بازپس‏گيري فاو توسط رژيم بعث عراق (1367 ش)

در فروردين 1367، در زماني كه ايران در آستانه برگزاري انتخابات دوره سوم مجلس شوراي اسلامي و فرارسيدن ماه مبارك رمضان بود و نيروهاي خودي پس از انجام عمليات والفجر 10 در زمستان 1366، به شهرهاي خود بازگشته بودند، ارتش عراق در ساعت 5 بامداد روز 28 فروردين 1367، با اجراي آتش سنگين در سراسر خطوط و عقبه يگان‏هاي خودي در فاو و اجراي حمله شيميايي به صورت گسترده، تهاجم خود را به منطقه استراتژيك فاو آغاز كرد. عراق براي حمله به فاو، 26 ماه زيرسازي‏هاي لازم را به عمل آورده و ضمن انجام تلاش‏هاي گسترده، در انتظار فرصتي مناسب براي حمله به نقطه مهم بود. در جبهه خودي، با وجود آمادگي نيروها، سلاح‏ها و ادوات موجود در خط، بر اثر حجم گسترده آتش دشمن، منهدم و بر اثر حملات شيميايي نيز نيروهاي مسؤول و خدمه يگان‏هاي ادوات، ضد زره و توپخانه، زخمي و شهيد شدند و امكان پشتيباني آتش از نيروهاي درگير در خط، در همان آغاز عمليات از ميان رفت. سرانجام علي رغم فداكاري و جانبازي فراوان رزمندگان اسلام، شهر مهم فاو در عرض 36 ساعت به دست نيروهاي عراقي افتاد و منطقه فاو پس از دو سال و سه ماه، به طور كامل از قواي ايراني تخليه شد. برتري كمّي فوق‏العاده عراق از نظر نيرو و تجهيزات، عدم حضور كافي نيروهاي خودي در منطقه، برنامه‏ريزي دقيق و دراز مدت دشمن براي بازپس‏گيري فاو و جمع‏آوري اطلاعات بسيار دقيق از مواضع استقرار نيروهاي ايران در فاو با كمك ماهواره‏هاي اطلاعاتي آمريكا و منافقين و... از جمله علل اصلي سقوط فاو به شمار مي‏روند.

رحلت علامه "سيد ذي شأن حيدر جوادي" عالم و اصلاح‏گر مسلمان هندي (1379 ش)

علامه سيد ذي شأن حيدر جوادي، يكي از مشهورترين علماي شيعه در هندوستان، در سال 1317 ش (1357 ق) در روستايي از توابع اللَّه آباد هند به دنيا آمد و پس از طي دروس مقدماتي علوم، راهي نجف اشرف گرديد. وي پس از طي سطوح عاليه، در درس خارج فقه و اصول حضرات آيات: سيد محسن حكيم، سيد ابوالقاسم خويي و شهيد سيد محمدباقر صدر شركت جست و پس از اقامت ده ساله و اخذ اجازات متعدد روايي و حسبيه از مراجع نجف، براي انجام خدمات ديني به زادگاهش بازگشت. علامه حيدر جوادي در اللَّه آباد هند به مقابله جدي با تفكر مادي‏گرايي و بدعت وهابيت و تأليف و تدريس و سخنراني پرداخت و با همكاري يكي از عالمان منطقه، به تأسيس سازمان ديني "تنظيم المكاتب" كه سازماني بزرگ و فعال در امور ديني است، دست زد. اين عالم مسلمان در سال 1356 ش به ابوظبي رفت و با بر عهده گرفتن سرپرستي شيعيان اردو زبان و ارشاد و تبليغ دين، ده‏ها نفر از اهل تسنن را به تشيع رهنمون ساخت. علامه حيدر جوادي علاوه بر آن، ده‏ها مسجد، مدرسه، حسينيه، كتابخانه و درمانگاه را در سراسر هندوستان پايه‏گذاري كرد و در سال 1376 ش، با حكم مقام معظم رهبري، حضرت آيت‏اللَّه خامنه‏اي به وكالت ايشان در هند منصوب گرديد. او همچنين علاوه بر تأليف و تصنيف كتب مفيد، موفق شد شبكه جهاني اسلامي را در تلويزيون بمبئي تأسيس نمايد و صداي اسلام را به اقصي نقاط هند برساند. از ايشان علاوه بر يكصد تأليف و پنجاه ترجمه، حدود پانزده هزار نوار صوتي و تصويري و هزاران مقاله بر جاي مانده است. وي به زبان‏هاي عربي، فارسي، اردو و انگليسي نيز مسلط بود. آن مرد بزرگ سرانجام در 28 فروردين 1379 ش برابر با عاشوراي 1421 ق در 62 سالگي دارفاني را وداع گفت و در اللَّه آباد به خاك سپرده شد.

