تشكيل "جهاد سازندگي" به فرمان "حضرت امام خميني"(ره) (1358 ش)

جهاد سازندگي در 27 خرداد 1358 با فرمان امام خميني(ره) تشكيل گرديد و از همان آغاز كار توانست خيل عظيم نيروهاي دلسوز، جوان و متخصصين متعهد و مسلمان در رشته‏هاي گوناگون را براي احيا و نوسازي روستاها در ابعاد اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي به خود جذب نمايد. امام امت به هنگام تشكيل جهاد سازندگي فرمود: "الان كه مرحله سازندگي است، ما دستمان را پيش ملت دراز مي‏كنيم و از ملت مي‏خواهيم كه همه در اين نهضت شركت نمايند." به دنبال صدور اين فرمان، اقشار مختلف مردم جهت محروميت زدايي بسيج شدند. خدمات ارزنده جهاد سازندگي علاوه بر سازندگي و آباداني مناطق محروم كشور در طول هشت سال دفاع مقدس، از نقش مؤثر اين نهاد انقلابي در حفظ استقلال و تماميت ارضي ايران حكايت دارد. جهاد سازندگي در زمينه‏هاي صنايع روستايي، كشاورزي، دامداري، سدسازي، منابع طبيعي، آب‏خيزداري و ده‏ها مورد ديگر، فعاليت‏هاي گسترده‏اي در سطح ايران و برخي كشورهاي آفريقايي انجام داده است. جهاد سازندگي در سال 1362 تبديل به يك وزارتخانه شد و پس از آن كه در سال 1379 در وزارت كشاورزي ادغام گرديد، وزارتخانه جهاد كشاورزي به وجود آمد.

تأسيس دانشگاه آزاد اسلامي (1361 ش)

ايده تاسيس دانشگاه آزاد اسلامي ابتدا در جامعه اسلامي دانشگاهيان مطرح شد و به دنبال آن آقاي هاشمي رفسنجاني رييس وقت مجلس شوراي اسلامي با طرح اين مطلب در شوراي اقتصاد، نظر مساعد شورا را تامين نمود. اين مسأله با حضرت امام خميني(ره) نيز مطرح شد و معظم‏له از اين پيشنهاد استقبال نموده و مبلغي را بدين منظور اهدا كردند. پس از تدوين اساسنامه مقدماتي دانشگاه آزاد اسلامي، آقاي هاشمي رفسنجاني در آخرين جمعه ارديبهشت سال 1361 موجوديت اين دانشگاه را اعلام كرد. سرانجام دانشگاه آزاد اسلامي در 27 خرداد 1361 به طور رسمي تاسيس شد و پس از گذراندن مراحل مقدماتي، آماده پذيرش دانشجو در اواخر آن سال شد. بدين ترتيب كه در اسفند ماه 1361، اولين آزمون دانشگاه آزاد اسلامي در 10 شهر كشور و با حضور 30 هزار شركت كننده برگزار شد كه از اين ميان، 3000 نفر انتخاب و مشغول تحصيل شدند. اساسنامه مصوب سال 1361 تا دي ماه 1364 به تنهايي مبناي كار و حركت دانشگاه بود ولي بعدها اساسنامه جديدي با عنوان قانون تأييد رشته‏هاي دانشگاهي آزاد اسلامي در دهم تيرماه 1369 به تصويب هيئت وزيران رسيد كه به موجب آن، نحوه همكاري استادان و محققان دانشگاه‏ها و پژوهشگاه‏هاي دولتي با اين دانشگاه و همچنين طرز استفاده دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي از آزمايشگاه‏ها، بيمارستان‏ها، كتابخانه‏ها و كارگاه‏ها و فضاي آموزشي مؤسسات آموزش عالي دولتي مشخص شد.

