ولادت: 1266ق.

محل ولادت: نجف

وفات :1333ق.

محل دفن : نجف

محل تحصیل: نجف

اساتید: حضرات میرزا حبیب الله رشتی ، فاضل شربیانی، شیخ طه نجف و ....

استاد عرفان : آخوند ملا حسینقلی همدانی

تالیفات:دیوان کبیر، رسائلی در فقه و اصول

او قله های رفیع و ادب و عرفان و جهاد را فتح کرد و همه را در پیشبرد اهداف اسلام به کار گرفت . در پارسایی و تقوا از رتبه بالایی برخوردار بود. هنگامی که به ریاست دینی و ظاهر رسید در احوال و رفتارش هیچ تفاوتی دیده نمی شد. سعه صدر و تواضع و بزرگواری ، از صفات بارز این فقیه مجاهد بود. روزی آخوند ملا حسینقلی همدانی در وسط درس چند بار این جمله را تکرار کرد: آفرین سید محمد سعید! حاضران از این سخن تعجب کردند حال آنکه سید محمد سعید آن روز در درس حاضر نبود ، بعدا از او پرسیدند تو در آن روز کجا بودی و چه کردی ؟ او پاسخ داد " آن ساعت در قایق نشسته بودم و از کوفه به کربلا می آمدم . عربی کنار من خوابیده و سرش را بر شانه من گذاشته بود خر خر می کرد و آب دهانش به روی من می ریخت ولی من دلم نیامد او را بیدار کنم و آن وضعیت نفرت آور تا مقصد تحمل کردم .

یکی از مهم ترین امتیازات سید محمد سعید حبوبی ، ذوق ادبی و قرحه شعری وی بود.

شیخ آقا بزرگ تهرانی در این مورد می گوید : با نگاهی گذرا و دقیق به دیوان حبوبی می توان به قوه شعر و جایگاه بلند او در جهان ادب پی برد.

در حادثه جنگ جهانی اول که نیروهای انگلیسی برخی از مناطق کشور عراق را اشغال کردند ، این فقیه فرزانه در صف پیشگامان مبارزه با دشمنان قرار گرفت ، اما در نهایت متفقین به پیروزی رسیدند و تفرقه و تشتت میان مبارزان حاکم شد ، به ناچار به ناصریه برگشت و طولی نکشید که روح بلندش در اثر این ناراحتی به ملکوت اعلی پیوست .