جام جم آنلاين: ناسا هفته گذشته توانست فضاپيماي NanoSail-D خورشيدي خود را پس از 45 روز بي خبري در مدار کم ارتفاع زمين قرار دهد، اکنون اين فضاپيماي بادباني در اولين کشتيراني خورشيدي مداري جهان حضور پيدا کرده و در برابر دوربين هاي عکاسي زميني ها خودنمايي مي کند.
به گزارش مهر، اين فضاپيماي بادباني به جاي شيوه هاي متداول تامين انرژي، از نور خورشيد براي تامين انرژي خود استفاده مي کند. در حاليکه نظريه استفاده از بادبان هاي خورشيدي براي مدتها به صورت غير عملي باقي مانده بود، NanoSail-D در حال حاضر دومين فضاپيماي بادباني خورشيدي است که پس از فضاپيماي ايکاروس ژاپني ها در مدار زمين قرار گرفته است.

به گفته «دين الهورن» مسئول تحقيقاتي پروژه NanoSail-D ، با وجود اينکه انرژي خورشيدي نمي تواند مشابه انرژي هاي احتراقي قدرت و شتاب بالايي به وجود آورد، مي تواند انرژي طولاني مدت براي حرکت در سرعتي ثابت را براي فضاپيما تامين کند.

به گفته وي ، بهترين مثال براي اين نوع از انرژي فضاپيماي ويه جر است که براي رسيدن به اين نقطه از جهان، لبه سامانه خورشيدي، 30 سال زمان صرف کرد اما در صورتي که همين فضاپيما از بادبان هاي خورشيدي بهره مي برد، 10 ساله به همين موقعيت مي رسيد.

سازمان ناسا به همراه وب سايت Spaceweather.com به منظور بزرگداشت پرتاب موفقيت آميز اين فضاپيما و کمک به جمع آوري اطلاعات ، رقابت عکاسي را ترتيب داده تا طي آن بهترين عکس از اين فضاپيماي 9 متر مربعي بادباني را قبل از بازگشتش به زمين که در ماه هاي آوريل يا مي خواهد بود، به دست آورد.

برنده اين رقابت جايزه اي به مبلغ 500 دلار دريافت خواهد کرد. اطلاعاتي که از اين تصاوير به دست خواهند آمد نيز براي ناسا بسيار ارزشمند به شمار مي رود.

فضاپيماي بادباني ناسا که به همراه ماهواره ميکروستلايت FASTSAT ناسا به مدار پرتاب شد، قرار بود در تاريخ 6 دسامبر از ماهواره جدا شود اما اين اتفاق تا 21 ژانويه رخ نداد. دليل اين تاخير در جدا شدن هرگز آشکار نشده است با اين همه ناسا همچنان در تلاش است تا اين موضوع را کشف کند.

بادبان خورشيدي ناسا داراي هشت باطري ليتيومي است که از قابليت شارژ مجدد برخوردار نيستند. با وجود پرتاب ديرهنگام، NanoSail-D در مسير درست خود قرار گرفته است و ناسا از نتايجي که تا به حال از اين پروژه به دست آورده کاملا راضي و خشنود است و تلاش دارد از اطلاعات اين پروژه در ماموريتهاي آينده خورشيدي نيز بهره ببرد.

«ژوهانس کپلر» اولين فضانوردي است که در حدود 400 سال پيش پس از ديدن حرکت دنباله يک ستاره دنباله دار به واسطه بادهاي خورشيدي، ايده سفر در فضا با کمک بادبانهاي خورشيدي را مطرح کرد.

با اين همه فضاپيماهاي بادباني مدرن مانند NanoSail-D يا ايکاروس با استفاده از فشار ناچيز اما ممتد نور خورشيد به حرکت خود ادامه مي دهند.

NanoSail-D که با چرخش در مدار زمين در زير نور خورشيد خواهد درخشيد، به اندازه اي درخشان و آشکار خواهد بود که با کمک چشم غير مسلح نيز بتوان آن را مشاهده کرد و ناسا نيز با توجه به همين ويژگي مسابقه عکاسي از فضاپيماي بادباني اش راه اندازي کرده است.