جام جم آنلاين: براساس شواهدي از يك رويداد ماقبل تاريخ، ‌زمين احتمالا قادر خواهد بود كه سريعتر از آنچه تا پيش از اين تصور مي‌شد از تاثيرات انتشار فزاينده دي‌اكسيد كربن رهايي يابد.

به گزارش ايسنا، در اين پژوهش كه توسط تيمي از محققان دانشگاه پوردو صورت گرفته آمده است، زمين در زمان مواجهه با سطوح بالاي دي‌اكسيد كربن جوي و افزايش دما در 56 ميليون سال پيش به افزايش توانايي خود براي كشيدن كربن از هوا پرداخته است.

اين مساله منجر به بهبودي شده كه بسيار سريعتر از انتظار تمام مدلهاي چرخه كربني اتفاق افتاده، ‌اگرچه مدت زمان آن دهها هزار سال بوده‌است.

اين دانشمندان دريافتند كه زمين در طول 30 تا 40 هزار سال بيش از نيمي از دي‌اكسيد كربن موجود در هوا را از جو بيرون كشيده كه اين مدت يك سوم زماني است كه تا پيش از اين تصور مي‌شد. با وجود اينكه اين محققان هنوز كشف نكرده‌اند كه اين كربن به كجا منتقل شده اما شواهد نشان مي‌دهند كه در آن زمان واكنشي پوياتر از آنچه مدلهاي قديمي ارائه مي‌كردند داشته است.

اين رويداد كه دوره پالئوسن-ائوسن اتفاق افتاده منجر به گرم شدن زمين براي حدود 170 هزار سال شده و اشتراكات زيادي با شرايط كنوني زمين داشته است.

به گفته دانشمندان، در اين رويداد ماقبل تاريخي، ميلياردها تن كربن در اقيانوس‌ها،‌ جو و زيست كره منتشر شده و منجر به افزايش پنج درجه‌اي دما شده بود.

دانشمندان از 20 سال پيش درباره اين رويداد ماقبل‌تاريخي آگاهي داشتند اما چگونگي بازيابي زمين از آن و بازگشت به سطوح جوي معمولي حل نشده باقيمانده بود.

دانشمندان به بررسي رسوبات دريايي و زميني ته‌نشين شده از آن رويداد پرداختند. آنها سطوح دو نوع مختلف ‌ايزوتوپ‌هاي كربن 12 و كربن 13 را اندازه‌گيري كردند. نسبت اين ايزوتوپ‌ها با اضافه يا كم شدن دي‌اكسيد كربن به جو در زمان رشد يا زوال مواد آلي متغير بود.

گياهان در زمان فتوسنتز، كربن 12 را ترجيح مي‌دهند و هنگامي كه آنها جذب دي‌اكسيد كربن را تسريع مي‌كنند منجر به تغيير در نسبت ايزوتوپ كربن در جو مي‌شود. اين تغيير سپس در ايزوتوپ موجود در مواد معدني سنگها كه در اثر واكنش‌هايي از جمله دي‌اكسيد كربن جو به وجود آمده‌اند منعكس مي‌شود.

تاكنون اينگونه تصور مي‌شد كه يك بازيابي آرام و نسبتا ثابت كمي بعد از ورود كربن اضافي به جو آغاز شده و اينكه هوازدگي سنگ‌ها كه هوازدگي سيليكاتي نام دارد، زمان واكنش را مشخص كرده است.

دي‌اكسيد كربن جوي كه با مواد معدني سيليكاتي سنگ‌ها واكنش نشان مي‌دهد از هوا بيرون كشيده شده و در محصول نهايي واكنش ذخيره شده است. اين مكانيزم تا حدي با ميزان دي‌اكسيد كربن موجود در جو مرتبط بوده و نسبتا به كندي صورت مي‌گيرد.