مرحوم ملا احمد فرزند ملا علي اكبر، معروف به فاضل مراغه اي يكي از آيات و علماي بزرگ آذربايجان بود. مراغه اي مجتهدي اصولي و فقيهي متبحر در علم فقه و اصول بود.

مراغه اي پس از مقدمات علوم فقهي در اوايل شباب رهسپار نجف اشرف گرديد و از كرسي درس شيخ انصاري و آيات و اساتيد ديگر به مرتبه اجتهاد رسيد و سپس عازم ايران شد. مراغه اي از آيات عظام تبريز بود و سالها در آذربايجان ملجاء و پناه مسلمانان قرار داشت و علمائي از محضرش بهره مند شدند. معظم له كتاب صمديه و كتاب شمسيه (شيخ بهائي را) حاشيه نمود و تفسيري به قسمتي از قرآن مجيد نوشت. او شرحي نيز بر نهج البلاغه مولا امير مؤمنان دارد.

مآثر و آثار، ريحانه و ذريعه به ذكر اوصافش رفته او را در جمله مراجع بزرگ آذربايجان بر شمرده اند. مراغه اي پس از عمري خدمت به اسلام و مسلمين سرانجام در روز پنجم محرم الحرام سال 1310 در تبريز غم انگيز وفات نمود و جسد او با احترام در خاك نجف اشرف به خاك رفت.