ترجمه : علامه ميرزا ابوالحسن شعراني
چاپ و شمارگان : اول ، پاييز 89 ، 3000 نسخه
ناشر : شركت چاپ و نشر بينالملل
كتاب حاضر مشتمل بر مقدمه مترجم و همچنين مقدمه صحيفه سجاديه به بيان 54 دعاي امام علي بن الحسين ( ع ) ميپردازد . مترجم در مقدمه خود به اين نكته اشاره ميكند كه دوستان خدا از مكالمت با او لذت ميبرند و از دمي غفلت ، سالها افسوس و حسرت ميخورند . ملامت و افسردگي در دعا ، نشان ضلالت و دلمردگي است . بزرگان اولياء كه عارف به اسرار قلوب بودند و از مشاهده جمال مطلوب محجوب نگشتند ، با سوز و گداز به درگاه بينياز روي آورند و آنچه يافتني بود يافتند ، سخنان چاشني بخششان غذاي روح آدم و كلمات دلنشينشان مفتوح گشت ؛ چه ، سخنان شيرين و كلمات دلنشين از غير اهل دل صادر نشود و از غير سالكان راه محبت ميسر نگردد . در حالات ابوعلي سينا آوردهاند كه چون مسئلهاي بر وي مشكل ميشد ، به اعتكاف و دعا توسل ميجست و حل آن را از خدا ميخواست كه به او الهام فرمايد .
علامه شعراني تاكيد ميكند كه رابطه ميان همه مردم و خداوند هست ، اما نه چندان كه همه گونه تصرف كنند ، بلكه هر كس به قدر همت خويش و حسن ظن به خداوند و قوت اعتقاد و شدت توجه ، حاجت از خداي خواهد ، خداوند حاجت او را برآورد . شعراني ادامه ميدهد در روايت از حضرت علي بن الحسين ( ع) آورده است در اقسام ذنوب كه فرمود : آن گناهان كه دعا را رد ميكند و مانع اجابت ميشود : نيت زشت است و ناپاكي سرشت و نفاق با برادران و باور نداشتن استجابت دعا و دير انداختن نماز واجب از وقت . و در همين روايت ، انواع ديگر گناهان را تفسير كرده است كه بعضي در دعاي كميل نيز آورده است .
مترجم يادآور ميشود كه شرط بزرگ دعا ، حسن ظن به خداوند و توجه قلب و خضوع و خشوع است و اگر كسي در خويش فتوري بيند ، بايد به علاج روحاني ، بيماري خويش را بهبودي بخشد .
دعاي آن حضرت كه در آغاز سپاس خداي تعالي و ستايش او مينمود ، دعاي آن حضرت براي خود و بستگان ، دعاي آن حضرت در پناه بردن به خداي تعالي ، دعاي آن حضرت در طلب عافيت ، دعا براي آمرزش گناهان و طلب عفو از نواقص ، دعاي آن حضرت در خويهاي نيكو و كردارهاي پسنديده ، دعاي آن حضرت درباره فرزندانش ، دعاي آن حضرت براي اداي دين ، دعاي آن حضرت در طلب پرده پوشي و حفظ ، دعاي آن حضرت در روز عرفه ، دعاي آن حضرت در ترس از خدا ، دعاي حضرت چون جانب ماه نو مينگريست ،دعاي آن حضرت در زاري و نياز ، دعاي آن حضرت در طلب رفع اندوه از جمله دعاهاي صحيفه سجاديه امام علي بن الحسين ( ع ) ميباشد .
در دعاي نهم با عنوان دعاي آن حضرت در اشتياق به درخواست آمرزش از خداي عز جل جلاله ميخوانيم :
" خدايا ، درود بر محمد و آل او فرست و ما را بسوي توبه هدايت كن كه محبوب توست و از اصرار بر گناه دور دار كه مبغوض تو است .
خداوندا ، هر وقت ناگزير بايد از دين ما كاسته شود يا از دنيا ، چنان كن كه كاهش در آن شود كه زودتر فاني گردد و بازگشت ما سوي آن باشد كه بيشتر باقي ماند .
و هرگاه آهنگ دو چيز كنيم كه يكي تو را خشنود سازد و ديگري تو را به خشم آرد ، دل ما را به جانب آن كش كه تو را از ما خشنود كند و نيروي ما را از آنچه موجب خشم توست ، سست گردان .
و ما را به خود و اختيار خود وامگذار كه نفس ما باطل را برميگزيند مگر تو توفيق دهي و به بدي امر ميكند مگر تو رحمت آري .
خداوندا ، ما را ناتوان آفريدي و بنياد ما بر سستي نهادي و از آبي حقير و پست آفرينش ما را آغاز كردي . جنبش ما به نيروي توست واز خود نيرو نداريم مگر به مددكاري تو .
پس ما را به توفيق مدد كن و به راه صواب استوار دار و چشم دل ما را از هر چه دوست نداري نابينا گردان و نافرماني را در هيچ يك از اعضاي ما را نده . "
صحيفه سجاديه امام علي بن الحسين ( ع ) با ترجمه علامه ميرزا ابوالحسن شعراني در چاپ اول خود در تيراژ 3000 نسخه و با قيمت 60000 ريال توسط شركتت چاپ و نشر بينالملل انتشار يافته است .