شناخت و معرفت پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) به قبر و قيامت به قدري شهودي و عياني بود كه مي‌فرمود: اگر خوف آن نبود كه مرده‌هايتان را دفن نكنيد (از ترس عذاب قبر) از خدا مي‌خواستم تا صداي عذاب قبر را كه من مي‌شنوم به گوش شما نيز برساند: «فلولا أن تدافنوا لدعوت الله أن يُسمعكم من عذاب القبر الّذى أسمع منه«﴿1﴾ اگر شما مانند پيامبر عذاب مرده‌ها را در قبر مشاهده مي‌كرديد، هرگز آنها را دفن نمي‌كرديد. اگر كسي شعله گور را ببيند قطعاً از آن مي‌ترسد و مرده را به گودال جهنّم نمي‌فرستد؛ آن گونه كه اگر كسي بهشت را ببيند به اشتياق آن جان در اندامش قرار نمي‌گيرد و پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) شخصيتي است كه هر دو جريان را در معراج مشاهده كرد، بلكه هر لحظه از زندگي پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) يك معراج بود. از اين رو بخشي از تربيت پيامبر بر پايه انذار بود: «…شاهداً و مبشّراً و نذيراً«﴿2﴾

1 ـ علم اليقين، ج 2 ، ص 1076
2 ـ سورهٔ احزاب، آيهٔ 46

معاد در قرآن، ص 43.