ترکی | فارسی | العربیة | English | اردو | Türkçe | Français | Deutsch
آخرین بروزرسانی : پنجشنبه 27 ارديبهشت 1403
پنجشنبه 27 ارديبهشت 1403
 لینک ورود به سایت
 
  جستجو در سایت
 
 لینکهای بالای آگهی متحرک سمت راست
 
 لینکهای پایین آگهی متحرک سمت راست
 
اوقات شرعی 
 
تاریخ : جمعه 27 شهريور 1388     |     کد : 4753

سید محمد حسین حسینی ( میرزای شیرازی بزرگ)

از احذ اجتهاد در اصفهان برای ادامه تحصیل به نجف رفت اما چون احساس رضایت نکرد قصد کرد ...


ولادت :1230ق.

محل ولادت: شیراز

وفات :1312ق.

محل دفن : نجف

محل تحصیل: اصفهان، کربلا، نجف

اساتید: حضرات شیخ مرتضی انصاری ، شیخ محمد حسین نجفی ( صاحب جواهری ) ، محمد ابراهیم کلباسی و....

شاگردان : میرزا محمد تقی شیرازی، میرزا حسین نائینی ، شیخ فضل الله نوری ، شیخ عبدالکریم حائری، آخوند ملا محمد کاظم خراسانی ،   سید محمد کاظم یزدی و ....

تالیفات: تصحیح کتاب فرائد الاصول

پس از احذ اجتهاد در اصفهان برای ادامه تحصیل به نجف رفت اما چون احساس رضایت نکرد قصد کرد به اصفهان برگردد. خبر را به شیخ مرتضی انصاری رساندند که طلبه با استعدادی ه نجف آمده و چون درس ها قانعش نکرده است عزم بازگشت دارد. شیخ انصاری جلسه ای در حرم حضرت علی علیه السلام با میرزای شیرازی ترتیب داد . در آن جلسه شیخ مرتضی مسئله ای علمی از میرزا پرسید . میرزا شیخ انصاری مجددا پاسخ خود را با استدلال رد کرد، میرزا به صحت جواب دوم هم اعتراف کرد ولی شیخ باز هم جواب خود را با دلیل رد و جواب سومی بیان کرد. این سوال و جواب هفت بار ادامه یافت و میرزا را مبهوت قدرت شیخ انصاری ساخت و بدین سان در زمره یاران خاص شیخ انصاری درآمد. پس از رحلت آن بزرگوار مدت 23 سال زعامت مرجعیت شیعه را به عهده داشت . ایشان با فتوای تحریم استعمال تنباکو موجبب لغو قرار داد استعماری شد . به تعبیر امام خمینی همان نصف سطر میرزا شیرازی مملکت ما را از حلقوم خارجی ها بیرون کشید.

ایشان به خلق خوش و دقت نظر شهرت داشت و در میدان تقوا و خودسازی نیز سرآمد بود . از وجود شریفش کراماتی نیز نقل است : تاجری که به تنگدستی افتاده بود برای گشایش کار خویش تصمیم گرفت تا چهل هفته شب های چهارشنبه برای رفتن به مسجد سهله ملتزم شود، چون یک اربعین تمام کرد از نجف عازم سامرا شد تا شاید آنجا به مقصود نایل آید. خود نقل می کند در اثنای راه شخصی نزد من حاضر شد که آثار جلالت در وی هویدا بود، شروع صحبت با من کرد و فرمود : به میرزا بگو که فلان شخص به تو می گوید که چرا از حال فلان سید غفلت کردی؟ اگر بگوید چه کسی این را به تو گفت: بگو آن کس که در شب نیمه شعبان به تو انگشتری داد ! تا به خاطرم گذشت که این شخص حضرت حجت (عج) است از نظرم ناپدید شد و من در حسرت ماندم . پس به سامرا آمدم و نزد میرزا رفتم و شرح حال گفتم تا رسیدم به قول حضرت حجت (عج) که فرمود" الذی اعطاک الخاتم لیله النصف من شعبان" میرزا مرا در بر کشید و پیشانی مرا بوسید . پس از آن برگشتم و مرا وسعت معاش حاصل شد.


نوشته شده در   جمعه 27 شهريور 1388  توسط   مدیر پرتال   
PDF چاپ چاپ بازگشت
نظرات شما :
Refresh
SecurityCode