درگذشت عالم زاهد و مجاهد "آقا نجفي اصفهاني" (1331 ق)

آيت‏اللَّه شيخ محمدتقي اصفهاني معروف به آقانجفي‏اصفهاني در 22 ربيع‏الثاني 1262 ق در اصفهان به‏دنيا آمد و در آنجا به تحصيل پرداخت تا به مقام اجتهاد رسيد. او را به عنوان جامع علومِ معقول و منقول شناخته و به قوَّت حافظه، حضور ذهن، سخاوت و شجاعت ستوده‏اند. آقانجفي اصفهاني صاحب نفوذ و قدرت معنوي فراواني بود و از آغازگران مبارزه در جنبش تنباكو به شمار مي‏رود. اين فقيه وارسته در دوران مرجعيت خود، در كمك به مردم و رفع ستم از ايشان اهتمام مي‏ورزيد و در جهت تامين وسايل آسايش آنان كوشش مي‏كرد. حقایق الاسرار،اسرار الزیاره،حسام الشیعة،جامع السعادة،مفتاح السعادة نمونه هایی از آثار ایشان می باشد. وی در عصر روز ۱۱شعبان ۱۳۳۲ مطابق با ۱۲۹۵ شمسی در سن ۷۰سالگی، درگذشت.

درگذشت "سنايي غزنوي"، عارف و شاعر بزرگ مسلمان(545 ق)

ابوالمجد مجدود بن آدم سنايى غزنوي، موصوف به حكيم، از بزرگان، حكما و شعراي ايران، در اواسط قرن پنجم هجري در طوس به دنيا آمد. او آن هنگام كه به شاعري روي آورد، مداح و شاعر سلطان ابراهيم غزنوي بود و پس از حادثه‏اي از اين كار توبه كرد و به عرفان روي آوَرد. اشعار سنايى براخلاق، مواعظ، حقايق توحيد، عرفان، حكمت و نكات لطيف بسياري تكيه دارد و آدمي را به تزكيه‏ي دروني و توجه به شناخت خود و بازگشت به اللَّه سوق مي‏دهد. سنايى، كلام خود را به اشاراتِ مختلف از احاديث و آيات و قصص و تمثيلات و استدلالات عقلي و نتيجه‏گيري از آنها براي اثباتِ مقاصد خود و نيز اصطلاحاتِ فراواني علمي آراسته است و به همين سبب، بسياري از ابيات او، دشوار و محتاجِ شرح و تفسير شده‏اند. آثار فراواني از سنايي به جا مانده است كه: حديقةُ الحقيقه و شريعةُ الطَّريقه، زادُالسالِكين، سيرُالعباد الي المعاد و كارنامه‏ي بلخ از آن جمله‏اند. وفات وي را سال 555 ق نيز گفته‏اند.

