شكى نيست كه رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله، در ميان تمام مخلوقات عالم، برترين آنان است و اگر نور پاك او نبود و وى قدم به هستى نمىگذاشت، بدون ترديد، خداوند متعال دگران را خلق نمىكرد. (1)
و از سوى ديگر در احاديثى كه از طريق عامه و خاصه نقل شده، پنج تن آلعبا، همگى نور واحد و در پيشگاه الهى به يك ميزان خواهند بود، (2) هر چند برترى پيامبر صلى اللَّه عليه و آله بر ديگران مسلم است.
و در حديثى رسول خدا مىفرمايند: «من برترين انسان جهان براى اولين و آخرين هستم و بعد از من على عليهالسلام برترين مخلوقات جهان است، بدانيد كه اول ما مثل آخر ما و آخر ما مثل اول ما مىباشد. (3)
و از سوى سوم از خود پيامبر خدا مىخوانيم كه مىفرمايند:
«حسن و حسين بهترين انسان روى زمين بعد از من و پدرشان مىباشند و مادرشان بهترين زن عالم است.» (4)
و در ساير سخنان پربار اهلبيت مىخوانيم كه خداوند انبيا را بر ديگران تفضيل داده و آنان را نيز در مراتب كمال و فضيلت يكسان نيافريده، بلكه چند نفر آنان كه به اولوالعزم معروفند، بر ساير سفيران آسمانى مقدم داشته و اهلبيت عصمت و طهارت عليهمالسلام را نيز بر اين (انبيا اولوالعزم) برترى داده است. (5)
و بالاخره در يك روايتى از امام صادق عليهالسلام آمده است: تمام پيامبران گذشته براى معرفت حقوق و ولايت ما مبعوث شدهاند و موظف بودهاند ما را بر ديگران مقدم بدانند.(6)
اگر به دقت و بدون ذهنيت اين احاديث را مورد نظر قرار دهيم به اين نتيجه خواهيم رسيد كه انبياى الهى همگى معصوم بودند و اينكه على، فاطمه، حسن و حسين عليهمالسلام، بعد از پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله، از همهى آنان برترند، بدون ترديد در تمام فضائل و از جملهى در عصمت بر همهى آنان تفوق دارند. (دقت فرماييد.)
از طرف ديگر در فصل ششم اين كتاب روايات متعددى را از طريق اهل سنت و تشيع ملاحظه فرموديد كه اگر على نبود، براى فاطمه عليهاالسلام كفو و همتايى پيدا نمىشد، خواه آدم و انسانهاى ديگر.
علما و دانشمندان بزرگ و محققين عاليقدر از اين حديثها نيز، تفوق و برترى على و فاطمه عليهمالسلام را بر همهى انسانها جز رسول خدا استفاده كردهاند. در اين صورت براى فاطمهى زهرا عليهاالسلام فوق عصمت ثابت مىشود، زيرا به استناد اين حديثها، فاطمه عليهاالسلام برابر على است و چگونه مفروض است كه انسان عاقل، در دو تساوى يكى را بر ديگرى مقدم بدارد؟
1ـ لولاك كما خلقت الافلاك و لو لا على لما خلقتك و لولا فاطمه لما خلقتكما. (عوالم، ج 11 ص 25 و 26).
2ـ على (ع)مىفرمايند: رسول خدا به منزل ما آمدند، در حالى كه من در خواب بودم، او بعد از مذاكره با دخترش به او فرمودند: «انى و اياك و هذين و هذا الراقد فى مكان واحد.» يعنى من و تو (دخترم) و اين حسن و حسين و اينكه خوابيده (على) در يك مكان و منزله مىباشيم. (فرائد السمطين، ج 2، ص 28 ش 367).
3ـ بحار، ج 26، ص 316، ح 79: انا سيد الاولين و الاخرين و انت يا على! سيدالخلائق بعدى، اولنا كاخرنا و آخرنا كاولنا.
4ـ بحار 26، ص 272 و، ح 14: الحسن و الحسين خير اهلالارض بعدى و بعد ابيها و امهما افضل نسا اهلالارض.
5ـ بحارالانوار، ج 26، ص 199، ح 11، عن الصادق (ع): ان اللَّه فضل انلى العزم من الرسل بالعلم على الانبيا و ورثنا علمهم و فضلنا عليهم فى فضلهم...
6ـ اصول كافى، ج 1، ص 437، ح 4: ما من نبى جا قط الا بمعرفه حقنا و تفضيلنا على من سوانا.