ولادت: 1278ق.

محل ولادت: نهاوند

وفات: 1369ق.

محل دفن: مشهد

محل تحصیل: مشهد، اصفهان، تهران، سامراء، نجف

اساتید: حضرات میرزا حبیب الله رشتی ، آخوند ملا محمد کاظم خراسانی ، میرزا حسین خلیلی تهرانی ، سید محمد کاظم یزدی و...

تالیفات: البنیان الرفیع ، ( اخلاق ربیعی ، جنة العالیه و جعبة الغالیة و...

ایشان در مسجد گوهر شاد نمازمی خواند و هر شب بعد از نماز منبر می رفت . کلام گهربارش تاثیر بسزایی بر مردم داشت . بیشتر عمر شریف این فقیه فرزانه به نگارش کتاب سپری شد. 29 جلد کتاب در موضوع روایی و معارف اهل بیت (ع) و شرح بر ادعیه از ایشان به جا مانده است.

محضر با برکت وی همواره محفل الفت و رفع تشتت ها بود. از یکی از کلیمیان نهاوند نقل است که چند سال پیش عده ای از متعصبین ناآگاه قصد بر هم زدن یکی از مراسم مذهبی ما را داشتند ، وقتی این حمله در حال شکل گیری بود، چاره ای جز این ندیدیم که جریان را به اطلاع شیخ علی اکبر نهاوندی برسانیم . ایشان پس از اطلاع سراسیمه خود را به محل رساند و بعد از دعوت همگان به آرامش ، سخنرانی غرائی در مورد مقام حضرت موسی علیه السلام و نحوه برخورد با اقلیت ها و سند برگزاری این مراسم مذهبی ایراد کرد. کلیمیان چنان تحت تاثیر کلمات و وسعت اطلاعات او قرار گرفتند که اشک از دیدگانشان جاری شد . برخی گفتند : گویا موسی زنده شده است و احکام مان را به ما تعلیم می دهد.

در احترام به علما و مراجع بزرگوار به ویژه سادات، بسیار اهتمام داشت . در سفر دوم که آیت العظمی بروجردی به مشهد مقدس مشرف شد. شیخ علی اکبر نهاوندی از ایشان خواست که به جای وی نماز جماعت بخواند. آیت الله بروجردی بعد از تاملاتی پذیرفت . پس از آن در یکی از سفرهای آیت الله نهاوندی به نجف اشرف سید ابوالحسن اصفهانی از ایشان خواست که به جای وی نماز بخواند . شیخ علی اکبر نهاوندی می فرمود: بعد از نماز مغرب در نافله دوم آن ، صدایی شنیدم که فرمود: عظمت ولدی فعظمتک ( فرزندم را بزرگ داشتی ، من نیز تو را بزرگ داشتم ).