پزشكان در يك مطالعه جديد تاكيد كردند كه گنجاندن مقدار كافي فيبر خوراكي در رژيم غذايي روزانه مي‌تواند طول عمر شما را افزايش دهد.

پزشكان انستيتو ملي سرطان در آمريكا مي‌گويند رژيم غذايي سرشار از فيبر خوراكي خطر ابتلا به بيماري‌هاي قلبي تنفسي و ساير بيماري‌ها را تا 22 درصد كاهش مي‌دهد.

روزنامه بلومبرگ در اين باره منتشر كرد: مصرف فيبر خوراكي به مقدار كافي همچنين خطر ابتلا به چاقي، ديابت و برخي از انواع سرطان‌ها را كاهش مي‌دهد. اين تركيب مهم در مواد غذايي در عين حال به حركات بهتر روده و پايين آمدن ميزان كلسترول خون كمك مي‌كند.

به گزارش ايسنا، فيبر خوراكي به عنوان يك بخش مهم از يك رژيم غذايي سالم در بسياري از انواع مواد غذايي يافت مي‌شود و در شكل مكمل‌هاي غذايي نيز موجود است.

براي دريافت مقدار كافي فيبر به طور روزانه متخصصان توصيه مي‌كنند كه حداقل ‌4/5 فنجان ميوه و سبزيجات در روز مصرف كنيد. برخي از سبزي‌ها و ميوه‌هايي كه حاوي مقادير بيشتري فيبر خوراكي هستند شامل سيب، پرتقال، توت‌ها و گلابي، كلم بروكلي، هويج، لوبيا و نخود سبز هستند.

هم چنين مي‌توانيد از غلات سبوس دار مانند نان جو سبوس‌دار و يا گندم سبوس‌دار به جاي نوع تهيه شده از آرد سفيد و بدون سبوس و نيز از برنج قهوه‌اي سبوس‌دار به جاي برنج سفيد استفاده كنيد. گندم يا جو سبوس‌دار منبع مناسبي از فيبر خوراكي هستند. علاوه بر اين لوبياي پخته نيز منبع مناسبي از فيبر خوراكي است.

بر اساس اين گزارش، فيبر خوراكي اعم از محلول يا نامحلول، شامل پلي ساكاريدهاي غير نشاسته‌اي و اجزاي گياهي ديگر نظير دكسترين، ليگنين، واكس، كيتين پكتين، بتاگلوكان و اليگوساكاريدها هستند.

فيبر محلول نيز قابل هضم نيست اما در حين عبور از سيستم هاضمه با تبديل يا تخمير به وسيله باكتري‌ها دستخوش تغييرات مي‌شود. همچنين با جذب آب تبديل به ماده ژلاتيني مي‌شود كه از مجاري گوارشي بدن عبور مي‌كند. اما فيبر نامحلول طي عبور از سيستم گوارشي بدون تغيير باقي مي‌ماند.

مهم ترين منابع فيبر محلول شامل باقلاها از جمله نخود فرنگي، لوبياي سويا و جوي دوسر هستند.

همچنين در ميوه‌ها و سبزي‌هايي نظير كلم بروكلي، كاهو و ريشه‌ها و ساقه‌هاي زيرزميني نظير سيب زميني و پياز فيبر به مقدار زياد موجود است. از منابع مهم فيبر نامحلول غلات سبوس دار، پوسته ذرت، پوست سيب زميني، لوبيا سبز، پوسته گوجه فرنگي و مغز دانه هاي گياهي هستند.

عملكرد مهم فيبر در هنگام عبور از روده، تكميل فرايند هضم يا خارج سازي آب اضافه از پسماندهاي غذايي است. اگر آب كافي از پسماندهاي غذا در روده جذب نشود، مشكل اسهال پيش مي‌آيد و اگر آب بيش از حد جذب شود، منجر به يبوست و خشكي روده‌ها خواهد شد.

نقش فيبر به عنوان يك اسفنج اين است كه ميزان جذب آب را در پسماند غذاي درون روده تعديل نموده و مانع يبوست مي‌شود.

شرح اين بررسي در هفته نامه «بيزينس ويك» منتشر شده است.