ترکی | فارسی | العربیة | English | اردو | Türkçe | Français | Deutsch
آخرین بروزرسانی : شنبه 29 ارديبهشت 1403
شنبه 29 ارديبهشت 1403
 لینک ورود به سایت
 
  جستجو در سایت
 
 لینکهای بالای آگهی متحرک سمت راست
 
 لینکهای پایین آگهی متحرک سمت راست
 
اوقات شرعی 
 
تاریخ : يکشنبه 25 مهر 1389     |     کد : 10397

انسانیت شرمسار است

ای کاش در لهیب شعله‌های سوزان می‌سوختیم، ای کاش درکویر خشک و سوزان، تشنه‌لب جان می‌سپردیم، ای کاش جگرمان را چون حمزه از سینه بیرون می‌کشیدند.

 ای کاش در لهیب شعله‌های سوزان می‌سوختیم، ای کاش درکویر خشک و سوزان، تشنه‌لب جان می‌سپردیم، ای کاش جگرمان را چون حمزه از سینه بیرون می‌کشیدند،
ای کاش فرزندان‌مان در پیش چشمان‌مان پرپر می‌شدند، ای کاش داغ‌شان بر دلمان می‌ماند، ای کاش جگرمان از سوز عطش تکه‌تکه می‌شد، ای کاش جگرگوشه‌هایمان را به یتیمی می‌بردند، ای کاش بر زخم‌هایمان نمک می‌پاشیدند، ای کاش فرق سرمان از ضربه ستم شکافته می‌شد، ای کاش چون زینب به اسیری می‌رفتیم،
ای کاش اشک‌های‌مان از درد و الم تا ابد جاری بود، ای کاش رنج‌های عالم بر ما جاری بود، ای کاش چون عین‌القضات شمع‌آجین‌مان می‌کردندو چون شیخ فضل‌الله بر دارمان می‌کردند، ای کاش تا ابد خون به‌دلمان می‌کردند، ای کاش هزاران بار پرپر می‌شدیم، ای کاش ناله‌هایمان از درد به آسمان بلند بود،
ای کاش در حسرت می‌مردیم، ای کاش ناله‌های جانسوزمان را می‌شنیدند و بر ما ترحم نمی‌کردند، ای کاش دودمان‌مان را بر باد می‌دادند، ای کاش ما را مثله می‌کردند و بر قطعات جسم‌مان شادی می‌کردند، ولی این بی‌حرمتی را شاهد نبودیم. ای کاش قدری جوانمرد بودند تا مردانگی را به آنان می‌آموختیم.
ما آموخته‌ایم که برای زخم‌های تنمان گردن خم نکنیم، زخم در پهلو و تیر در گلو آسان است اما با دردی که به جانمان انداخته‌اند چه کنیم؟خدایا تو خود اول حافظ قرآنی، ای منتقم و ای درهم کوبنده ستمگران، دادمان را بگیر. آنان ما را لبریز از خشم کردند، عطش انتقام در وجودمان زبانه می‌کشد، قلب‌هایمان تا می‌تپد آرام ندارد.
یا جانمان بستان یا توان انتقام را به ما بده، این خفت و خواری را بر ما مپسند که به کلامت بی‌حرمتی کنند و ما آرام باشیم. نفرت سراپای وجودمان را گرفته. آنان به دنبال آتش‌زدن به جانمان هستند. آنان بی‌حرمتند و حریم نمی‌شناسند.
آن دیدگان کوته‌بین توان در نوردیدن معارف قرآن را ندارند،‌ آن نابینایان جلوه‌های نور قرآن را نمی‌بینند، آن قلب‌های سیاه و افسرده تجلیات زیبای قرآن را درک نمی‌کنند. قرآن چنان در اوج کمال و آسمان عظمت است که اندیشه‌های ناپاکان نمی‌تواند در پیرامون آن به پرواز درآید. درک قرآن وجدانی بیدار و ایمانی سرشار می‌طلبد.
ما امروز عزاداریم، سوگواریم و در ماتم به‌سر می‌بریم. این نانجیبان، حریم انسانیت را شکستند و خود را رسوای تاریخ نمودند.
قرآن ای روشنایی تاریکی‌ها، ما اسیران وادی جهالت ره‌گم کرده‌ایم، به تو محتاجیم، دستمان گیر و رهایمان مکن. 


نوشته شده در   يکشنبه 25 مهر 1389  توسط   مدیر پرتال   
PDF چاپ چاپ بازگشت
نظرات شما :
Refresh
SecurityCode