ولادت: 1317ق.

محل ولادت: خوی

وفات: 1413ق.

محل دفن : نجف

محل تحصیل: نجف

اساتید: حضرات محمد حسین غروی اصفهانی، آقا ضیاءالدین عراقی ، میرزا محمد حسین نائینی و....

استاد عرفان : آقا سید علی قاضی طباطبایی

شاگردان: محمد تقی بهجت ، میرزا جواد تبریزی، وحید خراسانی و...

تالیفات: البیان فی تفسیر قرآن ، معجم رجال الحدیث و....

این فقیه فرزانه و عالم مجاهد در طول هفتاد سال شیفتگان معارف جعفری را از کوثر زلال معارف آل محمد (ع) سیراب کرد و صدها عالم و مجتهد پرورش داد.

فرزانه خوی در فن مناظره با مخالفان و دانشمندان سایر ادیان نیز خبره بود. وی در مناظره شیوه سقراط را پیش می گرفت . گفت گوی او با عالم سنی حجاز ده شب در مسجد النبی (ص) به طول انجامید . در اثر همین مناظره ها بود که گروهی از برجستگان اهل سنت به مذهب مقدس تشییع گرویدند

در ایام جوانی به محضر استاد کل آیت الله قاضی مشرف شد و دستور العملی دریافت کرد. روز چهلم ، حالت مکاشفه ای برایش رخ داد که آینده زندگی خود را مشاهده کرد. دید بالای منبر درس می گوید و مراجعات مردم زیاده شده تا رسید به جایی که کسی از بالای گلدسته حرم امیر المومنین علیه السلام خبر فوت او را اعلام کرد و بعد به حالت عادی برگشت .

عشق به آن یگانه مطلق شب های چهارشنبه این شیر مرد بیشه فقاهت را به مسجد سهله می کشانید. گاه چهل شب پیاده تا مسجد سهله می رفت و گاه چهل شب جمعه جذبه ولایت و عشق امام حسین او را مجذوب آن حرم الهی می ساخت رمز موفقیت خود را انس با پروردگار و ارتباط عاشقانه با ائمه اطهار (ع) می دانست و هر روز پیش از شروع درس به حرم امیر امیر المومنین می رفت .

خدمات این مرجع بزرگ جهان تشیع ، فقط محدود به حوزه های ایران و عراق نبود بلکه با احداث کتابخانه ، مدرسه ، حسینیه ، درمانگاه و موسسات خیریه در کشورهای آمریکا ، هند ، فرانسه ، تایلند، انگلستان و ... معارف شیعی را در سطح جهان گسترش داد.