جام جم آنلاين: ناآرامي‌هاي جهان عرب تونس، مصر، يمن و بحرين را فرا گرفت و اكنون نوبت به ليبي رسيده است. آيا عربستان كشور بعدي خواهد بود؟
به گزارش ايسنا، روزنامه واشنگتن پست در گزارشي در بررسي اوضاع در جهان عرب نوشته است:
«ابتدا به نظر مي‌رسيد كه موضوع انقلاب در عربستان سعودي محال و غيرممكن باشد، اما فعالان عربستاني نيز به جمع معترضان اينترنتي پيوستند و از مردم عربستان خواستند تا در تاريخ 11 مارس، در روز خشم به خيابان‌ها بيايند.
حتي برخي فرهيختگان عربستاني به جمع معترضان پيوسته و خواستار اصلاحات سياسي و اجتماعي در كشور شده‌اند. پادشاه در پاسخ به اين درخواست‌ها و براي ممانعت از برگزاري هرگونه تظاهرات مردمي طرح كمك‌هاي اقتصادي جديدي را براي مردم اين كشور ارائه كرد. حال اين سوال مطرح است: آيا رژيم به ظاهر تزلزل ناپذير و محور اصلي منافع آمريكا در منطقه به واقع متزلزل خواهد شد؟
به نظر مي‌رسد انقلاب‌ها در خاورميانه مسري است. در دهه 50 زماني كه جمال عبدالناصر در مصر به قدرت رسيد، اعتراض‌هاي ملي گرايانه سراسر منطقه را فرا گرفت و دولت‌هاي آن زمان در اردن، سوريه، عربستان و ليبي را به چالش كشيد.
اكنون ناآرامي‌ها در مصر، اردن، بحرين و يمن باعث نگراني جدي براي مقام‌هاي عربستان شده است. عربستاني‌ها در اوايل قرن بيستم به جاي هم پيماني با انگليس، با آمريكا هم پيمان شدند تا در برابر هژموني انگليسي‌ها از خود دفاع كنند.
زماني كه پادشاه عربستان هفته گذشته پس از سه ماه مداوا و تحت درمان قرار گرفتن در آمريكا و مراكش به كشورش بازگشت، گفتگو با پادشاه بحرين و مذاكره در مورد ناآرامي‌ها در اين كشور از اولين اقداماتش بود. اين گمانه زني مطرح شده است كه مقام‌هاي ارشد عربستان در مورد ناآرامي‌ها در كشور همسايه شان (بحرين) و كل منطقه و سرايت آن به شدت نگران است.
رهبران عربستان همچنين از دولت اوباما به دليل حمايت از تغيير نظام در مصر به دليل پيامدهايش خشمگين هستند. جنبش‌هاي مردمي در كشورهايي نظير مصر و تونس، قيام عليه حكومت‌هاي استبدادي و فاسد بوده است. رهبران اين دولت‌ها در برابر مردم آسيب پذير بودند و اقتصاد آنها ضعيف و فرصت‌هاي شغلي و امور آموزشي در اين كشورها انگشت شمار بود.
به نظر مي‌رسد كه چنين شرايطي نيز در عربستان حكم فرماست اما عربستان تفاوت‌هايي با ديگر كشورهاي عرب دارد. اول اينكه شرايط اقتصادي عربستان از ديگر كشورهاي عربي بسيار بهتر است. عربستان همچنين منابع لازم را در هزينه كردن براي مردمش در اختيار دارد. بهاي نفت نيز در حال افزايش است. پادشاه عربستان اخيرا يك بسته كمك‌هاي اجتماعي به ارزش 35 ميليارد دلار را از جمله مقابله با بيكاري، دادن يارانه، بودجه براي تحصيل در خارج و ايجاد فرصت‌هاي شغل جديد تعيين كرد. فقر در عربستان امري شايع است اما بهاي نفت بالا و سياست‌هاي اقتصادي عربستان به مهار آن كمك مي‌كند.
تفاوت ديگر ميان عربستان و ديگر كشورهاي همسايه عربي اش اين است كه مخالفان در عربستان همچون ديگر كشورهاي عرب منسجم نيستند. مخالفان برجسته در عربستان به آرامي تحت كنترل رژيم عربستان قرار گرفته‌اند.
موضوع ديگر، وفاداري نيروهاي مسلح به مقام‌هاي ارشد عربستان است مقام‌هاي كشور از بابت ارتش نگراني ندارند چون اكثر اعضاي خانواده آنها كنترل نيروهاي مسلح را برعهده دارند. به علاوه واشنگتن نمي‌خواهد رژيم سلطنتي فعلي در عربستان سرنگون شود چون منافع‌اش به واقع به خطر مي‌افتد.
پيش بيني حوادث در خاورميانه به ويژه در اين دوران سخت است. با توجه به فراگير بودن ناآرامي‌ها و غير قابل پيش بيني بودن جنبش‌هاي مردمي در جهان عرب هنوز نمي‌توان به طور قاطعانه گفت كه عربستان مقصد بعدي ناآرامي‌هاي جهان عرب خواهد بود اما امكان برگزاري تظاهرات مردمي در اين كشور نيز وجود دارد.»