امام جعفر صادق (ع) در پگاه روز جمعه یا دوشنبه هفدهم ربیع الاول و یا غره رجب سال 80 هجری، در مدینه دیده به جهان گشود. اما بنا به گفته شیخ مفید(ره) و کلینی(ره) و شهید(ره) ، ولادت آن حضرت در سال 83 هجری اتفاق افتاده است.
مشهورترین کنیه امام جعفر صادق (ع)، ابو عبد الله و کنیه‏های دیگر ایشان ابو اسماعیل و ابو موسی (ابن شهر آشوب ، مناقب) و مشهورترین القاب آن حضرت صادق، صابر، فاضل و طاهر بود.
پدر بزرگوار امام جعفر صادق (ع)،حضرت محمد بن علی ملقب به باقر العلوم(ع)است.
مادر گرامی امام جعفر صادق (ع) ، فاطمه یا قریبه دختر قاسم بن محمد بن ابی بکر است و ام فروه یا ام القاسم کنیت داشته است.
امام جعفر صادق (ع) چهار شانه بود و سیمایی نورانی داشت. موهایش سیاه و پر پشت و بینی او کشیده و باریک بود. بر گونه‏اش خالی سیاه بود. (ابن شهر آشوب در مناقب)
فرزندان امام جعفر صادق (ع) را بعضی ده و برخی یازده تن ذکر کرده‏اند که هفت نفر از آنان پسر و باقی دختر بوده‏اند.
عمر شریف امام جعفر صادق (ع) 68 یا 65 سال بوده که از این مقدار 12 سال و چند روزی و یا 15 سال با جدش امام زین العابدین (ع) معاصر بوده و 19 سال با پدرش و 34 سال پس از پدرش زیسته است که همین مدت، دوران خلافت و امامت آن حضرت به شمار می‏آید. (سیره معصومان، ج 5، ص 47).
شهادت امام جعفر صادق (ع) به نظر مؤلف جنات الخلود در 25 شوال و به روایتی نیمه ماه رجب سال 148 هجری روی داده است .