رحلت "شيخ بهايي" عالم كم نظير و دانشمند بزرگ عهد صفوي(1030ق)

شيخ الفُقهاء، استاد الحُكماء، رئيس الاُدبا، علامه‏ي دهر، شيخ الاسلام و المسلمين، شيخ بهاءالدين محمد بن عزالدين حسين بن عبدالصمد حارثي هَمْداني جَبعي عاملي معروف به شيخ بهايى از شاگردان شهيد ثاني و يكي از علماي بزرگ شيعه و از افتخارات جهان اسلام مي‏باشد. شيخ بهايى فقيهي اصولي، محدث رجالي، مفسر، رياضي‏دان، حكيم، متكلم، اديب، شاعر، جامع علوم عقلي و نقلي بود و بالجمله در علوم متنوع، گوي سبقت از افاضل و دانشمندان ربوده است. وي در سال 953 قمري در بعلبك لبنان به دنيا آمد. در طول حيات پربار خويش مسافرت‏هاي زيادي به نقاط مختلف جهان داشت و از محضر اساتيدي برجسته در رشته‏هاي گوناگون استفاده نمود. شيخ بهايى در اين سفرها توانست در بسياري از علوم، مانند: هيئت و نجوم، رياضيات، تفسير قرآن، فقه و اصول، علم حديث، ادبيات فارسي و عربي و طب و مهندسي متبحّر گردد و در تمامي آن‏ها كُتُبي را به رشته‏ي تحرير درآورد. وي نخستين كسي است كه يك دوره‏ي فقه غيراستدلالي به زبان فارسي نوشت. ملاصدرا، ملامحمدتقي مجلسي اوّل، محقق سبزواري، ملاحسنعلي تُستَري، ميرزا رفيعا ناييني، سيد ماجد بحراني، ملامحسن فيض كاشاني، ملامحمدصالح مازندراني و ده‏ها دانشمند و فاضل ديگر از شاگردان شيخ بهايى مي‏باشند. كشكول، اسرارالبلاغه، اثني عشريات، خمس اربعين حديثاً، جامع عباسي، عين الحيوة و بحرالحساب و ده‏ها اثر ديگر از جمله آثار اوست. آثار علمي و مهندسي وي را مي‏توان در جاي جاي اصفهان مشاهده نمود. سرانجام، شيخ بهايي، اين دانشمند كامل و جامع در 77 سالگي در اصفهان پايتخت سلسله‏ي صفويان بدرود حيات گفت و طبق وصيتش در مشهد مقدس و در نزديكي مرقد مطهر حضرت امام رضا(ع) مدفون گرديد.

روز جهاني بيابان‏زدايي

بیابان زایی چیست؟ بیابان زایی؛ یعنی تخریب زمین ها در مناطق خشک، نیمه خشک و نیمه مرطوب تحت تأثیر عوامل اقلیمی و انسانی. این تخریب می تواند سبب از بین رفتن پوشش گیاهی و پیدایش شرایط بیابانی شود و بر گسترش و قلمرو بیابان ها بیفزاید. البته نواحی تبدیل شده به بیابان، توان قابل ملاحظه ای دارند و می توان آنها را با مدیریت منظم، برنامه ریزی اصولی و هدایت شده و حفاظت آب، بازسازی کرد. چنین مناطقی در سطح کره زمین وسعتی برابر 21 میلیون کیلومتر مربع دارد که حدود بیست درصد خشکی ها را در برمی گیرد. گرم ترین آنها صحرای افریقای شمالی و سردترین آنها صحرای گوبی مغولستان است. در جهان سیزده بیابان وجود دارد و دشت کویر و دشت لوت ایران، از مهم ترین بیابان های جهان به شمار می روند. فعالیت های بیابان زدایی در ایران، از سال 1344 تاکنون حدود دو میلیون هکتار جنگل های دست کاشتی است که در چهار استان کشور پراکنده است. نقش عمده این پوشش گیاهی عبارت است از حفاظت از روستاها، شهرها و زمین های بایر، حفظ راه های ارتباطی از یورش شن های روان، مراقبت از تأسیسات اقتصادی، صنعتی و نظامی، کاهش آلودگی هوا، تأمین علوفه و تولید چوب در حد مجاز.