سال نو روزی است که آغاز یک سال گاه‌شماری جدید را رقم می‌زند. در بسیاری از فرهنگ‌ها، این رویداد را به مناسبت پایان سال قدیم و شروع سال جدید جشن می‌گیرند.

در کشورهایی که از تقویم میلادی استفاده می‌کنند سال نو در اول ژانویه برگزار می‌شود. راسته ماه‌ها در گاه‌شمار رومی، از زمان پادشاه نوما پومپیلیوس در حدود ۷۰۰ پیش از میلاد از ژانویه تا دسامبر می‌باشد.

جشن سال نو میلادی از بزرگترین رویدادهای جهان است. در شب ۳۱ دسامبر هر سال، آخرین روز یک سال میلادی و روز قبل از روز سال نو در بسیاری از کشورهای جهان در قاره‌های اروپا، آمریکا، استرالیا و بخش‌هایی از آسیا و آفریقا مراسم سال نو برگزار می‌شود.

در سال نو میلادی گردهمایی‌هایی در مجالس و مهمانی‌ها برگزار می‌شود که انتقال سال را ساعت ۱۲:۰۰ شب جشن می‌گیرند. بسیاری از فرهنگ‌ها در این شب از آتش‌بازی و دیگر روش‌های پر صدا برای جشن گرفتن استفاده می‌کنند.

شب سال نو به صورت جهانی مطابق با تولد مسیح یا عرف‌نامه پس از میلاد در کشورهای مسیحی و حتی غیر مسیحی در ۳۱ دسامبر برپا می‌شود.

شب سال نو همچنین به عنوان هفتمین روز کریسمس در مسیحیت غربی شناخته می‌شود. نمونه‌هایی از آتش‌بازی‌های شب سال نو را می‌توان با شهرهای سیدنی، ولپریسو، لندن و نیویورک مثال زد.

در سیدنی ۸۰ هزار آتش‌بازی با بیش از یک‌ونیم میلیون شرکت‌کننده در نیمه‌شب برگزار شد. این مراسم بیشترین بیننده را در سال ۲۰۰۹ از آن خود کرد.

در ولپریسو شیلی بیش از ۲ میلیون تماشاچی، نظاره‌گر بزرگترین آتش بازی بودند که در مکانی بزرگتر از ۲۱ کیلومتر از آتش‌بازی در بندر تجارتی شهر در ۲۵ دقیقه از شادی و سرور برگزار شد.

لندن زمانی که ساعت بیگ بن نیمه‌شب را در شب سال نو اعلام می‌کند در اطراف چشم لندن با آتش‌بازی بسیاری بزرگی همراه می‌باشد.

در نیویورک در کنار میدان تایمز جشن روی یک توپ کریستالی بزرگ متمرکز می‌شود که یک دقیقه تا شروع سال جدید را ثانیه‌شماری می‌کند.