احمد مسجدجامعي به ايلنا گفت: 2
سال پيش در شوراي شهر تهران سند بسيار مهمي را تصويب كرديم و براساس آن
قرار شد كارهاي پژوهشي پايه در سطح تهران انجام شود.
به اعتقاد رئيس ستاد هماهنگي شوراياريهاي شوراي
اسلامي شهر تهران اين دسته تحقيقات ميتواند در حوزه برنامهريزي و نظارت
بهتر بر مديريت شهري كمكهاي ويژهاي به شوراياران كند.
سعيد معيدفر، عضو هيات علمي دانشگاه تهران و مجري
طرح «بررسي و مطالعه ميزان مصرف كالا و خدمات فرهنگي در شهر تهران» گفت:
جامعه آماري استفاده شده در تهران 5000 نفر است. اين جامعه يكي از
بزرگترين جوامع تحقيقي كشور محسوب ميشود و آمار قابل قبول و قابل استنادي
در اختيار مسوولان قرار ميدهد.
او تصريح كرد: آمارگيري از 374 محله تهران به دليل
هزينه و وقت زيادي كه نياز داشت، براي ما امكانپذير نبود به همين دليل ما
محلات تهران را براساس 3 شاخص سواد، وضعيت اقتصادي و مهاجرت در 10 خوشه
قرار داديم و از هر خوشه براساس آمار نفرات آن نمونههايي را انتخاب كرديم.
معيدفر درباره سابقه اين طرح نيز گفت: اولين بار
اين طرح به صورت موردي سال 74 در 4 استان همدان، اراك، بوشهر و اهواز اجرا
شد، بعد از آن مصوب شد هر چند سال يكبار اين طرح اجرا شود و سال 77 در 28
استان كشور به اجرا درآمد، 2 سال بعد نيز مصوب شد كه اين طرح در روستاهاي
كشور نيز اجرا شود.
به اعتقاد مجري طرح «بررسي و مطالعه ميزان مصرف
كالا و خدمات فرهنگي در شهر تهران» طرحهايي از اين دست در برنامهريزيهاي
فرهنگي شاه كليد مسوولان بوده و كالاهاي فرهنگي مورد نياز مردم را به
مسوولان معرفي ميكند.
او تاكيد كرد: نتايج اين تحقيق علاوه بر اينكه
فعاليتهاي فرهنگي را جهتدهي ميكند، هزينههاي مراكز فرهنگي را نيز كاهش
خواهد داد.
در اين پژوهش كه به سفارش معاونت فرهنگي ـ اجتماعي
شهرداري تهران اجرا شده مواردي مانند اوقات فراغت، وضعيت مطالعه كتاب،
وضعيت نشريات، وضعيت استفاده از راديو و تلويزيون، ميزان استفاده از
رايانه، تلفن همراه، اينترنت، فعاليتهاي فرهنگي، ورزشي، هنري و بازي
تهرانيها بررسي شده است.
10 درصد تهرانيها قادرند
به يك زبان دنيا صحبت كنند
استاد دانشگاه جامعهشناسي تهران با اشاره به
اطلاعات به دست آمده از اين طرح گفت: به عنوان مثال ما از اين طرح متوجه
شديم كه 98 درصد تهرانيها زبان فارسي را ميفهمند و كمتر از 2 درصد ساكنان
تهران فارسي را نميفهمند، 13 درصد تهرانيها يكي از زبانهاي لاتين را
ميفهمند و 10 درصد تهرانيها قادرند به يكي از زبانهاي دنيا صحبت كنند،
67 درصد تهرانيها فارس هستند، 63 درصد تهرانيها در تهران به دنيا
آمدهاند و 13 درصد تهرانيها بيش از 13 سال است كه در محل خود ساكن هستند.
به گفته وي، همچنين ما متوجه شديم كه يك تهراني در
طول شبانهروز به طور ميانگين 4 ساعت و 42 دقيقه اوقات فراغت دارد و اين
زمان در آخر هفته به 8 ساعت و 17 دقيقه افزايش مييابد، اين به اين معناست
كه متوليان فرهنگي ما بايد براي اين زمان برنامهريزيهاي خاص داشته باشند.
به گفته معيدفر، بررسي وضعيت مطالعه در تهران به ما
نشان ميدهد كه 65 درصد تهرانيها كتاب ميخوانند و 42 درصد كتاب
نميخوانند كه در اين ميان 13 درصد كتابهاي خود را از دوستان، 10 درصد از
محل تحصيل، 5 درصد از كتابخانههاي عمومي و 4 درصد از كتابخانههاي محل
تهيه ميكنند. اين ارقام نشان ميدهد كه براي افزايش سرانه مطالعه در تهران
به جاي تاسيس كتابخانههاي عمومي و محلي كه بسيار هزينه بر هستند، بهتر
است به غني شدن كتابخانههاي مدارس كمك كنيم.