ضربت شمشير ابنملجم زاييده جهل تاريخی بشر است
ضربت شمشير ابنملجم بر فرق علی(ع) زاييده جهل تاريخی بشر
است
كه در دروان آن امام برگوار بواسطه رويارويی جهل مطلق و عدل
مطلق منجر به شهادت مظهر عدل كامل شد.
حميد عباسپور سرندی، مدرس معارف اسلامی دانشگاههای تبريزدر
گفتوگو با خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا) شعبه آذربايجانشرقی، به تحليل جريان
شهادت مولای متقيان علی(ع) پرداخت.
وی با بيان اينكه شهادت امير مؤمنان در تاريخ اسلام حادثهای
شگرف از منظر اجتماعی و مذهبی است تأكيد كرد: عمق فاجعه شهادت علی(ع) مانع از آن
شده است تا مؤلفههای اجتماعی و فرهنگی اين تراژدی عظيم آشكار شود.
وی افزود: البته بشريت بواسطه تألم و آشفتگی بیسابقه به
خاطر اين شهادت مقصر نيست بلكه عمق فاجعه سبب شده است تا طی صدها سال گذشته اندوه
بشريت را پايانی نباشد.
عباسپور تصريح كرد: علی(ع) همانگونه كه بزرگان تاريخ اسلام
مینويسند بواسطه شدت عدالت خود و اصرار بر حاكميت قسط در جامعه به شهادت رسيد و
به عبارت بهتر مولای متقيان توسط يك جريان فكری خاص به شهادت رسيد و نه فرد خاص.
مدرس معارف اسلامی دانشگاههای تبريز گفت: ضربت شمشير ابنملجم
بر فرق علی(ع) زاييده جهل تاريخی بشر است كه در دروان آن امام برگوار بواسطه
رويارويی جهل مطلق و عدل مطلق منجر به شهادت مظهر عدل كامل شد.
وی تصريح كرد: در طول تاريخ همواره اين جدال وجود داشته است
و متأسفانه در اكثريت مقاطع اين عدل و دانش اله يبوده است كه به مسلخ شهادت رفته
است.
عباسپور تصريح كرد: شدت برخورد با مظاهر علوی در طول تاريخ
دارای ارتباط مستقيم با ميزان تجلی آن بوده است و گاه اين تجلی بر سر چوبه دار
بوده است و گاه در ميدان جنگ نابرابر حق و باطل.
اين مدرس دانشگاه خاطرنشان كرد: تا زمانی كه بشريت بر جهل
خود فايق نيايد و قدرت تحمل عدل علی گونه را نداشته باشد باز هم شاهد مسلخهايی
خواهيم بود كه پيروان مكتب علی در آن شربت شهادت خواهند نوشيد و شايد علت طولانی
شدن زمان انتظار نيز همين فلسفه عميق بشری باشد.