ولادت: 1280ق

محل ولادت: قم

وفات :1353ق.

محل دفن : قم

محل تحصیل: قم ، کاشان ، اصفهان، تهران ، نجف

اساتید: حضرات میرزا خلیل تهرانی ، آخوند محمد کاظم خراسانی ، سید محمد کاظم یزدی و...

شاگردان : سیدرضا بهاء الدین قمی ، آخوند ملاعلی همدانی ، شیخ عباس محدث قمی و...

تالیفات: رسائلی در فقه و اصول و...

صاحب اعیان الشیعه می نویسد : ایشان دانشمندی فاضل و پژوهشگر، فقیهی اصولی و با تقوا و مشهور به وسعت اطلاعات و دقت نظر بود. حتی از نظر علمی به مرتبه ای بود که بعضی او را بر مرحوم شیخ عبدالکریم حائری ترجیح می دادند. اما با وجود این موقعیت بالای علمی ، جلوی در منزل شیخ عبدالکریم حائری می ایستاد و می فرمود : نظر به در منزل ایشان و شرکت در درسش ثواب دارد!

از مردم و بازار غافل نبود و یک درس مکاسب هم برای بازاریان باسواد قم داشت تا کسبه و تجار با احکام شرعی تجارت آشنا شوند. حضرت امام خمینی (ره) می فرمود : زمانی درس اخلاق در حوزه وجود نداشت ولی نمونه های اخلاقی در حوزه چون آیت الله حاج شیخ ابوالقاسم قمی وجود داشت که انسان می توانست زندگی آنان را الگو و سرمشق قرار دهد. آیت الله حاج حسین قمی شان والای ایشان را چنین می ستود من منکر بودم که در آن شرایط فساد عمومی آدم خوبی پیدا شود تا اینکه آقا شیخ ابوالقاسم را در قم و آقا سید مرتضی کشمیری را در نجف دیدم و یقین کردم که در این عصر هم انسان کامل و مومن حقیقی یافت می شود.

فرد تازه مسلمانی در یکی از اتاق های پارک نایب السلطنه بستری بود . شیخ ابوالقاسم کبیر قمی هر روز برای عیادت این تازه مسلمان می آمد و با خود هدیه ای همراه می آورد. این تازه مسلمان اظهار کرده بود که من از اخلاق این مرد خیلی در شگفت شده ام . بعضی از علما نقل کرده اند که ایشان رساله عملیه خود را برای چاپ به چاپخانه فرستاده بود ولی با ورود مرحوم شیخ عبدالکریم حائری به قم آن را از چاپخانه پس گرفت . معروف است که ایشان علاوه بر مقام فقاهت و مزایای علمی و اخلاقی طبع شعر و خط زیبایی نیز داشت ؛ دیوان شعر آن بزرگوار حدود پنج هزار بیت است که به زبان فارسی و عربی سروده شده است نوشته های زیبایی نیز به زبان فارسی و عربی با خط نسخ و نستعلیق از آن بزرگوار موجود است .