ولادت : 1313ق.
محل ولادت: نجف
وفات: 1395ق.
محل دفن: مشهد
محل تحصیل: نجف
اساتید: حضرات میرزا حسین نائینی ، سید ابوالحسن اصفهانی ، آقا ضیاء الدین عراقی و....
شاگردان: حسین وحید خراسانی ، محمد تقی جعفری ، کاظم مدیر شانه چی و ....
تالیفات: محاضرات فی الفقه الامامیة، تفسیر سوره جمعه و تغابن و....
او فقیهی متحبر ، مرجعی برجسته ، عالمی بزرگ و جامع علوم معقول و منقول بود و در فقه ، اصول ، فلسفه ، تفسیر، حدیث، رجاع ، تاریخ و ادبیات تبحر داشت . جلسات درس ایشان در حوزه نجف بسیار با شکوه بود. او در تسلط به مبانی فقهی و اصولی و دقت عقلی و عرفی در تبیین مسائل شهرت داشت .
براین باور بود که درک حقایق عالم برای انسان بدون تابش نور الهی بر دل و جان ممکن نیست . به گفته یکی از شاگردان تداوم عجیبی نسبت به نماز شب داشت و می فرمود : توفیقات پروردگار در شب زنده داری و نماز شب است . علامه طباطبایی هر گاه به مشهد مشرف می شد مقید بود که در نماز جماعت ایشان شرکت کند.
یکی از فرزندان او از مرحوم آیت الله محمد علی اراکی نقل می کند جمعه شبی در حرم مطهر امام رضا علیه السلام به حضرت التماس کردم که یکی از اولیای خودت را به من معرفی کن!
آمدم منزل و خوابیدم . در خواب به من گفتند: بلند شو که یکی از اولیای الهی می آید.
برخاستم ، دیدم خانم سماور را روشن کرده و می گوید : در خواب به من گفتند پاشو سماور را روشن کن که یکی از اولیای الهی می آید ! در همین حال در زدند . وقتی در را گشودم دیدم آیت الله میلانی است .