امام جواد(ع) در مقابل مصائب و گرفتاری‌های روزگار بسیار شکیبا و بردبار بود و هیچ‌گاه برآشفته و مضطرب نمی‌شد، بلکه با توکل به خدای متعال به صبر و تحمل روی می‌آورد.

شهادت امام جواد(ع)به گزارش ایکنا از لرستان، امام جواد(ع) در کمال عقل و ادب و فضل و علم، شخصیتی پرهیزکار، وفادار، منزه از عیب داشت. همچنین ایشان راهنمای امت، وراث امامان، گنج رحمت، منبع حکمت، پیشرو برکت، نماد اخلاص، مفسر قرآن کریم و یاور دین بود. صبر و مدارا کردن با مردم جزء کمالات و فضایل اخلاقی امام جواد(ع) محسوب می‌شود و فضیلت بارز اخلاقی دیگری که در ایشان وجود داشت، جود و بخشندگی و بزرگواری حضرت است. امام نهم شیعیان از اموال و مواهب خدادادی در راه خدا انفاق و دیگر شیعیان و پیروانش را به این خصلت پسندیده توصیه می‌کرد.

یکی از خصایص ویژه امام جواد(ع) پذیرش امامت در دوران کودکی است، امری که در پیامبران گذشته همچون عیسی هم صدق می‌کرد.

اتصال به منبع وحی و دریافت علم الهی و تسلط بر همه چیز یکی از درجات بزرگ جوادالائمه(ع) است، علم و فضل حضرت به قدری بود که مشهور عام و خاص شدند و یکی از عوامل ازدواج ایشان با دختر مأمون کمال علم و فضل حضرت بود.
ویژگی شخصیتی امام جواد(ع)

مجموعه صفات و سجایای اخلاق فردی امام جواد(ع) در دایره صفات اخلاق عملی می‌گنجد که در صلوات خاصه به آن اشاره شده است، این صفات را می‌توان به این ترتیب نام برد: پرهیزکار، نیکوکار، وفادار، منزه از عیب، راهنمای امت، پاکیزه، وارث امامان، گنج رحمت، منبع حکمت، پیشرو برکت، اخلاص، حجت والامقام، کلمه والا، دعوت‌کننده خلق به حق، راهنمای امت، مفسر قرآن، یاور دین، پیشوای امت، حجت بر بندگان، مقتدا و هدایت‌گر، شفیع برای ورود به بهشت، خاشع، خشیت و… یکی از منابع شناخت ویژگی‌ها و صفات اخلاقی امام محمد بن علی، جوادالائمه(ع)، زیارت‌نامه و صلوات خاصه آن حضرت است، که در آن برخی از ویژگی‌ها را می‌توان مختص خود امام دانست و اما برخی دیگر شکل اکتسابی دارند به این معنا که هر فرد با تمرین و تکرار صفات نیک، می‌تواند نفس خود را تربیت کرده و خویشتن را به صفات اخلاقی نیکو آراسته کند.

امام جواد(ع) در مقابل مصائب و گرفتاری‌های روزگار بسیار شکیبا و بردبار بود، آن حضرت در مقابل حوادث سخت و پیش‌آمدهای ناگوار هیچ‌گاه برآشفته و مضطرب نمی‌شد، بلکه با توکل به خدای متعال به صبر و تحمل روی می‌آورد، البته این در صورتی بود که به شخص حضرت مشکلات روی می‌آورد؛ اما در مورد اصول اسلامی و حدود الهی کاملاً در مقام دفاع برآمده و موضع‌گیری‌های اساسی و حساب شده داشت. مدارا با همسر ناشایست، بردباری در قبال ستم‌های حاکمان مستبد و صبر در ناملایمات فراوان زندگی همانند شهادت پدر، نمونه‌هایی از بردباری آن حضرت است.

آن بزرگوار صبر بر مصائب را از بهترین صفات نیک‌مردان قلمداد کرده و می‌فرمود: «الصبر علی المصیبة مصیبة علی الشامت بها؛ شکیبایی بر ناملایمات و مصائب، بر شماتت‌کنندگان مصیبت‌زده ناگوار است.»

معروف‌ترین لقب پیشوای نهم شیعیان «جواد» است، آن رهبر فرزانه را به خاطر جود و عطای فراوانش به این نام خوانده‌اند که برگرفته از نام‌های زیبای پروردگار متعال است. در فرازی از دعای امام صادق می‌خوانیم: «أَنتَ اللهُ لا اله الا أنتَ الجَوادُ الماجد» و در فرازی از دعای روز بیست‌وششم ماه مبارک رمضان، همنوا با امام زین‌العابدین می‌خوانیم: «یا الله یا جواداً لا یَبخَلُ یا الله لک الأسماء الحسنى؛ خداوندا، ای بخشنده‌ای که در او بخل راه ندارد خداوندا تو دارای نام‌های زیبا هستی» نام «جواد» یادآور جود و بخشش و احسان پروردگار متعال است که در وجود مقدس حضرت امام محمدتقی(ع) تجسم یافته است و کرامت و احسان پدران بزرگوارش را در اذهان زنده می‌کند.

منابع:

زندگانی چهارده معصوم(ع)، ترجمه إعلام الوری

سرور الفواد (زندگانی حضرت امام جواد)

دوائر المعارف

ستارگان درخشان

نگاهی گذرا بر زندگانی امام جواد(ع)

مفاتیح الجنان