ترکی | فارسی | العربیة | English | اردو | Türkçe | Français | Deutsch
آخرین بروزرسانی : جمعه 5 مرداد 1403
جمعه 5 مرداد 1403
 لینک ورود به سایت
 
  جستجو در سایت
 
 لینکهای بالای آگهی متحرک سمت راست
 
 لینکهای پایین آگهی متحرک سمت راست
 
اوقات شرعی 
 
تاریخ : سه شنبه 12 بهمن 1389     |     کد : 14839

ساخت داربست مهندسي بافت استخوان

محققان فناوري كشور موفق به توليد داربست‌هاي مناسبي براي مهندسي بافت استخوان شده‌اند كه استفاده از آن ، عوارض جانبي پيوند استخوان را کاهش مي‌دهد.

جام جم آنلاين: محققان فناوري كشور موفق به توليد داربست‌هاي مناسبي براي مهندسي بافت استخوان شده‌اند كه استفاده از آن ، عوارض جانبي پيوند استخوان را کاهش مي‌دهد.
به گزارش ايسنا ، امروزه عمده‌ترين روش ‌پيوندزني استخوان ، آلوپيوند و اتوپيوند است که اين روش‌ها خطرات مختلفي از جمله فساد مراکز دهنده، ناهنجاري‌هاي تغذيه بافت پيوند زده شده، صدمات و عوارض جانبي، ناراحتي و رنج مريض را با خود به همراه دارند.

مهندس سيد شهروز زرگريان ، کارشناس‌ ارشد مهندسي پليمر و سازنده داربست مهندسي بافت استخوان ، در زمينه توليد اين داربستها به روش الکتروريسي گفت: توليد نانوالياف به روش الکتروريسي به دهه‌ي 80 ميلادي باز مي‌گردد. در اين روش، با اعمال ميدان الکتريکي به محلول پليمري مي‌توان اليافي بسيار نازک از آن جدا کرد و با بهينه سازي شرايط، قطر آنها را تا حدود کمتر از 100 نانومتر رساند. از ويژگي‌هاي اين روش مي‌توان به سهولت فرآيند، وفق‌پذيري و کم هزينه بودن آن اشاره کرد.

وي با بيان اين که استفاده از روش الکتروريسي در اين پژوهش، موجب برتري محصول شده‌ است، افزود: داربست پيوندي تهيه شده، داراي نانواليافي با قطر يکسان بوده و همچنين نقص‌هاي مورفولوژيکي آن به حداقل رسيده ‌است. در نتيجه، اين داربست‌ها، استحکام مکانيکي بالايي دارند و تمايل سلول‌هاي بنيادي به‌ آنها زياد است.

کارشناس‌ ارشد مهندسي پليمر و سازنده داربست مهندسي بافت استخوان اظهار كرد: از اين داربست مي‌توان در مصارف کلينيکي استفاده و همچنين با تهيه‌ استانداردهاي لازم و يافتن سرمايه‌گذار مي‌توان آن را در اندازه‌ها و مشخصات مورد نياز، به بازار ارايه کرد.

وي گفت: براي ساخت داربست اليافي نمدي و شبيه‌سازي بافت طبيعي استخوان، از روش الکتروريسي در توليد نانوالياف استفاده شده است. در اجزاي تشکيل‌دهنده داربست، سه قسمت پليمري مجزا و يک بخش معدني به کار گرفته شده‌ است. از طرفي به منظور حصول حداکثر تأثير بخش غير آلي بستر و شبيه‌سازي شرايط طبيعي استخوان، نانوذرات هيدروکسي‌آپاتيت، با استفاده از روش محلولي در ميان نانوالياف گنجانده شده ‌است. نانوذرات هيدروکسي‌آپاتيت به صورت مکعبي و ابعاد آنها از 200 نانومتر کمتر است. همچنين زيست‌فعال و از دسته هدايت‌گرهاي استخواني است.

به گفته زرگريان ، استفاده از داربست‌هاي مورد مطالعه در اين پژوهش، مشکلات روش‌هاي فعلي مهندسي بافت را ندارند ، همچنين در اين روش به انجام جراحي دوم به منظور خارج کردن پيوند نيازي نيست.


نوشته شده در   سه شنبه 12 بهمن 1389  توسط   مدیر پرتال   
PDF چاپ چاپ بازگشت
نظرات شما :
Refresh
SecurityCode