جام جم آنلاين: تحقيقات تازه حاکي است که اگر بيماري اعتقاد داشته باشد که يک دارو بي اثر خواهد بود، همين اعتقاد در عمل ممکن است مانع تاثير دارو شود.
اين تحقيقات نشان داد که با بالا يا پايين بردن انتظارات مي توان فوايد مسکن ها را افزايش داد يا کاملا خنثي کرد.

نتايج اين مطالعه در نشريه "اس تي ام" چاپ شده است.

کارشناسان گفتند اين يافته مي تواند عواقب مهمي در زمينه شيوه مراقبت از بيمار و براي آزمايش داروهاي تازه داشته باشد.

در اين مطالعه پاهاي 22 بيمار در معرض حرارت قرار داده شد. از آنها درخواست شد ميزان درد ناشي از حرارت را از يک تا 100 نمره گذاري کنند. آنها همزمان از طريق سرم و بدون آنکه بدانند مسکن هايي دريافت مي کردند.

متوسط رده بندي اوليه ميزان درد 66 بود. سپس يک مسکن قوي به نام "رميفنتانيل" بدون آگاهي بيماران به آنها داده شد و ميزان ثبت شده درد به 55 کاهش يافت.

بعد به بيماران گفته شد که به آنها مسکن تزريق شده است که باعث شد نمره درد به 39 کاهش يابد.

سپس بدون تغيير دوز اين دارو، به بيماران گفته شد که مسکن قطع شده است و منتظر درد بيشتر باشند، و نمره درد به 64 افزايش يافت.

بنابراين هرچند به بيماران رميفنتانيل داده شد، آنها همان ميزان از درد را گزارش کردند که وقتي دارويي به آنها داده نشده بود.

پروفسور آيرين تريسي از دانشگاه آکسفورد گفت: "فوق العاده است، واقعا معرکه است. اين يکي از بهترين مسکن هايي است که داريم و تاثير مغز مي تواند تاثير آنها را شديدا زياد کند يا آن را کاملا بي اثر کند."

مطالعه به روي افراد سالمي انجام شد که براي مدتي کوتاه در معرض درد بودند.

آيرين تريسي گفت که افراد مبتلا به بيماري هاي مزمن که در طول ساليان دراز بدون موفقيت داروهايي را آزمايش کرده اند ممکن است تجربه منفي زيادي را در ذهن خود انبار کرده باشند که مي تواند بر آينده مراقبت هاي بهداشتي فراهم شده براي آنها اثر بگذارد.

پروفسور تريسي گفت: "پزشکان به وقت بيشتري براي مشاوره و تحقيق درباره جنبه هاي ذهني بيماري نياز دارند، و تمرکز بيشتر بر جنبه هاي فيزيکي است نه رواني، که مي تواند مانعي واقعي بر سر درمان باشد."

بي بي سي