ولادت حضرت علي ‏اكبر(ع) فرزند ارشد امام حسين(ع)(33 ق)

مرگ "بنجامين فرانْكْلين" دانشمند، مخترع و سياست‏مدار معروف امريكايي (1790م)

بنجامين فرانكلين دانشمند و سياست‏مدار امريكايى، در هفدهم ژانويه 1706م در بندر بوستون امريكا به دنيا آمد. وي در ابتدا دو سال به مدرسه رفت و در اين دو سال، شاگرد خوبي شناخته نشد. با اين حال بنجامين در خارج از مدرسه، بدون معلم همه چيز را فراگرفت. وي در ابتدا به فن چاپ روي آورد و پس از چند سال، در شمار مهم‏ترين چاپگران امريكا قرار گرفت. فرانكلين در اين مدت به انتشار روزنامه دست زد و به نويسندگي و رونامه‏نگاري پرداخت. وي در طي سال‏هاي فعاليت خود انجمن فيلسوفان امريكا را بنياد نهاد و عقايد و ايمان اين گروه به سياست استقلال امريكا و تشكيل جلسات مخفيانه‏شان، شالوده انقلاب بزرگ امريكا را فراهم نمود. وي هم‏چنين اولين اداره آتش نشاني در فيلادلفيا، اولين پستخانه در امريكا و نيز دانشگاه پنسيلوانيا را تأسيس كرد. فرانكلين در جنگ‏هاي استقلال طلبانه مردم امريكا عليه استعمار انگليس، وارد عرصه مبارزات سياسي گرديد و نقش مهمي ايفا كرد. او تنها كسي است كه در چهار كار مهم و سرنوشت ساز ايالات متحده دخيل بوده و در به ثمر رسيدن آن تلاش كرده است: اعلام استقلال ايالات متحده امريكا، امضاي پيمان صلح با انگلستان، امضاي پيمان اتحاد با فرانسه و امضاي قانون اساسي امريكا. در اين زمانْ فرانكلين يگانه فرد امريكايى بود كه در دوران استعمار اروپا شهرت فراگيري داشت. فرانكلين در كنار فعاليت‏هاي سياسي، از امور علمي غافل نبود و در آزمايشگاهي كه براي خود ساخت، به كشف و اختراعات مهمي نايل آمد. او براي اولين بار دريافت كه برق نوعي جريان است و جريان برق، جرياني از انرژي مي‏باشد. هيچ دانشمندي در زمان فرانكلين به اندازه او از برق اطلاع نداشت. او توانست باتري برق بسازد و انواع برق را به كنترل درآورد. فرانكلين هم‏چنين برق‏گير را براي جلوگيري از خرابي‏هاي صاعقه اختراع كرد و از خسارات صاعقه جلوگيري نمود. وي موقعي كه چشمانش ضعيف شد، ذره بين و عينك دقيق مخصوصي را اختراع كرد و اسبابي را براي آوردن كتاب از قفسه‏هاي بالايى ساخت كه امروزه در كتابخانه‏ها از آن استفاده مي‏شود. فرانكلين، كليه تحقيقات و اكتشافات خود در باب الكتريسيته را در كتابي جمع آوري كرد كه به عنوان پرتيراژترين كتاب علمي نيمه قرن هجدهم شناخته شد. فرانكلين مردي دانشمند، متفكر، سياست‏مدار، نيكوكار و ماجراجو بود و در راه خدمات اجتماعي فعاليت‏هاي زيادي نمود. موفقيت‏هاي علمي و سياسي فرانكلين، همه از اين شعار و اعتقاد فلسفي سرچشمه مي‏گرفت كه هر انساني براي آن به جهان مي‏آيد تا زندگي را براي هم‏نوعان خود آسان‏تر سازد. فرانكلين قبل از مرگ، اميد خود را درباره جاوداني شخص پس از زندگي چنين بيان كرد: از آنجا كه به خدا ايمان دارم، به زندگي پس از مرگ، با دليل عقيده دارم. وقتي كه مي‏بينم هيچ چيز در دنيا نيست نمي‏شود، حتي يك قطره آب هم به هدر نمي‏رود، نمي‏توانم نابودي روح را قبول كنم، از اين‏رو، چون خويشتن را در جهان موجود مي‏بينم، اعتقاد دارم كه به اين شكل يا شكل ديگري هميشه در جهان، موجود خواهم بود. بنجامين فرانكلين سرانجام در 17 آوريل 1790م در 84 سالگي درگذشت.