 ق)

پس از وقوع حوادث بسيار و مبارزات پيگير آزادي‏خواهان و مشروطه‏طلبان، سرانجام مجلس شوراي ملي در چهاردهم جمادي الثاني 1324 ق با دستور مظفرالدين شاه قاجار تاسيس شد. از آن پس نمايندگان منتخب، سعي در تدوين قانون اساسي داشتند كه در اين راه با مشكلاتي مواجه بودند. آزادي‏خواهان واقعي درصدد بودند تا قدرت ملي را افزون سازند ولي درباريان تمايل داشتند قدرت را در وجود شاه متمركز كنند و مجلس را به صورت يك هيئت مشورتي درآوردند. سرانجام با پيروزي آزادي‏خواهان، متن قانون اساسي مشروطيت با 51 اصل تهيه شد و در 14 ذي‏القعده‏ي 1324 ق به امضاء مظفرالدين شاه قاجار رسيد. قانون اساسي با تشريفات خاص توسط چهار نفر: مشيرالدوله صدراعظم، ناصر الملك همداني وزير ماليه، محتشم السلطنه و مشيرالملك از سياست‏مدارانِ وقت، به مجلس آورده شد. نمايندگان مجلس از قانون اساسي استقبال كردند و به هم تبريك گفتند. به دنبال آن جشن‏ها بر پا شد و تهران چراغاني گرديد.

مرگ "هانري پوانكاره" دانشمند و رياضي‏دان فرانسوي (1912م)

هانري پوانكاره، دانشمند و رياضي‏دان فرانسوي در 29 آوریل 1854م در شهر نانسي فرانسه به دنيا آمد. وي تحصيلات خود را در مدرسه پلي تكنيك پاريس و مدرسه عالي معادن ادامه داد تا اين كه در سال 1879م موفق به اخذ درجه دكتري در رشته علوم‏گرديد و از آن پس به عنوان استاد برجسته فيزيك، رياضي و مكانيك به تدريس در دانشگاه پرداخت. پوانكاره در كنار تدريس به تحقيق و مطالعات وسيعي دست زد و در بيشتر شاخه‏هاي علوم رياضي و فيزيك و به ويژه در مقولات فيزيك رياضي و فيزيك تئوري، نظرات خود را مطرح كرد. او با روحي انتقادي و نافذ به بررسي دست‏آوردهاي اين رشته‏هاي علمي پرداخت و با ابداع انديشه‏ها و تعبيرات جديد، به عنوان يك تئوري‏دان بزرگ ايفاي نقش نمود. پوانكاره سال‏ها قبل از آن‏كه آلبرت انيشتين تئوري نسبيت را به شكل عمومي عرضه نمايد، تمامي عناصر اين تئوري را در اختيار داشت. پوانكاره با خلاصه كردن تمام تجربيات خود در اين زمينه معتقد بود كه، هر طور كه باشد، گريز از اين فكر كه يك اصل نسبيت، قانون عمومي است غيرممكن است. وي اگرچه تصريح مي‏نمايد كه بايد نتايج را با محك تجربه مورد رسيدگي قرار داد، با اين حال قدم قطعي و نهايى را دراين‏باره برنداشت و گام نهايى آن، به نام آلبرت انيشتين رقم خورد. علاوه بر اين، بررسي‏هاي پوانكاره درباره پيدايش جهان، آناليز، نور و الكتريسيته، جبر و هندسه و حساب احتمالات بسيار دقيق است. وي در فلسفه و علوم فلسفي، گياه‏شناسي و طبيعت‏شناسي نيز صاحب نظر و محقق بود. از پوانكاره آثار متعددي بر جاي مانده كه مفروضات تكويني، علم و فرض، ارزش علم، علم و روشني و روش‏هاي جديد مكانيك آسماني و نزديك به پانصد مقاله علمي، از آن جمله‏اند. هانري پوانكاره سرانجام در 17 ژوئیه 1912م در 58 سالگي درگذشت.

مرگ "آدام اسميت" اقتصاددان و فيلسوف معروف انگليسي (1790م)

آدام اسميت، اقتصاددان و فيلسوف انگليسي در پنجم ژوئن 1723م در اسكاتلند به دنيا آمد و تحصيلات خود را در رشته اقتصاد به پايان برد. وي پس از اتمام تحصيلات، به مقام استادي در دانشگاه گلاسكو رسيد و به تدريس منطق، فلسفه و اخلاق پرداخت. اسميت هم‏زمان به تحقيق پيرامون فلسفه و اقتصاد مشغول شد تا اين‏كه در سال 1759م كتب فلسفه اخلاق و عواطف اخلاقي را منتشر نمود. بدين ترتيب، فلسفه خويش را كه عبارت از حكم‏فرمايى رحم و انصاف و مهرباني در جامعه بود، بيان كرد و همدردي را اساس همه عواطف اخلاقي معرفي نمود. كتاب‏هاي اخلاقي او كه بنيادهاي تازه و محكمي براي اخلاق مي‏گذاشت، وي را سخت مشهور كرد. اسميت در سال‏هاي بعد راهي فرانسه شد و با متفكران و شخصيت‏هاي بزرگي آشنايى يافت. وي در سال 1766م به اسكاتلند بازگشت و ده سال در انزوا و تفكر به سر برد كه محصول اين دوره، كتابي با نام تحقيق در ماهيت و علل ثروت ملل بود. اين كتاب معتبر كه سرچشمه اصلي علم اقتصاد سياسي زمان نويسنده و پس از آن بود و مبناي محكم و استواري در ادبيات انگليس به شمار مي‏آيد، آدام اسميت را در دنيا مشهور ساخت. مضمون اصلي كتاب بزرگ اسميت، حاكي از اين است كه پيشرفت هر ملت با وجود آزادي ابتكار شخصي در چهارچوب قوانين، بهتر تضمين مي‏شود و آزادي ذوق و قريحه فردي در محدوده قانون، بهترين راه پيشرفت قومي است. كتاب ثروت ملل، نقشي اساسي در تفهيم اين واقعيت به جهانيان داشت كه اقتصاد، دانشي مستقل و جداگانه است. اسميت در اين كتاب كوشيد با تجزيه و تحليل عقايد اقتصادي، اقتصاد سياسي را به مرز حل مسائل اجتماعي بكشاند. شعارهايى چون نظام ساده و نظام آسان، برگرفته از عقايد اوست. در حقيقت، وي در اين تلاش بود كه به اقتصادْ جنبه علمي دهد و كوشش وي جهت روشن ساختن اين مطلب كه چگونه ثروت ملتي افزايش مي‏يابد و به چه طريق توزيع مي‏شود، هنوز هم از مسائل مهم اقتصاد سياسي است. هرچند در حال حاضر، بسياري از تئوري‏هاي اسميت كنار گذاشته شده است، ولي باز هم معروف‏ترين كتاب در زمينه علم اقتصاد، همين كتاب بود و مطالعه آن براي اقتصاددانان سياسي ضروري است، چرا كه اين كتاب را پيشرو پيدايش علم نوين اقتصاد سياسي مي‏دانند. اسميت بيش از فلسفه، به اقتصاد دلبستگي داشت و از اين جهت، عقايدش در مورد فلسفه محدود است. وي مدتي قبل از مرگ، دستور داد كليه نُسخ خطي آثارش را به جز چند مقاله پراكنده بسوازنند، با اين حال، كتاب‏هاي او، بارها به زبان‏هاي زنده دنيا ترجمه شده است. آدام اسميت سرانجام در هفدهم ژوئيه 1790م در شصت و هفت سالگي در ادينبورو اسكاتلند درگذشت.