عمليات هويزه به فرماندهي ارتش (1359ش)
در حالي كه بيش از سه ماه از تجاوز ارتش عراق به ميهن اسلامي ايران ميگذشت، دشمن با خوي تجاوزگري و توحش، فجايعي در مناطق اشغالي مرتكب گرديد كه روي ستمگران تاريخ را سفيد كرده است. در پاسخ به اين همه جنايت و ددمنشي دشمن، عملياتي به صورت كلاسيك طرحريزي شد. در اين عمليات، تعدادي از رزمندگان شهادتطلب با اصرار زياد، خود را در صف نيروهاي عملكننده قرار داده و با هماهنگي با زرهپوشان ارتش جمهوري اسلامي ايران، عمليات را آغاز كردند. دشمن پس از پيروزي در عمليات قبلي در دزفول، هرگز تصور نميكرد كه ايران بتواند حملهاي ديگر را تدارك ببيند. در ساعات اوليه اين حمله، در ميان ناباوري نيروهاي خودي و دشمن، تمامي خاكريزهاي مقدم دشمن تسخير شد و قواي اسلام به سمت جلو پيشروي كردند. سرانجام اين عمليات نيز، علي رغم پيروزيها و پيشرويهاي اوليه، به علت عدم پشتيباني و كمبود مهمات و نيز آمادگي دشمن، به نتايج مطلوب نرسيد و دشمن در شانزدهم آذرماه تمامي شهر هويزه را به اشغال خود درآورد. اين شهر قهرمان، سرانجام در جريان عمليات بزرگ بيتالمقدس و آزادسازي خرمشهر، از دست دژخيمان رژيم عفلقي آزاد شد و از لوث و جور دشمن پاك گرديد.
درگذشت "محيي الدين بن عربي" نويسنده، انديشمند و عارف بزرگ اسلام(638 ق)
ابوعبداللّه محيىالدين محمدبن عليالعربي معروف به ابن عربي در 27 رمضان سال 560 ق در اندلس به دنيا آمد. وي از آغاز جواني، داراي دلي تپنده در جستجوي فراسوي جهان مادي بود و روحي تشنهي حقايق غيبي و عواطفي پرهيجان و انديشهاي عرفانجو داشت. چنانكه در اين رهگذر، جوانههاي بينش عرفاني در درونش ايجاد شده و مكاشفاتي برايش دست ميداد. او دانشمندي پركار بود كه آثارش را بيش از پانصد رساله و كتاب ذكر كردهاند. يكي از آنها، تفسير كبير است كه به تنهايي شامل چندين مجلد است و كتاب معروف فصوصِ الحِكَمِ او، فشردهاي از ديدگاهها و انديشههاي عرفاني اوست. ابنعربي در 78 سالگي در شام درگذشت و در دامنهي كوه قاسيون در دمشق مدفون گرديد.
رحلت عالم بزرگ شيعه و مؤلف كبير علامه شيخ عبدالحسين اميني(1390 ق)
علامه شيخ عبدالحسين اميني در سال 1320 ق در تبريز به دنيا آمد. وي علوم ابتدايى و متوسطه را نزد پدر تحصيل كرد. سپس جهت ادامهي دروس خود راهي نجف اشرف گرديد و در درس آيات عظام فيروزآبادي و سيدابوتراب خوانساري شركت كرد. علامه اميني در اولين تاليف خويش، كتاب شهداء الفضيله را نگاشت و مورد توجه و تاييد علماي بزرگ قرار گرفت. اين عالم بزرگوار سپس كتاب عظيم "الغدير" را تاليف كرد و آن را به جهان بشري تقديم نمود. علامه اميني با تأليف كتاب الغدير خاطرات عصر نبوي را تجديد كرد و با اين اثر كه با سختيهاي فراوان و خون دل نگاشت، درصدد احياء سيرهي نبوي و علوي بود. سرانجام اين رادمرد علم و عمل در هفتاد سالگي به ديدار محبوب شتافت و در نجف اشرف به خاك سپرده شد.
آغاز جنگ هاي 24 ساله بين امپراتوري ايران و روم (603م)
در زمان سلطنت خسرو پرويز پادشاه ساساني بر امپراتوري ايران، موريكيوس نيز بر امپراتوري روم حكومت ميكرد و بين دو امپراتوري، روابط دوستانهاي برقرار بود. در اين ميان، يكي از سرداران امپراتور روم به نام فوكاس عليه پادشاه روم شورش كرد و پس از كشتن او، خود را امپراتور روم خواند. خسروپرويز كه از اين پيشامد ناراضي بود، به بهانه خونخواهي امپراتور مقتول و در حقيقتْ براي تصرف سرزمينهاي بيشتر، در پنجم ژانويه سال 603م، جنگ عليه روم را آغاز كرد. سپاهيان خسرو پرويز در اين جنگ ضمن تصرف مناطقي از قبيل اُدِسا و ارمنستانْ به محاصره شهر قُسطَنْطَنيّه پايتخت روم شرقي يا بيزانس پرداختند. پيشرفتهاي سپاه ساساني، بيكفايتي فوكاس را بيش از پيش نمايان ميكرد تا اينكه جمعي از شورشيانِ رومي، وي را به قتل رساندند و هراكْليوس به جاي وي قدرت را در دست گرفت. هراكليوس در ابتدا پيشنهاد صلح داد اما با امتناع خسرو از اين امر، جنگ بين دو كشور باز هم ادامه يافت. از سال 627م حملات تعرّضي روميان آغاز شد كه در جريان آن، مناطق متعددي را به تصرف خود درآوردند. در اين ميان، خسرو پرويز كه از هرگونه وسيله و امكان براي ادامه جنگ و مقابله با نيروهاي بيزانس درمانده بود، جنگ را ادامه داد. اين امر باعث شد تا توده مردم و جنگجويان خسته، دست به شورش زده و خسروپرويز را از قدرت خلع و محبوس كنند. با خلع خسرو پرويز، جنگهاي ايران و روم پس از بيست و چهار سال در سيزدهم سپتامبر سال 627م پايان يافت و دوران اقتدار آخرين امپراتوري بزرگ ايران باستان يعني سلسله ساسانيان رو به افول نهاد. از اين پس عصر اغتشاش و هرج و مرج آغاز گرديد به طوري كه در مدت چهار سال پس از مرگ خسروپرويز، حدود ده نفر از اين سلسله به پادشاهي رسيدند.