ژوزف پريسْتْلي، شيميدان معروف انگليسي طي آزمايشهاي خود موفق شد تا در 28 دسامبر 1774م، گاز اكسيژن را كشف كند. اكسيژن گازي بيرنگ، بي بو و نامرئي است كه نزديك به نيمي از اتمهاي جهان را شامل ميشود. پريستلي، از گرما دادن اكسيد جيوه قرمز به وجود اكسيژن پي برد، اما به اهميت آن واقف نشد و بعدها دانشمندان ديگر آن را اكسيژن ناميدند. اكسيژن نقش مهمي در حيات آدمي ايفا ميكند چرا كه به هنگام تنفسْ، به درون بدن ميرود و با غذا تركيب ميشود. حاصل اين عمل، توليد انرژي است كه در راه زنده ماندن و كار كردن مصرف ميگردد. اكسيژن موجود در هوا باعث ميشود اشياء هنگام گرم شدن بسوزند؛ حتي بدن انسان از سوختن خفيف اكسيژن نيرو ميگيرد و توان كار پيدا ميكند. هيچ شيء بدون وجود اكسيژن آتش نميگيرد و با شعلهور شدن شيء، گازهاي حاصل از آن، با اكسيژن موجود در هوا تركيب ميشوند كه در نتيجه، نور و روشنايي به وجود ميآيد.