ولادت: 1283ق.

محل ولادت : تهران

وفات: 1371ق

محل دفن :نجف

محل تحصیل: تهران ، نجف

اساتید: حضرت آخوند ملا محمد کاظم خراسانی ، میرزا حسین خلیلی تهرانی ، سید محمد کاظم یزدی و....

استاد عرفان : آخوند ملا حسینقلی همدانی

تالیفات : شرح تبصره المتعلمین ، مصباح الاتیس ، کشکول و....

او بیشتر عمر خود را در علم و عبادت و زهد و قناعت صرف کرد. در مسجد هندی به اقامه جماعت می پرداخت . آیات عظام و مراجع و علمایی نظیر آقا ضیاء الدین عراقی ، محمد حسین غروی اصفهانی ، سید محسن حکیم ، میرزا عبدالهادی شیرازی ، سید محمد شاهرودی و سید ابوالقاسم خویی به او اقتدا کرده درک جماعت وی را مغتنم می شمردند.

آیت الله مرعشی نجفی در مورد ایشان می نویسد: وی از کسانی بود که خداوند متعال او را به عمل به تمامی آداب و مستحبات شرعی ، حتی مجاورت حرمین شریفش مکه و مدینه موفق گردانیده بود. او جرئومه زهد و تقوا و ورع نمونه پیشینیان شایسته ما برکتی از برکات دوران ما مقید به آداب و مستحبات ، فقیه ، محدث، زاهد عابد و مجتهد شب زنده دار بود.

شیخ حسنعلی نجابت در شرح گلشن راز می نویسد : شیخ علی قمی از خودش پوش های نجف محسوب می شد و بهترین لباس ها را می پوشید و چون درک بالایی در دروس داشت .در حوزه نجف معروف بود. روزی ملا حسینقلی همدانی در صحن حرم امیر المومنین علیه السلام نشسته بود در این اثنا شیخ علی قمی از در قبله وارد شد ، همین که چشم مبارک آخوند به او افتاد شیخ علی با سر تا پهلوی آقا دوید. ملا حسینقلی یک دقیقه در گوش او صحبت کرد و کسی نفهمید که به ایشان چه فرمود. شیخ علی کمی عقب عقب برگشت و رفت به فاصله اندکی تمام لباس هایش را عوض کرد و در جلسات درس هم گویی قفل بر دهان زده بود . دیگر جامه های گران قیمت و صحبت و بحث در درس برایش لذت نداشت و تا پایان عمر لباس هایش از کرباس بود.

این آیت عظیم در شداید و سختی ها بسیار صبور و بردبار بود، زمانی که فرزندش در نجف از دنیا رفت بی تابی از او دیده نشد وقتی از دفن او برمی گشت خبر درگذشت فرزند دیگرش را در ایران به او دادند پس به سجد افتاد و خدای را شکر کرد . زیرا اعتقادش بر این بود که این امر آزمایشی از جانب خدا و وسیله ای برای پاک شدن از گناهان اوست .