جام جم آنلاين: نتایج بررسی های زیست شناسان آمریکایی نشان می دهد که طوطی ها یکدیگر را به نام هایی صدا می زنند که والدینشان در زمان کودکی برای آنها انتخاب کرده اند.
به گزارش مهر، دانشمندان دانشگاه کورنل در بررسی های خود دریافتند که در داخل یک گروه از طوطی ها هر یک از این پرندگان برای خود اسمی دارد که با آن شناخته می شود.
این «اسم واقعی» را والدین برای جوجه های خود انتخاب می کنند و تمام اعضای گروه آنها را آنقدر به این نام صدا می زنند تا جوجه اسم خود را یاد بگیرد.
در این تحقیق که با هدف درک توانایی های زبانی در میان بعضی از پرندگان به ویژه پرندگان «سخنگوی مقلد» انجام شد، نشان داد که توانایی بیانی طوطی ها تنها به مسائل ژنتیکی و تقلید صدا محدود نمی شود بلکه این پرندگان در طول زمان و در صحبت با سایر اعضای گروه و یا در هسته خانواده می توانند به زبان خود با یکدیگر حرف بزنند.
تحقیقات گذشته نشان می داد که توانایی های زبانی طوطی ها تنها به تقلید صدای انسان محدود نمی شود بلکه این پرندگان می توانند صدای سگ ها، گربه ها و سایر حیوانات را هم تقلید کنند و حتی قادرند یک سری جوابهای کلامی محدود را هم در گفتگو با انسان ارائه کنند.
به همین منظور این دانشمندان این سئوال را طرح کردند که چرا طوطی ها باید تا این حد انرژی و زمان برای تقلید واژگان تا این حد پیچیده مصرف کنند و تکرار صداهایی که شنیده می شود برای این پرندگان چه مزیتی دارد؟
به اعتقاد بسیاری از پرنده شناسان، این نوع پرندگان که در گروه های اجتماعی پویا زندگی می کنند از توانایی تقلید صدا برای دعواهای داخلی استفاده می کنند.
این درحالی است که این دانشمندان دریافتند توانایی تقلید و تکرار آواها برای برقراری ارتباط درون گروهی و صدا زدن اعضای گروه به اسم است.
این محققان در این خصوص توضیح دادند:«مشکل اصلی در تحقیقات ما جمع آوری و تشخیص تغییرات آوایی این پرندگان بود. درحقیقت غیرممکن است که با شنیدن صدای طوطی ها به راحتی بتوان تغییرات آوایی را درک کرد. تنها روش برای مطالعه بر روی زبان طوطی ها تبدیل آواهای آنها به یک نمودار طیفی و تجزیه رایانه ای طیفها برای مشاهده تکرارها و یا تغییرات آوایی است».
این بررسی ها نشان داد که طوطی ها برای برقراری ارتباط با سایر اعضای گروه آنها را به اسم صدا می زنند. برای مثال، وقتی به آشیانه باز می گردند سوت خاصی را منتشر کرده و اغلب، جواب این سوت را از شریک زندگی خود دریافت می کنند.
این سوت را به زبان انسان ها می توان به این جمله برگرداند:«عزیزم، من برگشتم!»